Wat is een likgranuloom?
Het is midden in de nacht en je wordt wakker van het likken van je hond of kat. Zich overmatig likken. Dus je begint je af te vragen... Heeft mijn huisdier vlooien? Zijn ze allergisch voor mijn wasmiddel? Zijn ze gewond geraakt? Al het bovenstaande zijn geldige vragen.
Uw huisdier kan om een van de bovenstaande redenen zijn gaan likken, maar de continue vorm van likken is te wijten aan een obsessieve stoornis. Uiteindelijk vormt het overmatige likken wat bekend staat als een likgranuloom. Een likgranuloom ook wel bekend als acral lik dermatitis; dit is een huidaandoening die het gevolg is van de drang van uw huisdier om een van hun ledematen te likken. Soms kan uw huisdier meer dan één likgranuloom hebben, waardoor de aandoening veel intenser wordt.
Wat zijn de oorzaken van overmatig likken van een hond?
Er zijn een paar redenen waarom uw huisdier kan gaan likken. Sommige ervan zijn:
- Gewrichtsziekte - honden en katten kunnen likken om hun pijn te verzachten en als ze een onderstrepende gewrichtsaandoening hebben, kunnen ze het gebied likken om wat troost te krijgen.
- Neoplasie - vergelijkbaar met gewrichtsaandoeningen kan elke ontsteking veroorzaakt door kanker pijn veroorzaken en dus zelfverzachtend zijn voor uw huisdier.
- Verwonding - als er een verwonding aanwezig is, kan uw huisdier likken om de wond schoon te maken en te helpen genezen.
- Allergieën - allergieën kunnen ervoor zorgen dat uw huisdier jeukt, waardoor ze gaan bijten, likken en kauwen op het getroffen gebied.
- Huidinfectie - huidinfectie door schimmels, bacteriën of gisten kan irritatie, ontsteking, jeuk en pijn veroorzaken, waardoor de aandacht van uw huisdier op het gebied wordt gevestigd.
- Vreemd lichaam - een vreemd lichaam in het gebied zoals een splinter, glas, grasspriet kan irritatie veroorzaken en de aandacht vestigen op het getroffen gebied.
- Ectoparasieten – parasieten zoals mijten of vlooien kan veroorzaken dermatitis.
- Verveling - uw huisdier kan gewoon zijn poot likken voor stimulatie.
- Endocriene aandoeningen - endocriene aandoeningen zoals hypothyreoïdie of De ziekte van Cushing kan leiden tot likgranulomen.
- Stress - uw huisdier kan zichzelf verminken om stress te verlichten.
- OCS / gedragspsychologisch probleem.
Wanneer een hond of kat likt, komen endorfines vrij die tijdelijke pijnverlichting veroorzaken. Heb je ooit een muggenbeet gehad (als je het me niet hebt laten weten zodat we kunnen verhuizen naar waar je ook bent) en je weet dat je het niet mag krabben, maar toch? Dit is een soortgelijk scenario met uw huisdier, behalve dat ze zich er niet van bewust zijn dat ze niet mogen likken. Dus likken ze om zichzelf te verlichten en om endorfine vrij te maken. Dit leidt alleen maar tot meer likken, en meer likken, en nog meer likken.
Psychologische oorzaken van Lick Granuloma
Het is belangrijk om de onderliggende oorzaak van het likgranuloom te bepalen om het goed te kunnen behandelen. Als het fysiek is, moet de wond worden behandeld, samen met de oorzaak ervan. Psychische oorzaken maken het veel lastiger. Het is belangrijk op te merken dat sommige likgranulomen beginnen met een fysiek probleem, maar dan doorgaan vanwege psychologische oorzaken. Honden Obsessieve dwangbevel (OCS), stress, verveling en verlatingsangst vallen allemaal onder deze categorie. Al deze aandoeningen komen voort uit een mentale aandoening die ervoor zorgt dat de hond zichzelf verminkt om zichzelf te kalmeren.
Hoe kan likgranulomen worden voorkomen?
Afhankelijk van wat het likgranuloom in de eerste plaats heeft veroorzaakt, zal het helpen om het te voorkomen. Ectoparasieten kunnen worden voorkomen door maandelijks een actueel/draagbaar/kauwbaar preventief middel te gebruiken. Trauma, verwonding of gewrichtsaandoening kan het beste worden voorkomen door uw hond aan te houden gezamenlijke supplementen en zorg ervoor dat eventuele verwondingen goed worden behandeld door uw dierenarts.
Door uw huisdier in een veilige omgeving te houden, kan worden voorkomen dat ze vreemde lichamen krijgen. Je moet ook hun lichaam controleren als ze een geschiedenis hebben om ze te krijgen. Endocriene aandoeningen moeten door uw dierenarts zo goed mogelijk worden behandeld en gereguleerd. Wat psychische stoornissen betreft, zijn er een aantal behandelingen beschikbaar. Stress, verlatingsangst en OCS kunnen allemaal met succes worden behandeld met naleving van de eigenaar en medicatie voorgeschreven door uw dierenarts. Als verveling de oorzaak is, geef je huisdier dan uitlaatkleppen om ze te stimuleren.
Diagnose van Lick Granuloma
Likgranulomen worden gediagnosticeerd door middel van een reeks tests om erachter te komen wat de oorzaak is. Een grondige anamnese van de patiënt is cruciaal voor het diagnostisch proces. Ook kan de locatie van het likgranuloom uw dierenarts helpen de oorzaak te achterhalen. Een huidschraapsel, tapetest, uitstrijkje en schimmelkweek kunnen allemaal worden uitgevoerd om ectoparasieten of huidinfecties uit te sluiten. Huidbiopten, radiologie en aspiraties met fijne naalden kunnen ook worden gedaan om eventuele aanwezige laesies of neoplasie te diagnosticeren.
Behandeling en klinische behandeling van Lick Granuloma
De behandeling is allemaal afhankelijk van de reden achter het likgranuloom. Koud lasertherapie is effectief geweest bij de behandeling van het ontstoken gebied. Ook antibiotica en wondverzorging behoren tot de standaardzorg. Wondzorg varieert van holistische medicatie tot westerse geneeskunde.
Sommige holistische opties omvatten manuka-honing, zilverspray, aloë en kamilletheekompres. We moedigen niet aan dat holistische medicatie uw enige vorm van behandeling zou moeten zijn, maar we denken wel dat er ruimte is voor beide keuzes. Sommige systemische medicijnen kunnen ook helpen bij de behandeling van likgranulomen, zoals ontstekingsremmers.
Actuele zalven kunnen helpen bij de genezing van het likgranuloom en het creëren van een fysieke barrière. Soms worden zalven aangebracht die uw huisdier helpen af te schrikken van het continue likken. Gedragsaanpassingen kunnen ook worden gegeven om uw huisdier de kans te geven te stoppen met likken. Deze omvatten medicijnen, trainingstherapie, het krijgen van een gezelschapsdier of het zoeken naar een gedragsspecialist. Als neoplasie of een tumor aanwezig is, kan chirurgische verwijdering nodig zijn.
Samengevat
Lick Granulomen kunnen zeer frustrerend en uitdagend zijn om onder controle te houden. Het is echter belangrijk om te onthouden dat ze niet oncontroleerbaar zijn. Met de hulp van uw dierenarts kan een oplossing worden verkregen. Het is echter essentieel dat u aan boord blijft en bereid bent dieper te graven om de oorzaak te achterhalen.
Dit zal helpen bij het bieden van een goede behandeling en hopelijk voorkomen dat likgranulomen opnieuw voorkomen. De meeste likgranulomen worden toegeschreven aan psychische stoornissen. Dat gezegd hebbende, is het belangrijk om uw huisdieren gestimuleerd te houden en regelmatig met ze om te gaan om hen te helpen de aandacht te krijgen die ze zoeken. De truc is om te voorkomen dat likgranulomen een chronisch probleem voor uw huisdier worden. Dit kan alleen worden gedaan met vroegtijdige interventie en strikte naleving door de eigenaar.
