Wat is osteomyelitis bij honden?
Osteomyelitis is een mondvol woord. Wanneer we het opsplitsen in zijn componenten, betekent het eigenlijk alleen bot- (osteo-) en beenmerg- (myel-) ontsteking (-itis). Als we medisch denken aan osteomyelitis bij honden, hebben we het over infectie in bot en beenmerg.
Botinfecties die osteomyelitis veroorzaken, worden meestal veroorzaakt door bacteriën, maar kunnen in zeldzame gevallen ook door schimmels worden veroorzaakt; in dit artikel zullen we uitleggen hoe honden osteomyelitis krijgen, hoe we het diagnosticeren en wat er kan worden gedaan om deze ziekte te behandelen en te beheersen.
De soorten bacteriën die osteomyelitis veroorzaken
Zoals hierboven vermeld, worden infecties die osteomyelitis bij honden veroorzaken meestal veroorzaakt door bacteriën.
De meeste bacteriële infecties worden veroorzaakt door bacteriën die zuurstof nodig hebben (aëroob). Specifieke soorten zijn onder meer Staphylococcus, Streptococcus, Escherichia en Pseudomonas soorten, om er maar een paar te noemen.
Anaërobe bacteriën zullen zich alleen in zeldzame gevallen in een bot nestelen, zoals wanneer de bloedtoevoer wegvalt (necrose). Meerdere bacteriën kunnen ook tegelijk infecties veroorzaken (polymicrobieel). Dit komt vooral veel voor bij infecties die ontstaan wanneer het bot wordt blootgesteld aan de buitenwereld, bijvoorbeeld bij een open fractuur.
Schimmels kunnen ook zelden het bot infecteren. Sommige soorten zijn alleen inheems in Noord-Amerika en omvatten Coccidioides immitis en Blastomyces dermatitidis die voorkomen in het zuiden van de VS. Aspergillus soorten schimmels kunnen ook het bot infecteren en hebben een wereldwijde verspreiding.
Osteomyelitis – de klinische symptomen
De klinische verschijnselen van osteomyelitis bij honden die u mogelijk opmerkt, zijn verschijnselen die verband houden met infectie en ontsteking.
Bij honden met osteomyelitis zijn enkele veelvoorkomende klinische symptomen:
- Kreupelheid en mank lopen in het aangedane been kan episodisch zijn.
- Koorts komt vaak voor bij dieren die een infectie bestrijden.
- Lethargie aangezien het lichaam van uw huisdier zijn energie gebruikt om infecties te bestrijden.
- Algemene zwakte als gevolg van de infectie in het lichaam.
- Eetlust komt vaak voor bij dieren met koorts.
- Pijn wanneer het aangetaste bot wordt aangeraakt.
- Verspilling van spieren over het aangetaste bot als gevolg van onbruik.
- Zwelling van de weefsels rond het aangetaste bot.
- Er kunnen zich abcessen ontwikkelen die vocht of pus kunnen afvoeren. Dit komt vaak voor wanneer een stuk bot dood is in het been en het lichaam het heeft ommuurd. Wanneer dit gebeurt, noemen we het een sequestrum.
Als u een van deze symptomen bij uw huisdier opmerkt, is het essentieel dat u deze naar uw dierenarts brengt voor onderzoek.
De oorzaken van osteomyelitis
Osteomyelitis treedt op wanneer bacteriën bot en beenmerg infiltreren en zich vermenigvuldigen, wat leidt tot een infectie die de afweer van het lichaam overweldigt.
Er zijn meerdere manieren waarop bacteriën in contact kunnen komen met bot om een infectie te kunnen vaststellen:
- Fracturen, vooral wanneer het bot wordt blootgesteld, kunnen leiden tot infectie.
- Implantaten kunnen bacteriën vangen en laten groeien, vooral omdat bacteriën het implantaat kunnen gebruiken om een biofilm te ontwikkelen die als een pantser fungeert, waardoor het lichaam de infectie niet kan verwijderen. Infecties door implantaten kunnen zich binnen enkele dagen of zelfs maanden na de operatie ontwikkelen.
- Doordringende wonden zoals een schot of bijt- en klauwwonden kunnen bacteriën in het lichaam brengen en osteomyelitis veroorzaken.
- Systemische infecties in het lichaam van de hond kunnen zich via het bloed (hematogeen) naar de botten verspreiden.
- Verlies van bloedtoevoer naar het bot of weefsel rondom het bot kan een omgeving creëren die perfect is voor bacteriën, met name anaërobe bacteriën, zoals hierboven vermeld. Dit kan gebeuren in een traumasituatie of tijdens/na een operatie.
- Tandwortelinfecties door zieke tanden kunnen leiden tot infectie van het omliggende bot in de kaak.
- Neonatale dieren kunnen osteomyelitis ontwikkelen terwijl botten groeien en bloedvaten zich ontwikkelen.
- Chirurgie kan een infectie in het bot introduceren als de juiste steriele technieken en geschikte antibiotica niet worden gebruikt.
- Een aangetast immuunsysteem, zoals dat van huisdieren die chemotherapie ondergaan, kan vatbaarder zijn voor het ontwikkelen van infecties.
Infectie van bot en beenmerg kan dagen, weken of zelfs maanden duren om zich te vestigen na blootstelling aan een infectieus agens. Het is belangrijk op te merken dat uw huisdier, zelfs zonder directe oorzaak, toch osteomyelitis kan ontwikkelen.
Diagnose
Om osteomyelitis te kunnen diagnosticeren, moet uw hond door een dierenarts worden gezien. Een dierenarts kan osteomyelitis vermoeden nadat hij uw huisdier heeft onderzocht en om een grondige geschiedenis heeft gevraagd. Als het aangedane been een voorgeschiedenis heeft van trauma of een operatie, kan dit het vermoeden van osteomyelitis vergroten.
Diagnostische tests zijn waarschijnlijk nodig om osteomyelitis te bevestigen. röntgenstralen worden vaak uitgevoerd om osteomyelitis te diagnosticeren, omdat het het aangetaste bot kan visualiseren. Op röntgenfoto's ziet een bot dat is aangetast door osteomyelitis er abnormaal uit en als er een implantaat aanwezig is, kunnen er openingen rond de schroeven zijn. Er kan ook een botfragment zijn dat is ommuurd van de rest van het bot (sequestrum).
Het is belangrijk op te merken dat röntgenfoto's vaak botveranderingen laten zien die ongeveer tien tot veertien dagen achterblijven bij wat er in het echte leven gebeurt. Dit betekent dat hoewel een röntgenfoto mogelijk geen infectie vertoont, deze toch kan voorkomen, en het op een later tijdstip herhalen van de röntgenfoto nodig kan zijn om de veranderingen te zien die gepaard gaan met osteomyelitis.
Er kunnen tekenen zijn van infectie met verhoogde niveaus van witte bloedcellen (de primaire verdediging van het lichaam tegen infectie) bij bloedonderzoek.
Er kan een wattenstaafje van het aangedane been worden afgenomen om te zien welke bacteriën aanwezig zijn, waardoor de behandelingsopties kunnen worden aangepast. Dit wordt een cultuur- en gevoeligheidstest genoemd.
Andere tests zoals biopsie en echografie kunnen worden aanbevolen als uw dierenarts denkt dat ze zullen helpen bij de diagnose.
Hoe wordt osteomyelitis bij honden behandeld?
Osteomyelitis is een ernstige aandoening en kan, onbehandeld, levensbedreigend zijn. Het is essentieel dat als bij uw hond osteomyelitis wordt vastgesteld, er zo snel mogelijk een passende behandeling wordt gestart.
Afhankelijk van de exacte oorzaak kan de behandeling variëren. Meestal, antibiotica zal worden voorgeschreven, tenzij wordt aangetoond dat schimmels de oorzaak van infectie zijn. Uw dierenarts zal een specifiek type antibioticum voorschrijven, afhankelijk van het type infectie dat aanwezig is en of er een kweek is uitgevoerd.
Als uw hond antibiotica krijgt, zal dit waarschijnlijk een lange kuur zijn. Het is van essentieel belang dat u de hele kuur afmaakt en de antibiotica zoals voorgeschreven in de juiste dosis en frequentie geeft.
Pijnstilling kan ook worden voorgeschreven als uw hond het nodig heeft. Als blijkt dat een schimmel de infectie veroorzaakt, krijgt uw hond antischimmelmiddelen.
Als er een implantaat in het aangedane been zit, moet dit mogelijk worden verwijderd om de behandeling te vergemakkelijken.
Alle andere specifieke oorzaken moeten worden aangepakt, zoals systemische infectie, fracturen, bot-/weefselsterfte (necrose) en tandheelkundig werk voor tandwortelabcessen. Uw hond kan een operatie nodig hebben en de behandeling kan enkele maanden duren.
In het ergste geval kan amputatie van het aangedane ledemaat nodig zijn als de infectie niet kan worden verholpen en de infectie zich door de rest van het lichaam van uw huisdier kan verspreiden.
Leven en omgaan met osteomyelitis
Met de juiste behandeling kan osteomyelitis worden behandeld en kan uw hond volledig herstellen. De prognose is echter zeer variabel en hangt af van vele factoren, waaronder het type bacterie of schimmel, de gezondheid van uw huisdier en de oorzaak van de infectie.
Over het algemeen verdwijnen infecties die acuut optreden (binnen enkele dagen) meestal sneller, terwijl infecties die er al maanden zijn, veel langer kunnen duren om met de behandeling te genezen.
Als uw hond geopereerd moet worden, is het belangrijk dat de postoperatieve zorg thuis wordt gedaan, samen met eventuele medicijnen die worden gegeven zoals voorgeschreven. Honden met amputaties kunnen een normaal leven leiden als ze eenmaal volledig hersteld zijn.
Hoogtepunten en belangrijkste afhaalrestaurants
- Osteomyelitis is de infectie van bot en beenmerg.
- Dit gebeurt wanneer het bot in contact komt met een infectieus agens, meestal bacteriën en zelden schimmels.
- Wanneer zich een infectie in het bot ontwikkelt, ziet u tekenen die verband houden met infectie en ontsteking.
- Diagnose van osteomyelitis kan beeldvorming en bemonstering van de getroffen plaats omvatten.
- Het is essentieel dat uw huisdier een adequate medische behandeling krijgt. Uw huisdier moet mogelijk lange tijd medicijnen gebruiken.
- In sommige gevallen is een operatie nodig om osteomyelitis te behandelen, bijvoorbeeld door implantaten te verwijderen, stukken van het aangetaste bot te verwijderen of in het ergste geval het aangedane been te amputeren.
- Met de juiste medische behandeling is de prognose van osteomyelitis goed, maar dit kan variëren afhankelijk van het type infectie en hoe lang het al aanwezig is.
