Wat is Panosteïtis bij honden?
Als je je dierbare puppy plotseling mank ziet lopen, kan dat een beetje een schok zijn; er kunnen verschillende redenen zijn waarom dit vandaag zou kunnen gebeuren; we richten ons op één ziekte die kan leiden tot kreupelheid bij opgroeiende honden.
Canine Panosteitis, of Pano, wordt vaak "groeipijn" genoemd vanwege de symptomen die vergelijkbaar zijn met de menselijke conditie die bij kinderen wordt gezien. Panosteitis verwijst naar de voorbijgaande ontsteking van de lange (been)beenderen van honden. Kreupelheid kan abrupt optreden, zonder voorgeschiedenis van blessures of overmatige lichaamsbeweging.
Panosteitis is een ziekte van jonge, snelgroeiende honden. Aangetaste honden zijn meestal tussen de 5-14 maanden, maar het kan worden gezien bij puppy's zo jong als twee maanden of zo oud als 18 maanden. Panosteitis wordt het meest gezien in de voorpoten van honden van middelgrote en grote rassen, maar elke hond kan deze aandoening in de voor- of achterpoten ontwikkelen.
Pano is pijnlijk en kan een of meerdere benen aantasten, wat de mobiliteit kan beïnvloeden. Panosteitis kan honden blijven aantasten tot de leeftijd van twee jaar, wanneer grote hondenrassen klaar zijn met groeien.
Wat zijn de mogelijke oorzaken?
De exacte oorzaak is nog niet gevonden, maar de meest voorkomende theorieën zijn:
- Infectie: er zijn geen bacteriën of virussen geïsoleerd bij aangetaste honden, maar honden met panosteitis ontwikkelen vaak koorts en hoge witte bloedcellen in bloedtesten (veelvoorkomende tekenen van infectie).
- Dieet: van diëten met veel eiwitten of calcium wordt vermoed dat ze panosteitis veroorzaken, maar er is niets bewezen.
- Genetica: sommige rassen hebben meer kans om te worden aangetast dan andere (zie hieronder), wat wijst op een genetische component.
Uiteindelijk moet er meer onderzoek worden gedaan, omdat niemand zeker weet wat Pano veroorzaakt.
Gepredisponeerde rassen voor Panosteitis bij honden
Duitse herders worden het meest getroffen, maar andere honden van middelgrote en grote rassen kunnen deze aandoening ook ontwikkelen. Panosteitis wordt ook veel gezien bij Golden Retrievers, Basset-honden, Duitse doggen, Dobermann Pinschers en Labradors. Kruisrassen kunnen ook worden beïnvloed.
Klinische symptomen en diagnose
Klinische symptomen
Honden en puppy's met pano vertonen vaak tekenen van kreupelheid en mank lopen, vooral in de voorpoten. Het aanraken van het aangedane been zal pijnlijk zijn en honden kunnen wegtrekken of janken. Honden kunnen terughoudend zijn om te gaan wandelen en zware lichaamsbeweging kan de symptomen verergeren.
Andere klinische symptomen die u kunt zien, zijn koorts, gewichtsverlies, niet willen eten en moeite met opstaan uit rust, en spieren kunnen krimpen (atrofie) door verminderd gebruik.
Panosteitis kan cyclisch zijn waarbij het beter lijkt te worden en dan weer erger wordt. De pijn kan meestal een paar dagen tot een paar weken (tot vijf weken) duren met maximaal een maand tussen de afleveringen; de pijn kan verschuiven naar andere benen in het lichaam van uw hond.
Diagnose
Als u zich zorgen maakt over panosteitis, moet u een afspraak maken met de dierenarts van uw hond. Een dierenarts zou panosteitis diagnosticeren door een grondige geschiedenis van u te nemen en uw hond grondig te onderzoeken.
Röntgenfoto's (röntgenfoto's) kunnen nuttig zijn voor de diagnose en aangetaste botten zullen troebelheid in het beenmerg vertonen. Een deel van het beenmerg wordt vervangen door geweven bot, dat pluizig lijkt op de röntgenfoto; dit zal uiteindelijk worden vervangen door normaal bot wanneer de hond volwassen is. Af en toe moeten röntgenfoto's worden herhaald om een vermoedelijke diagnose te bevestigen, aangezien botveranderingen tot twee weken achter kunnen blijven bij klinische symptomen.
Röntgenfoto's zijn ook nuttig om andere oorzaken van pijn bij opgroeiende honden uit te sluiten, zoals ontwikkelingsstoornissen (hypertrofische osteodystrofie, osteochondrosis dissecans) of trauma (fracturen, ligamentschade).
Bloedonderzoek kan ook worden uitgevoerd bij aangetaste honden. De witte bloedcellen zijn vaak verhoogd.
Risicofactoren die verband houden met panosteitis bij honden
Elke hond van middelgrote tot grote rassen loopt een hoger risico op het ontwikkelen van panosteitis, en Duitse herders lopen het meeste risico van alle rassen. Honden van alle soorten en maten kunnen panosteitis ontwikkelen.
Mannelijke honden worden het meest getroffen; het kan echter ook bij vrouwelijke honden worden gezien.
Andere risicofactoren zijn snelle gewichtstoename, overmatige lichaamsbeweging en honden met overgewicht symptomen kunnen verergeren.
Beschikbare behandelingsopties
Panosteitis is een zelfbeperkende aandoening en zal uiteindelijk verdwijnen wanneer uw hond stopt met groeien (tot 2 jaar oud).
Pijnbehandeling kan de symptomen helpen verlichten en uw dierenarts kan deze voorschrijven. Als uw huisdier pijn heeft, moet u uw dierenarts bezoeken en pijnstilling voorgeschreven krijgen; uw dier hoeft niet onnodig te lijden. Ontstekingsremmende medicijnen (NSAID's) worden meestal voorgeschreven, maar bij zwaar getroffen honden kunnen ook andere medicijnen worden gebruikt om uw huisdier comfortabel te houden.
Antibiotica zijn zelden geïndiceerd, tenzij er een teken van infectie is. Steroïden kunnen niet worden gegeven met NSAID's en zijn zelden nuttig bij panosteitis.
Tijdens perioden van pijn moet zware inspanning worden beperkt; korte wandelingen zijn meestal ok, maar raadpleeg uw dierenarts bij twijfel. Tussen de afleveringen door wordt matige lichaamsbeweging aangemoedigd, maar vermijd zware, inspannende oefeningen en langdurig hardlopen; dit geldt voor alle honden in de groei, maar vooral voor honden die getroffen zijn door panosteitis.
Ervoor zorgen dat u een goed uitgebalanceerd, hoogwaardig voer geeft puppy eten ontworpen voor de grootte van uw hond is ook een uitstekend idee om gezonde botten te helpen ontwikkelen. Zorg ervoor dat u niet te veel voedt; Puppy's met overgewicht belasten hun groeiende botten meer. Raadpleeg uw dierenarts voor advies over het beste dieet om uw huisdier te voeren.
Regelmatige bezoeken aan uw dierenarts zullen helpen ervoor te zorgen dat de behandeling adequaat is en om ervoor te zorgen dat de medicatiedoses correct zijn voor uw opgroeiende pup.
Zijn er preventieve maatregelen?
Er zijn momenteel geen preventieve maatregelen bekend.
De prognose uitgelegd
De prognose is goed voor honden die getroffen zijn door panosteitis; het is zelfbeperkend en zou uw huisdier op de lange termijn niet moeten beïnvloeden. Door lichte lichaamsbeweging bij te houden en ervoor te zorgen dat uw hond pijnstillers krijgt wanneer dat nodig is, kunt u spierverspilling door onbruik verminderen.
Leven en omgaan met panosteïtis bij honden
Honden met panosteitis kunnen een normaal leven leiden; het is van cruciaal belang om uw huisdier nauwlettend te controleren op tekenen van pijn, lichaamsbeweging te verminderen en pijnstilling te gebruiken die wordt aanbevolen door uw dierenarts tijdens opflakkeringen. Uw puppy kan meer regelmatige dierenartsbezoeken nodig hebben en thuis nauwlettend in de gaten worden gehouden terwijl hij aangedaan is.
Zorgen voor voldoende voeding en lichaamsbeweging is belangrijk gedurende het hele leven van uw huisdier, vooral wanneer ze worden aangetast door panosteitis.
Samengevat
Panosteitis is een pijnlijke aandoening bij puppy's van middelgrote en grote rassen, die frustrerend kan zijn om te behandelen vanwege de wassende en afnemende presentatie. Toch kan het met de juiste zorg worden behandeld en leiden tot een goede kwaliteit van leven bij uw huisdier.
Röntgenfoto's en bloedonderzoek kunnen nodig zijn om panosteitis te diagnosticeren en andere aandoeningen uit te sluiten. Het is meestal zelfoplossend en pijnverlichting is vaak nodig totdat uw huisdier er overheen is gegroeid.
Als u zich ooit zorgen maakt, is het altijd het beste om een afspraak te maken met uw dierenarts en uw hond te laten controleren.
