De definitie van dalkoorts bij honden
Valleikoorts bij honden is een grotendeels onbekende aandoening in Europa, omdat het een ziekte is die voornamelijk voorkomt in bepaalde delen van Amerika – genoemd naar de valleien waar je het vaak aantreft. De juiste naam voor hondendalkoorts is coccidioidomycose, die optreedt wanneer infectie door de schimmel Coccidiodes immitis optreedt.
Maar wat zijn dalkoortssymptomen bij honden en hoe behandel je het? Blijf lezen om meer te leren!
Tekenen en symptomen van Canine Valley Fever
Dalkoorts komt veel voor bij mensen, maar komt in sommige gevallen ook voor bij runderen, paarden, tijgers en zelfs bij sommige zeezoogdieren. Honden lijken nog vatbaarder dan de meeste, mogelijk door het snuffelen aan de grond en daardoor in grote hoeveelheden schimmelsporen in te ademen.
Eenmaal in de longen zullen de sporen van de dalkoortsschimmel zich ontwikkelen tot bolletjes. Bij een gezonde hond zouden deze niet al te veel problemen moeten veroorzaken, omdat het immuunsysteem de bolletjes zal vernietigen door ze af te sluiten. In deze gevallen zijn de symptomen van de dalkoorts vaak mild en merken sommige eigenaren het misschien niet eens op.
De sferule kan echter blijven groeien vanwege andere comorbiditeiten als de hond lijdt aan een zwak immuunsysteem. Uiteindelijk zullen ze barsten en meer sporen vrijgeven die zich door de longen en in het lichaam kunnen verspreiden, waardoor een vreselijke cyclus in de hond ontstaat.
De primaire symptomen van dalkoorts bij honden concentreren zich vaak rond de longen. Symptomen in deze gevallen zijn meestal droog hoestenkoorts, hyporexie (gebrek aan eetlust) en lusteloosheid (moeheid).
Wanneer de schimmel zich verspreidt, wordt deze verspreid. Vooral hier hebben de gewrichten de neiging aangetast te worden, wat de reden is waarom dalkoorts bij honden in sommige gevallen ledematen en kreupelheid lijkt. In ernstige gevallen kan het ook voorkomen als dalkoorts huidlaesies bij de hond.
Overlevingspercentage van de valleikoorts bij honden
Het is onwaarschijnlijk dat een jonge en gezonde hond zal overlijden als gevolg van dalkoorts. Zoals gezegd zal het immuunsysteem de verspreiding van de schimmel beheersen en beperken. Een zeer jonge of oude hond of een hond met een aangetast immuunsysteem kan echter een ernstige ziekte krijgen en kan in sommige gevallen sterven als gevolg van schimmel of secundaire infecties.
Echter, eenmaal op de juiste manier behandeld, zullen de meeste honden herstellen van de ziekte. Als u vermoedt dat uw hond mogelijk last heeft van dalkoorts, dient u onmiddellijk contact op te nemen met uw dierenarts.
Hoe testen dierenartsen op Canine Valley Fever?
Stel, je woont in een gebied waar dalkoorts heerst; uw dierenarts is waarschijnlijk bekend met de aandoening. Als uw hond klassieke symptomen van dalkoorts vertoont, zal uw dierenarts waarschijnlijk een grondig klinisch onderzoek uitvoeren en diagnostische tests aanbevelen.
Gelukkig bestaat er een specifieke dalkoortstest voor honden en dit is een titertest. De titertest bepaalt of uw hond antistoffen tegen dalkoorts heeft. Antilichamen zijn kleine immuuneiwitten die een eerdere blootstelling aan de schimmel vertonen.
Als uw hond ernstige symptomen vertoont, kan uw dierenarts ook aanvullende tests aanbevelen, waaronder bloedonderzoek en röntgenstralen.
Zelfs als u niet in een gebied woont waar dalkoorts heerst, is het van cruciaal belang om uw dierenarts te informeren als u naar een gebied bent gereisd waar de schimmel voorkomt.
Hoe het wordt behandeld
Als uw hond wordt blootgesteld aan de schimmel en symptomen vertoont, zijn er gelukkig behandelingsopties voor dalkoorts beschikbaar voor uw dierenarts om uw hond te helpen. Momenteel is de meest gebruikelijke behandeling een langdurige behandeling met antischimmelmedicatie.
Meestal is de voorgeschreven antischimmelmedicatie ofwel ketoconazol, itraconazol of fluconazol voor honden. De behandeling duurt langer, maar de meeste honden zouden zich binnen 1-2 weken na de eerste behandeling beter moeten voelen.
Sommige ondersteunende zorg kan nodig zijn, afhankelijk van de ernst van de infectie, waaronder intraveneuze vloeistof, zuurstoftherapie en ontstekingsremmende ondersteuning.
De antischimmelmedicatie heeft ook enkele bijwerkingen die mogelijk moeten worden behandeld met aanvullende ondersteuning, waaronder medicijnen tegen misselijkheid en medicijnen om de eetlust te vergroten. Periodiek bloedonderzoek zal in de meeste gevallen ook nodig zijn om de leverfunctie en comorbiditeiten die kunnen ontstaan te controleren.
Is dalkoorts bij honden besmettelijk?
Dalkoorts is niet besmettelijk. Zelfs bij hoesten kunnen sporen zich niet tussen dieren of mensen verspreiden. Zelfs met meerdere aangetaste dieren in een huishouden, is het niet waarschijnlijk dat het zich verspreidt naar andere individuen, aangezien de primaire infectieroute optreedt bij het inademen van sporen uit de grond.
Hoe krijgen honden dalkoorts?
Terwijl honden rondlopen in de droge gebieden waar de coccidiose-schimmel leeft, snuffelen ze net als honden aan de grond. De schimmels gedijen goed in de grond, en vooral de sporen dwarrelen snel rond met de stoffige lucht. Terwijl honden snuiven, inhaleren ze snel grote hoeveelheden van de sporen, die vervolgens dalkoortsziekte veroorzaken.
Het is belangrijk om te onthouden dat ongeveer 70% van de honden die de sporen inademen nooit symptomen van dalkoorts vertonen en daarna zelfs immuun kunnen worden voor de ziekte. Sommige honden worden echter ziek, daarom is het van essentieel belang om op symptomen te letten als u in een gebied bent gereisd waarvan bekend is dat het dalkoorts heeft.
Waar in de VS wordt Valley Fever gevonden?
Honden lopen meestal dalkoorts op in de droge streken van de VS, inclusief de lage woestijngebieden van Arizona, New Mexico, Texas, en het centrale deel van Californië. Vergeet niet dat zowel mensen als honden de ziekte kunnen oplopen, dus het is van vitaal belang om u en uw hond in de gaten te houden als u naar een van deze regio's reist!
Andere soorten die vatbaar zijn voor dalkoorts
Infectie met schimmelsporen kan voorkomen bij bijna elk zoogdier en zelfs bij sommige vissen, hoewel zeldzaam. Sommige dieren, zoals runderen, blijven vaak asymptomatisch, wat betekent dat ze geen symptomen van infectie vertonen. Andere dieren die Valley Fever kunnen oplopen zijn lama's en alpaca's, maar ook paarden en mensen.
Apen en apen zijn erg vatbaar voor dalkoorts, daarom worden deze vaak preventief behandeld als ze in dierentuinen leven in een gebied waarvan bekend is dat ze de schimmel hebben.
Hoewel meer, zeldzame katten kunnen ook besmet raken met Valley Fever. Bij katten zijn huidlaesies het meest voorkomende symptoom van de ziekte. Ze hoesten of vertonen zelden kreupelheid, maar kunnen abcesachtige laesies vertonen die vaak een lichtgele of rode vloeistof afscheiden. Diagnose en behandeling van Valley Fever bij katten zijn vaak vergelijkbaar met het proces bij honden.
Hoe het te voorkomen
Het is duidelijk dat de beste manier om een Valley Fever-infectie te voorkomen, is om uw hond weg te houden van gebieden waarvan bekend is dat de schimmels aanwezig zijn. Dat advies is echter nutteloos voor iedereen die in het gebied woont of daarheen moet reizen. Of degenen onder ons die graag de wereld verkennen met onze beste vriend aan onze zijde.
Valleikoorts voorkomen is moeilijk, maar er zijn enkele dingen die je kunt doen om te voorkomen dat je beste vrienden besmet raken. Het beste wat u kunt doen, is wegblijven van gebieden met veel droge grond; door ze gewoon aan de lijn te houden en dicht bij u te houden, kunt u voorkomen dat uw hond te veel sporen inademt.
Vermijd ook, indien mogelijk, dat er te veel stof opwaait. Het voorkomen van overmatige hoeveelheden stof kan zowel u als uw trouwe viervoeter ten goede komen!
Let ten slotte op de symptomen. Vroegtijdige diagnose en eerste behandeling zijn de beste manier om ervoor te zorgen dat de ziekte niet verergert tot een ernstigere aandoening.
Er is ook goed nieuws voor eigenaren die graag door de droge valleien van Arizona willen reizen! Momenteel wordt een vaccin getest, dat misschien voldoende is om onze harige vrienden te beschermen tegen de gevreesde Valley Fever. Uit de nieuwste onderzoeken blijkt dat gevaccineerde honden weinig tot geen symptomen vertoonden na infectie bij behandeling met het vaccin! Lees ons artikel en kom er meer over te weten DHPP-vaccin.
Prognose en herstel
Niet alle geïnfecteerde honden vertonen symptomen van Valley Fever als ze eenmaal zijn besmet met de Coccidiodes-schimmel; ongeveer 70% van de geïnfecteerde honden blijft asymptomatisch. Maar als uw hond dat doet, is de beste manier om de prognose te verbeteren, zo snel mogelijk naar een dierenarts te gaan. Als de schimmel zich verspreidt, zal de prognose onvermijdelijk verslechteren.
Desalniettemin zijn er, ongeacht het stadium van de ziekte, behandelingsopties beschikbaar die uw hond hopelijk binnen de kortste keren weer naar buiten zullen krijgen om op verkenning te gaan!
Het woord is eruit!
We houden er allemaal van om de wereld te verkennen met onze beste vrienden, en wandelen door de prachtige valleien is geen uitzondering. Er is echter een sinistere kleine vijand aanwezig in de idyllische gebieden die onze honden en zelfs ons kan treffen.
Je moet de gevaren van Valley Fever niet negeren, maar als je de symptomen in de gaten houdt en naar de dierenarts gaat als er symptomen optreden, zou het goed moeten zijn om in de stoffige zuidelijke valleien te blijven wonen en ervan te houden!
