Wat is het hondenziekte-virus?
Het hondenziekte-virus is een verwoestende ziekte die honden en vooral jonge puppy's treft. Canine distemper virus (CDV) is een soort van het geslacht "Morbillivirus" die behoort tot de familie "Paramyxoviridae". Het is een zoönotische, zeer besmettelijke ziekte die dieren in de orde Carnivora treft. Het virus is geïsoleerd uit jakhalzen, mangoesten en vleermuizen.
de hond ziekte virus is een RNA-virus met een negatieve streng dat zes structurele eiwitten bevat: F (matrix-eiwit), HN (hemagglutinine-neuraminidase-eiwit), GN/C, SH, M en L.
De virale deeltjes zijn niet omhuld en bestaan uit matrixeiwit met twee soorten spikes - hemagglutinine-neuraminidase en fusieglycoproteïne dat receptorbindingsplaatsen bevat.
Klinische tekenen en symptomen van hondenziekte bij honden
Bij honden leidt CDV in eerste instantie tot ademhalingssymptomen met koorts tot 106°C en nerveuze manifestaties zoals aanvallen van agressie of angstig gedrag. De epitheelbekleding van het neusslijmvlies verandert van kleur van helderroze naar donkergrijs.
In meer ernstige gevallen vertoont de hond neurologische symptomen, waaronder cirkelvormige bewegingen en toevallen. Longontsteking kan worden waargenomen tijdens latere stadia van de ziekte en de dood komt vaak voor. De morbiditeit is erg hoog tijdens uitbraken van hondenziekte; het sterftecijfer bij niet-gevaccineerde puppy's kan 100% zijn.
De wereldwijde verspreiding van CDV
CDV heeft een wereldwijde distributie, vooral in tropische en subtropische gebieden (Afrika, China, Zuid-Amerika). Het neemt meestal de vorm aan van panleukopenie bij honden of hondenziekte.
Het virus wordt verspreid door aerosoldruppels of door contact met lozingen uit de ogen, neuzen en monden van geïnfecteerde dieren. Aan het begin van de infectie zijn er ademhalingssymptomen die verband houden met parese van de achterpoten als gevolg van verlamming veroorzaakt door vasculitis.
Dit leidt tot de ophoping van bloed in bloedvaten die de spieren van de ledematen voeden, die ze vervolgens onomkeerbaar beschadigen. Later kan het hondenziekte-virus worden gedetecteerd in de luchtwegen en urinewegen van honden, evenals in de hersenen.
Op onderstaande infographic vind je snel informatie over de belangrijkste aspecten van de ziekte. Krijg dit als poster voor uw kliniek of klaslokaal! Bestellen HIER!
De overdracht van het hondenziekte-virus
Aangezien het hondenziektevirus aanwezig kan zijn in de uitscheidingen van honden, wordt het aan het begin van de epidemie gemakkelijk overgedragen door hondenpopulaties. Honden die herstellen van CDV vertonen geen tijdelijke immuniteit, maar als ze gedurende een jaar of langer na herstel niet besmet zijn met het hondenziektevirus, zullen ze langdurige immuniteit ontwikkelen tegen hondenziekte.
Maar deze immuniteit kan met de leeftijd verdwijnen. De primaire bedreiging voor gezelschapshonden is infectie door CDV na contact met een geïnfecteerde hond of wild dier. Zwangere teven moeten ook worden gevaccineerd, aangezien het hondenziektevirus foetale dood kan veroorzaken tijdens de dracht, vooral tussen de 28e dag van de dracht en het einde van de lactatieperiode.
Andere feiten over het hondenziekte-virus
Hondenziekte is een van de meest voorkomende hondenziekten, veroorzaakt door het hondenziektevirus of CDV. Het is een zeer ernstige ziekte die kan leiden tot blindheid, longontsteking en zelfs de dood.
CDV behoort tot de Morbillivirus-groep die ook mazelen bij mensen omvat en runderpest bij runderen. Na blootstelling zijn er mogelijk zeven dagen geen tekenen van ziekte, gedurende welke tijd het virus zichzelf effectief repliceert in de cellen van het gastdier.
Zodra het dit heeft gedaan, zullen de symptomen zeer snel verschijnen en omvatten koorts, loopneus/ogen, hoesten, braken, diarree, toevallen, zweren op de tong en het tandvlees, evenals zweren rond de genitaliën van de hond.
CDV is zeer besmettelijk en kan worden opgelopen door zowel hondensoorten als andere leden van de familie Canidae (wolven, vossen). Honden zijn echter meestal besmet met het hondenziekte-virus, daarom komt de hondenvariant van de ziekte vaker voor.
Het kan zich ook verspreiden naar wilde populaties als ze in contact komen met gedomesticeerde honden die zelf misschien niet eens tekenen van ziekte vertonen.
Het hondenziektevirus heeft een draagtijd van 10 dagen, maar als het zich eenmaal bij een geïnfecteerde hond heeft vertoond, volgt de dood meestal binnen drie weken. Als de hond het overleeft, blijft hij tot zes maanden na de ziekte besmettelijk, waardoor ze gedurende die tijd waarschijnlijke bronnen van infectie zijn, hoewel de immuniteit tegen hondenziekte meerdere jaren kan aanhouden.
