Het is geen geheim dat de ziekte van Lyme de meest bekende door teken overgedragen ziekte is. Maar hoe zit het met de anderen, zoals Anaplasmosis? Anaplasmose is een door teken overgedragen ziekte die de bloedbaan van een hond infecteert. Twee soorten teken dragen anaplasmose; zij zijn de bruine hondenteek en hert.
Anaplasmose en hun dierlijke zenders
Anaplasmose wordt natuurlijk overgedragen via een tekenvector (een organisme dat ziekten kan dragen en overdragen). Zoals hierboven vermeld, zijn de bruine hondenteek en de hertenteek de twee belangrijkste schurken die Anaplasmosis naar onze harige vrienden brengen. Honden kunnen natuurlijk zelf teken aantrekken omdat teken niet kieskeurig zijn.
Ze zijn altijd op zoek naar een bloedmaaltijd. Dus als ze bloed ruiken, zullen ze heel erg hun best doen om het te vinden. Het is echter gebruikelijk dat een teek van een reservoirgastheer zoals een rat of een hert valt en vervolgens uw hond vindt. Twee soorten bacteriën veroorzaken anaplasmose:
- Anaplasma phagocytophilum - de meest voorkomende bacteriën die symptomen vertonen van lethargie, koorts, gewrichtspijn, gebrek aan eetlust en soms diarree.
- Anaplasma platys – is de zeldzamere bacterie tussen de twee die soms zal veroorzaken cyclische trombocytopenie (een aandoening die een afname van het aantal bloedplaatjes veroorzaakt). Zoals we weten, zorgen bloedplaatjes ervoor dat het bloed van onze honden stolt. Met een vermindering kunnen er veel meer bloedingsstoornissen optreden en kunt u blauwe plekken krijgen.
Hoe wordt anaplasmose gediagnosticeerd?
Anaplasmose wordt gediagnosticeerd door middel van bloedonderzoek. Er kunnen verschillende soorten tests worden uitgevoerd. Op basis van het advies van uw dierenarts zullen we beslissen welke moet worden gedaan. Deze testen omvatten:
- Enzym-Linked Immunosorbent Assay (ELISA) – wordt vaak in de kliniek uitgevoerd via een kit die een 4dx+-test wordt genoemd. Deze test meet het aantal antistoffen dat aanwezig is in het bloed van uw hond. Als uw hond aan deze bacterie zou zijn blootgesteld, zou hun bloed antilichamen hebben aangemaakt om het te bestrijden, wat op de test zal verschijnen.
- Indirect Fluorescent Antibody (IFA) – deze test is vergelijkbaar met de ELISA-test, waarbij de antilichamen in het bloed van uw hond worden herkend. Het is echter gevoeliger voor vroege blootstelling.
- Polymerase Chain Reaction (PCR) - deze test meet de hoeveelheid genetisch materiaal van de bacteriën en kan zien of er een actieve infectie aanwezig is.
- Microscopisch onderzoek - wanneer het infectieniveau hoog is, is het mogelijk voor een laborant of dierenarts om de bacteriën onder een microscoop te zien.
Anaplasmose heeft veel vergelijkbare klinische symptomen als: Lyme. Beide worden relatief op dezelfde manier behandeld, maar het is essentieel om onderscheid te maken tussen beide om een goede geschiedenis te bepalen.
Kunnen mensen anaplasmose van hoektanden oplopen?
Mensen kunnen zeker Anaplasmose krijgen, maar niet rechtstreeks van onze honden. Het uitgangspunt is dat uw hond geen actieve infectie op u kan overdragen. De enige manier waarop een mens de ziekte kan oplopen, is door zelf een tekenbeet te krijgen. Het is belangrijk op te merken dat als diezelfde teek van uw hond valt en u vindt, u ook het risico loopt de ziekte op te lopen. Waardoor het nog belangrijker wordt om tekeninfecties te voorkomen.
Tick-proof strategieën - een preventieve aanpak
De beste manier om iets te genezen is om het te voorkomen. Dat gezegd hebbende, er zijn zoveel manieren om dit aan te pakken. Voorlichting is super belangrijk als het gaat om het voorkomen van tekenbeten en hun ziekten. Laten we er een paar bespreken:
- Preventie - in de veterinaire wereld hebben we het geluk dat we maandelijkse preventieve middelen hebben die onze honden kunnen nemen om de enge rupsen weg te houden. De meeste van deze preventieve middelen doen ook meerdere dingen. Vind degene die het beste werkt voor uw huisdier en blijf erbij. Preventieve middelen zijn verkrijgbaar in kauwbare, draagbare en actuele toepassingen.
- Shampoos - als een hierboven vermeld preventief middel niet verkrijgbaar is, dan kunnen shampoos om teken te doden om de 2 weken op uw honden worden aangebracht.
- Dips - een ouderwetse methode om teken kwijt te raken, is het gebruik van een geconcentreerd gif om ze te doden teken die op je hond zitten. Dit is niet veilig voor puppy's, drachtige of zogende honden.
- Spray - als je het kunt zwaaien, zal het besproeien van je tuin met een milieuvriendelijk en huisdierveilig tekenafweermiddel helpen om ze uit je tuin te houden. Houd ook uw gras en struiken korter getrimd om te voorkomen dat teken van het hosten van feestjes.
- Vermijd hoog gras- Heb je ooit gehoord "blijf uit het hoge gras" om teken te vermijden? De reden is dat teken met hun achterpoten lange grassprieten of gras vasthouden en met hun voorkant naar buiten reiken. Dit is zodat ze zich aan een gastheer kunnen hechten als deze voorbij komt, waardoor ze een bloedmaaltijd kunnen krijgen.
- Controleer uw hond - als u buiten bent en uw pup graag meeneemt, controleer hem dan achteraf. Het is super belangrijk om door hun vacht te kammen om er zeker van te zijn dat er geen teken op hun lichaam zitten. Zorg ervoor dat u overal controleert, vooral in gebieden zoals de oren, de achterkant, de voetzolen en de nek. Teken gaan graag naar plaatsen waar uw hond er niet bij kan om hun veiligheid te garanderen.
- Leer jezelf - Weten waar je bent, hotspots en wanneer ze toeslaan, is belangrijk in de strijd tegen hen. Teken zijn er bijvoorbeeld alleen in de lente en bij warm weer, toch? Mis! teken kan leven bij temperaturen tot -2 tot 14 graden Celsius. Het is van essentieel belang om te blijven sproeien en preventieve middelen te gebruiken om te voorkomen dat het weersoordeel vervalt, waar ze in aantal kunnen toenemen.
Waarom zou mijn dierenarts mijn asymptomatische hond niet alleen moeten behandelen?
Veel honden die de infectie eerder hebben gehad, kunnen nog steeds een positief resultaat vertonen. Daarom is geschiedenis zo belangrijk. Als uw dierenarts hiervan op de hoogte is, zal hij vaak een gevoeligere test uitvoeren om te zien of er een actieve infectie aanwezig is.
Als dit het geval is, zullen ze uw hond hoogstwaarschijnlijk op een ronde zetten antibiotica om de infectie te verwijderen. Als de infectie niet actief is, zal het nemen van antibiotica bij uw hond hem alleen maar in gevaar brengen voor antibioticaresistentie en hem in de toekomst kwetsbaarder maken.
U kunt zich ook afvragen of de infectie actief wordt en uw dierenarts niet in staat stelt een goed afgerond actieplan te maken. In tegenstelling tot de ziekte van Lyme, Anaplasmose niet bekend is met een chronische infectie en heeft geen medicatie nodig voor asymptomatische gevallen.
Wat is de prognose voor een geïnfecteerd huisdier?
De prognose voor een geïnfecteerd huisdier is meestal goed. Honden die worden behandeld met antibiotica (in dit geval is dit meestal Doxycycline of medicatie binnen de tetracyclineklasse) voelen zich meestal binnen 1-2 dagen veel beter.
Gewoonlijk is één antibioticakuur voldoende om Anaplasmose bij de meeste honden te behandelen. Uw dierenarts kan een vervolgonderzoek uitvoeren en bloed afnemen nadat de antibioticakuur is voltooid.
Het is essentieel om ervoor te zorgen dat uw hond de volledige antibioticakuur afmaakt en zich strikt houdt aan de gegeven instructies. Soms is een langere kuur nodig voor gelijktijdige door teken overgedragen ziekten. Zelfs honden met cyclische trombocytopenie een goede prognose hebben omdat ze vaak milde symptomen vertonen.
Samengevat
Anaplasmose is behandelbaar en heeft een goed tot uitstekende prognose. Het moet echter niet lichtvaardig worden opgevat. Het verschijnen van deze ziekte betekent dat uw hond is blootgesteld aan teken en dat uw huidige preventieve regime moet worden verbeterd. Door preventieve maatregelen en opvoeding te combineren, moet uw hond goed op weg zijn om beschermd te blijven.
