Rimadyl voor honden - Controverse versus voordelen - U beslist

Is Rimadyl voor honden veilig? 

Om te bepalen of Rimadyl voor honden veilig is, moet men rekening houden met de mogelijkheid van reeds bestaande of onderliggende aandoeningen die bijwerkingen of overgevoeligheid voor bepaalde geneesmiddelen kunnen veroorzaken. Medicatieveiligheid kan worden gedefinieerd als de vrijheid van accidenteel letsel of bijwerkingen tijdens het toedienen van medicatie.

Individuele reacties op geneesmiddelen verschillen vanwege genetische en fysiologische verschillen in het metabolisme van geneesmiddelen, wat zowel bij mensen als bij dieren duidelijk is. 

Wat is Rimadyl voor honden?

Rimadyl voor honden is een handelsnaam van een medicijn dat bekend staat als Carprofen. Carprofen valt in de niet-narcotische klasse van geneesmiddelen die bekend staat als niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's). Deze klasse van geneesmiddelen is vergelijkbaar met de menselijke medicijnen zoals ibuprofen en paracetamol, maar is beter geschikt voor de inflammatoire paden in de fysiologie van een hond.

Mensen associëren ontsteking vaak niet met pijn, maar het is belangrijk op te merken dat pijn via verschillende paden wordt waargenomen. De definitie van pijn volgens de Internationale Vereniging voor de Studie van Pijn wordt als volgt geciteerd:

"Een onaangename zintuiglijke en emotionele ervaring geassocieerd met feitelijke of potentiële weefselbeschadiging, of beschreven in termen van dergelijke schade."

Omdat dieren pijn niet altijd openlijk uiten, betekent dit niet dat ze geen pijn voelen. Subtiele symptomen van pijn kunnen zijn:

• Kreupelheid, verandering in gang of verminderde activiteitsniveaus 
• Zwelling, roodheid of verhoogde warmte over het geblesseerde gebied
• Verlies van eetlust of depressie
• Verhoogde agressie naar andere honden 
• Terugtrekking uit andere huisdieren of de gezinseenheid
• Tegenzin om te bewegen of deel te nemen aan het spel
• Verhoogde ademhaling of hartslag 

Ontsteking wordt niet altijd automatisch geassocieerd met pijn. Ontsteking speelt echter een vitale rol in het lichaam, omdat het de reactie van het immuunsysteem is op verwonding of infectie. 

Ontstekingssignalen waarbij het lichaam gewond is geraakt door ontstekingsmediatoren zijn van vitaal belang. Ze sturen aanwijzingen naar het immuunsysteem om aan te geven waar beschadigd weefsel dat moet worden gerepareerd zich bevindt. 

De pijn die door de ontsteking wordt gegenereerd, is een mechanisme waarmee het immuunsysteem een ​​gewond gebied naar de hersenen markeert. De hersenen erkennen dan die pijn en verminderen het gebruik van het getroffen gebied. De roodheid, zwelling en warmte zijn te wijten aan de ontstekingsmediatoren die werken om het getroffen gebied te genezen. 

Soms kunnen chronische ontstekingen of ernstige ontstekingen meer kwaad dan goed doen, vandaar de noodzaak van ontstekingsremmende medicijnen. 

Rimadyl werkt op een pad dat bekend staat als de Cyclo-oxygenase (COX) pad, verantwoordelijk voor verschillende functies. De COX-1-route is verantwoordelijk voor de productie van een specifiek prostaglandine, dat een noodzakelijke component is voor bepaalde gastro-intestinale functies. De COX-2-route genereert prostaglandinen die verantwoordelijk zijn voor ontstekingen.  

Prostaglandinen zijn hormoonachtige verbindingen die verschillende functies in het lichaam hebben. In de natuur draait alles om homeostase, wat een mooi woord is voor balans. Het is essentieel om hun taken te begrijpen, want wanneer een medicijn op een pad inwerkt en de productie van een verbinding stopt, kan dit voordelen hebben, maar ook nadelen. 

Prostaglandinen zijn essentieel voor de gastro-intestinale gezondheid omdat ze de productie van maagzuur verminderen en de productie van het beschermende slijm dat de maag bekleedt verhogen. Daarom kunnen de nadelige effecten van remming van de COX-route leiden tot de vorming van maagzweren en perforatie als gevolg van een gebrek aan gunstige prostaglandineproductie. 

Maagzweren kunnen veroorzaken: maag- bloeden, dus we zien verteerd bloed in de ontlasting dat zwart en plakkerig lijkt. Bleek tandvlees als gevolg van bloedverlies, braken en verminderde eetlust komt ook vaak voor als gevolg van maagzweren.

Rimadyl richt zich specifiek op de COX-2-route door de productie van prostaglandinen te remmen, waardoor ontstekingsmediatoren die pijn of overmatige chronische ontsteking veroorzaken, worden verminderd.

Rimadyl komt in de bloedbaan en werkt op de COX-2-route, en na enkele uren wordt het dan in de lever veranderd en uit de bloedbaan verwijderd en grotendeels uitgescheiden door ontlasting en een kleine hoeveelheid via de urine. 

Individuele variatie in de affiniteit voor COX-2-pathway-targeting is een van de redenen waarom sommige honden gevoeliger zijn voor de nadelige effecten van Rimadyl, terwijl andere in orde zijn.

Wat doet de FDA Zeg over Rimadyl voor honden?

Rimadyl was een van de eerste NSAID's die door de FDA werden goedgekeurd, maar dit betekent niet dat er geen gevallen van bijwerkingen zijn. Daarom beveelt de FDA aan dat dierenartsen de voordelen en risico's van medicijnen bespreken met klanten bij het voorschrijven van NSAID's zoals Rimadyl. 

FDA-goedkeuring werkt omdat elk medicijn dat bedoeld is voor medicinaal gebruik, wordt onderworpen aan een uitgebreide evaluatie door een farmaceutisch bedrijf en aan strenge normen die zijn vastgesteld door de CVM voordat het op de markt wordt gebracht. De sleutel tot goedkeuring door de FDA is de veiligheid en effectiviteit van een medicijn, maar elk medicijn kan mogelijk nadelige effecten hebben. 

Pre-testen door de fabrikant en een retrospectieve analyse van de verkregen gegevens door de overheid helpen om de bovengenoemde veiligheid en effectiviteit van een medicijn te bepalen voordat het op de markt wordt gebracht. 

Helaas hebben bepaalde bijwerkingen een lage frequentie; daarom worden specifieke nadelige effecten alleen duidelijker wanneer een grotere populatie of een grotere steekproef van individuen een product begint te gebruiken. Zolang ze worden gemeld aan de medicijnfabrikant, kunnen ze grondig worden onderzocht. Fabrikanten zijn wettelijk verplicht om eventuele bijwerkingen aan de FDA te melden.

NSAID-therapie kan ook verborgen ziekten ontmaskeren die voorheen niet werden gediagnosticeerd vanwege de afwezigheid van duidelijke klinische symptomen. Honden met onderliggende nierziektekan bijvoorbeeld verergering van die ziekte ervaren tijdens het gebruik van NSAID's. Honden met het grootste risico op nierproblemen zijn honden die uitgedroogd zijn, gelijktijdig met diuretica worden behandeld of een nier-, hart- en/of leverfunctiestoornis hebben.

Een paar aanbevelingen van de FDA zijn onder meer:

• Bij de behandeling van een hond met een NSAID mogen eigenaren nooit de dosis of frequentie van toediening verhogen zonder hun dierenarts te raadplegen.
• Eigenaren moeten de instructies van een dierenarts nauwlettend volgen.
• Een eigenaar van een huisdier mag nooit een NSAID aan een hond (of kat) geven, tenzij onder toezicht van de dierenarts, omdat sommige medicijnen bij bepaalde soorten niet zijn geïndiceerd. 
• Bespreek altijd andere medicijnen die gelijktijdig worden toegediend om nadelige interacties tussen geneesmiddelen te voorkomen.
• Stop met het toedienen van medicatie als uw huisdier bijwerkingen begint te vertonen en overleg met uw dierenarts.

U kunt meer informatie over NSAID's krijgen door naar: Diergeneesmiddelen bij FDA om drugs op te zoeken aan de hand van hun merknaam of actief ingrediënt. Daarnaast zijn bijsluiters en klantinformatiebladen voor veel NSAID's die worden gebruikt bij honden, katten en paarden te vinden op de NSAID-labels pagina van diergeneesmiddelen @FDA. 

De drie manieren waarop Rimadyl werkt voor honden

De drie meest voorkomende manieren waarop Rimadyl voor honden werkt, zijn:

• Vermindert ontsteking in gewrichten vanwege zijn activiteit op chronische (synoviale celsysteem) ontstekingsreacties - waardoor het zeer geschikt is voor aandoeningen zoals: osteoartritis.
• Het remt de productie van osteoclast-activerende factoren, die een belangrijke factor zijn bij de pijn die gepaard gaat met: heupdysplasie. 
• Het heeft modulerende effecten op zowel humorale als cellulaire immuunresponsen, wat helpt om te verlichten Postoperatieve pijn. 

Wat u moet weten over artrose bij honden?

artrose bij honden is een progressieve aandoening die optreedt wanneer het kraakbeen dat gewoonlijk de botten beschermt, geleidelijk begint te verslechteren en na verloop van tijd mechanisch ondoeltreffend wordt om het gewricht te beschermen.

Het aangetaste kraakbeen leidt tot bot-op-botcontact en wrijving die ernstige ontstekingen en pijn veroorzaakt. Het leidt ook tot de activering van botproducerende cellen die het kraakbeen beginnen te vervangen door bot omdat kraakbeen geen regeneratief vermogen heeft bij volwassen honden.

Symptomen van artrose zijn onder meer:

• Stijfheid, kreupelheid, mank lopen of moeilijk opstaan
• Verminderde activiteitsniveaus, onwil om te spelen, rennen, springen, wandelen of algemene lethargie 
• Honden met overgewicht die moeite hebben om op te staan ​​na het liggen
• Verhoogde prikkelbaarheid of agressie tussen honden
• Depressie
• Uitschreeuwen plotseling wanneer hij wordt opgetild, geaaid of verplaatst
• Langdurig urineren of poepen als gevolg van pijn in specifieke houdingen 
• Verminder spiermassa over de ledematen en wervelkolom

Artrose is een progressieve aandoening omdat het zich in de loop van de tijd ontwikkelt en niet te genezen is. Het proces kan alleen worden vertraagd.  

Idealiter is het doel bij het behandelen van artrose het verminderen van pijn en ontsteking. Dit zal op zijn beurt de kwaliteit van leven van uw huisdier verbeteren door:

• Verhoogde activiteit
• Bewaarde spiermassa en kracht
• Verbeter uw klantbeleving gezamenlijke gezondheid en betere functionaliteit
• Verlichting van pijn en verbeterde habitus

Artrose wordt gediagnosticeerd nadat een volledige klinische geschiedenis is verkregen en de tekenen en symptomen wijzen op een mogelijke onderliggende aandoening. Wees ook voorbereid om de activiteitsniveaus, het gedrag en de voeding van uw huisdier te bespreken, dus neem even de tijd voor uw bezoek om vertrouwd te raken met de dagelijkse routine van uw huisdier voordat u naar uw consultatie gaat.  

Dierenartsen zullen ook een diepgaand lichamelijk onderzoek van het bewegingssysteem van uw huisdier uitvoeren om te proberen gebieden te lokaliseren die de volgende tekenen vertonen:

• Verminderde of onderontwikkelde spiermassa
• Crepitus - een term die wordt gebruikt om klikken of kraken in gewrichten te beschrijven als gevolg van OA
• Zwakte of pijn in gewrichten 
• Verminderde mobiliteit 
• Versleten voetzolen en nagels
• Moeite met bewegen, zitten, staan ​​of ongelijke gewichtsverdeling 

Bij het behandelen artritis met NSAID's moeten eigenaren zich ook concentreren op een gezonde gewichtsbeheersing, lichaamsbeweging met weinig impact en fysiotherapie om gewrichten mobiel en functioneel te houden.

Artrose kan honden van elke leeftijd treffen, afhankelijk van hun gewrichtsgezondheid. Honden die last hebben van aandoeningen zoals heup of elleboogdysplasie kan al op zeer jonge leeftijd artrose ontwikkelen, mogelijk zelfs op de leeftijd van negen maanden. 

geriatrische honden kan worden aangetast door artritis als gevolg van een chronische ontsteking die gedurende vele jaren heeft geduurd zonder duidelijke symptomen. Daarom is het bij het aanpakken van OA bij oudere honden van vitaal belang dat een volledig medisch onderzoek en mogelijk aanvullende urine- en bloedtesten worden gedaan om het beste behandelingsprotocol voor hun OA en eventuele andere mogelijke onderliggende aandoeningen te bepalen.

Artrose is een slopende aandoening die ernstige gevolgen kan hebben voor de kwaliteit van leven van een dier. Als uw huisdier de pijn kan worden bespaard, is het het beste om de tekenen vroeg aan te pakken in plaats van te wachten.

Voors en tegens van Rimadyl voor honden

De voordelen van Rimadyl voor honden komen voort uit pijnverlichting en vertakken zich in een verbeterde kwaliteit van leven. Rimadyl biedt uw huisdier uitstel van bewegingsbeperking en depressie als gevolg van chronische kreupelheid en ongemak.

Verhoogde activiteitsniveaus, gezondere interacties met andere dieren en familieleden, en meer enthousiasme voor spelen en andere activiteiten, worden vaak gezien bij dieren die worden behandeld voor onderliggende artrose of andere gewrichts- en spierpijn. 

Sneller, comfortabeler postoperatief herstel na weke delen procedures zijn ook een enorm voordeel voor Rimadyl. Als een van de meest voorgeschreven NSAID's, maken de kwaliteit van de resultaten van de ontstekingsverlichting en de betrouwbaarheid Rimadyl een uitstekende eerste keus medicatie voor veel dierenartsen.

Het is ook zeer smakelijk, dus de meeste honden nemen gemakkelijk hun dagelijkse medicatie in, wat de naleving door de eigenaar een stuk gemakkelijker maakt.

Helaas liggen de nadelen van Rimadyl in de onvoorspelbare aard van individuele variatie bij het bepalen van de ernst van bijwerkingen. De potentieel ernstige effecten op de gastro-intestinale, nier- en leversystemen zijn chronisch. Ze kunnen gevolgen hebben die de kwaliteit van een dier en de kwantiteit van zijn leven mogelijk onomkeerbaar veranderen.

De sleutel bij het afwegen van de voor- en nadelen van een medicijn is om te bepalen wat het algehele effect op de kwaliteit van leven van uw dier op de lange termijn zal betekenen en om zo snel mogelijk te handelen wanneer zich ongunstige symptomen voordoen.

Rimadyl doseringsschema

Rimadyl voor honden is verkrijgbaar in drie handige maten:

• Rimadyl 25mg kauwtabletten voor honden 
• Rimadyl 75mg kauwtabletten voor honden 
• Rimadyl 100mg kauwtabletten voor honden 

RIMADYL® DOSERINGSTABEL
Aanbevolen dosering van 2.0 mg/lb of 4,4 mg/kg eenmaal per dag.
RIMADYL®-capsules en -tabletten
GEWICHT	DAGELIJKSE DOSERING
LB	KG	TABLET	MG
5-10	2.26-4.5	0.5	25
11-15	5-6.8	1	25
16-20	7.25-9	0.5	75
21-30	9.5-13.6	0.5	100
31-40	14-18	1	75
41-60	18.6-27	1	100
61-90	27.7-40.8	1.5	100
91-120	41.2-54.4	2	100

Rimadyl aan uw pup toedienen?

Rimadyl wordt geleverd in een zeer smakelijke tablet die de meeste honden graag eten. Rimadyl wordt echter meestal na een maaltijd gegeven en de meeste honden beschouwen het als een... behandelen.  

Als uw hond erg kieskeurig is, zijn enkele tips voor het toedienen van tabletten als volgt:

• Je kunt de tablet fijnmaken en door hun eten of wat pindakaas of butternut mengen, afhankelijk van de voorkeuren van je kieskeurige harige vriend. 

• Als uw hond verdraagt ​​dat u zijn bek opent, pak dan een tablet en pak dan gewoon de boven- en onderkaak in twee aparte handen en eenmaal geopend, plaatst u de pil zo ver mogelijk naar achteren in de bek zodat uw hond het er niet uit kan schieten met zijn tong. 

Als u de bek gedurende een korte tijd voorzichtig gesloten moet houden, is een goede indicatie of uw hond al dan niet heeft ingeslikt, als hij zijn neus likt.

Combineer geen andere NSAID's of steroïden met Rimadyl, aangezien dit de mogelijke nadelige effecten van remming van de COX-route kan verergeren.

Rimadyl is zeer smakelijk, waardoor het bijzonder gevaarlijk is om het onbeheerd of op gemakkelijk bereikbare plaatsen achter te laten. Dierenartsen hebben vaak hectische telefoontjes van eigenaren die lege medicatiepakketten en een recept van een hele maand vinden. Dit is een noodsituatie omdat een overdosis ernstige gevolgen kan hebben voor de lever en de nieren.

Bijwerkingen van Rimadyl voor honden

Bijwerkingen van Rimadyl voor honden kunnen de volgende bijwerkingen omvatten:

• Verminderde eetlust
• Braken
• Diarree
• Donkere of teerachtige ontlasting
• Verhoogd waterverbruik
• Verhoogde plassen
• Bleek tandvlees door bloedarmoede
• Geelverkleuring van tandvlees, huid of oogwit door geelzucht
• Loomheid
• Incoördinatie, toevallen of gedragsveranderingen. 

Waar kan ik vrij verkrijgbare rimadyl voor honden kopen?

Rimadyl is een voorgeschreven medicijn en daarom kunt u Rimadyl zonder recept niet voor honden kopen, tenzij u een geldig veterinair recept heeft.

Dierenartsen moeten na overleg met een patiënt eerst een script opstellen om te bepalen of ze klinisch geschikt zijn om een ​​NSAID te krijgen en om na te gaan of er mogelijke onderliggende aandoeningen zijn die kunnen leiden tot bijwerkingen.

Als u zich afvraagt: "Waar kan ik Rimadyl voor honden kopen", dan is de beste plaats bij uw plaatselijke dierenarts of via een website voor huisdiermedicatie met een geldig script. Voorschriften zijn nodig voor medicijnen die aanzienlijke bijwerkingen kunnen hebben.

Zelfs als uw huisdier al eerder Rimadyl heeft gekregen zonder gevolgen, kan hun algehele gezondheid naarmate huisdieren ouder worden zonder duidelijke tekenen of symptomen worden aangetast. Uw dierenarts kan vroege indicatoren van systemische ziekte oppikken door middel van routinematige klinische onderzoeken, urineonderzoek of bloedonderzoek. 

Bij het voorkomen van bijwerkingen gaat het er vooral om geïnformeerd te worden en toediening aan gecompromitteerde patiënten te vermijden. 

Het controversiële verleden van Rimadyl voor honden

In het begin van de jaren negentig werd Rimadyl voor honden gretig geadverteerd als een wondermiddel om pijn te verlichten voor honden die leden aan artrose. Na korte tijd stopten de advertenties echter abrupt vanwege protest vanwege gevallen met bijwerkingen.  

Deze bijwerkingen waren niet de oorzaak van de controverse, maar eerder de misvatting dat Rimadyl een alles-in-één oplossing zou zijn voor eigenaren om het ongemak van hun huisdier te verlichten. 

Het potentieel voor de bijwerkingen van carprofen werd niet volledig benadrukt. Als gevolg hiervan begrijpen veel eigenaren van gezelschapsdieren de mogelijke risico's van complicaties zoals maagzweren en scheuren of toevallen die ernstige of levensbedreigende gevolgen hebben niet helemaal.  

Omdat de nadruk wordt gelegd op de dieren die geen bijwerkingen vertonen, ziet het publiek vaak het potentieel over het hoofd dat hun huisdieren complicaties kunnen ontwikkelen als gevolg van medicatie die normaal als veilig wordt beschouwd.

Beschikbare alternatieven voor Rimadyl voor honden

Alle NSAID's hebben vergelijkbare nadelige effecten en voordelen als carprofen omdat ze allemaal op dezelfde COX-route werken. Geen enkele NSAID is echter veiliger dan een andere, volgens de FDA.

Er bestaan ​​verschillende alternatieve NSAID's voor carprofen. Om er een paar te noemen :

• Meloxicam (Petcam/Inflacam/Metacam)
• Previcox
• firocoxib
• Robenacoxib (ONSIOR)
• Generieken zoals Rimifen zijn ook een optie 

Elk dier is anders vanwege genetische en fysiologische variatie, dus sommige medicijnen werken mogelijk beter dan andere. Het belangrijkste is om uw huisdier nauwlettend in de gaten te houden wanneer u medicijnen gebruikt en alle instructies nauwgezet op te volgen. 

Zorg ervoor dat elk huisdier dat chronische medicatie gebruikt regelmatig wordt gecontroleerd om vroegtijdige detectie van mogelijke compromitterende aandoeningen te bevorderen.

Sharing is caring!