VOLLEDIG geïnformeerd worden over Trilostane voor honden

Foto van auteur
Gepubliceerd op

De blog I Love Veterinary wordt door lezers ondersteund en we kunnen een commissie verdienen voor producten die via links op deze pagina zijn gekocht, zonder extra kosten voor u. Meer informatie Over ons en ons productbeoordelingsproces >

Wat is Trilostane voor honden? 

De ziekte van Cushing is een constellatie van verschillende symptomen die kunnen optreden bij een langdurige verhoging van de cortisolspiegel. Gelukkig, trilostaan voor honden is een soort medicijn voor De ziekte van Cushing bij honden.

Trilostane kan helpen bij het beheersen van de ziekte en het verlichten van de symptomen, maar wat zijn de bijwerkingen van Trilostane voor honden, en is er nog iets anders dat u moet weten? Blijf lezen om erachter te komen! 

ziekte van Cushing

De juiste dosering om toe te dienen

Bij de behandeling van de ziekte van Cushing zal uw dierenarts ernaar streven de klinische symptomen die verband houden met de aandoening tot een minimum te beperken en tegelijkertijd overmatige onderdrukking van de bijnieras te vermijden, aangezien overmatige onderdrukking ernstige gevolgen kan hebben. 

Daarom is het ook essentieel om thuis nooit te proberen de ziekte van Cushing te behandelen met Trilostane of andere soortgelijke medicijnen. Dien de medicatie altijd toe zoals geadviseerd door uw veterinaire zorgverlener. 

Bij het bepalen van de Trilostanedosis voor honden zijn vooraf klinische testen nodig, bijvoorbeeld bloedmonsters en ACTH-stimulatietesten. Deze helpen de dierenarts bij het bepalen van de startdosering Trilostane. 

De startdosis is doorgaans: 0.00007 tot 0.0002oz/2.2lb (2 tot 7 mg/kg). 

De startdosis wordt ongeveer twee weken toegediend voordat een heronderzoek nodig is om te beoordelen of aanpassing van de dosis noodzakelijk is. 

Zodra een stabiele dosis is bepaald, is regelmatige controle vaak elke derde maand nodig. Deze controles omvatten waarschijnlijk bloedonderzoek, urineonderzoek en mogelijk ACTH-stimulatietests. 

Trilostane voor honden - De bijwerkingen

De bijwerkingen van Trilostane voor honden zijn vaak mild indien toegediend volgens de richtlijnen van de dierenarts. Over het algemeen verdragen de meeste honden Trilostane goed, maar er zijn enkele bijwerkingen verbonden aan de medicatie.

  • Lethargie (vermoeidheid). 
  • Braken. 
  • Diarree. 
  • Ongeduldig (gebrek aan eetlust). 

Deze zijn vaak mild en stoppen vanzelf of met zachte, ondersteunende zorg, zoals licht verteerbaar voedsel of medicijnen tegen misselijkheid. 

U kunt echter niet alleen enkele van deze klinische symptomen onderscheiden van de ernstiger aandoening, hypoadrenocorticisme, die kan optreden als reactie op de toediening van Trilostane. Dit medicijn behandelt HYPERadrenocorticisme, ook wel de ziekte van Cushing genoemd, het tegenovergestelde van hypoadrenocorticisme. 

Neem daarom contact op met uw dierenarts als uw dier ongewenste reacties vertoont. 

Dien het medicijn zoals altijd toe aan dieren die allergisch zijn voor het of een van de componenten of die drachtig of zogend zijn. 

Wat zijn de kosten daarvan?

De kosten van Trilostane voor honden variëren van regio tot regio. Maar je zou verwachten dat het tussen $ 45 en $ 160 ligt, afhankelijk van de sterkte van de tablets. 

Je kunt echter stellen dat de hoge kosten niet de medicatie zijn, maar de diagnostische tests vooraf en de voortdurende monitoring daarna. 

Nadat u met de medicatie bent begonnen, zijn regelmatige controles bij uw dierenarts nodig om bijwerkingen te voorkomen, de werkzaamheid te bepalen en te bepalen of het de juiste dosis voor uw hond is. Zelfs bij het bereiken van een stabiele dosis zal het af en toe nodig zijn met controles, omdat de aandoening zich kan ontwikkelen. 

Verzekeringsmaatschappijen schatten dat de kosten voor het bereiken van een eerste diagnose kunnen variëren van $ 500 tot $ 1500, afhankelijk van de ernst, regio en comorbiditeiten. 

Hoe de medicatie toe te dienen?

Trilostane voor honden is verkrijgbaar in capsules van 0.0002oz, 0.0003oz, 0.001oz, 0.002oz of 0.004oz (5 mg, 10 mg, 30 mg, 60 mg of 120 mg), verkrijgbaar in blisterkaarten van aluminiumfolie. 

De meeste honden dienen de vastgestelde dosis dagelijks 's ochtends oraal te krijgen. In sommige gevallen kan het nodig zijn om het tweemaal daags toe te dienen om een ​​bevredigende beheersing van de symptomen te verzekeren. 

Het geneesmiddel moet met voedsel worden gegeven om de juiste biologische beschikbaarheid in het lichaam te garanderen en het risico op bijwerkingen te minimaliseren. Het is van cruciaal belang dat eigenaren hun handen wassen na het hanteren van het medicijn, en ze mogen het niet hanteren als ze zwanger zijn, borstvoeding geven of proberen zwanger te worden. 

Wat te doen als u een dosis mist?

Trilostane is een kortwerkend medicijn dat doorgaans binnen 24 uur stopt met werken, daarom is het essentieel om geen dosis over te slaan. Maar soms gebeuren er ongelukken. 

U kunt gewoon de normale dosis toedienen als u een dosis Trilostane overslaat en de oorspronkelijke toedieningstijd bijna bereikt is. Als u meer dan een paar uur te laat bent, sla dan de gemiste dosis over en geef de volgende op het geplande tijdstip. 

U mag niet stoppen met het gebruik van dit medicijn zonder uw dierenarts te raadplegen. 

Risicofactoren die verband houden met Trilostane bij honden

Hoewel Trilostane voor honden als relatief veilig kan worden beschouwd, is het belangrijk om overdosering te vermijden, aangezien overdosering fataal kan zijn. Als u vermoedt dat uw hond een overdosis Trilostane heeft gekregen, dient u contact op te nemen met een dierenarts voor spoedeisende hulp. 

Een bekend risico bij het gebruik van Trilostane of vergelijkbare geneesmiddelen is dat het het tegenovergestelde van hyperadrenocorticisme kan veroorzaken: hypoadrenocorticisme, ook bekend als de ziekte van Addison. Het is niet iets waar eigenaren zich constant zorgen over moeten maken. Toch is het belangrijk om u bewust te zijn van het risico, aangezien een Addison-crisis bij elke dosis en elk tijdstip tijdens de behandeling met Trilostane kan optreden. 

Een Addison-crisis is wanneer er niet genoeg corticosteroïde hormonen in het organisme zijn in een stressvolle situatie, en het is een ernstige aandoening die onmiddellijke behandeling vereist. Symptomen kunnen moeilijk te detecteren zijn, maar sommige kunnen zijn: 

  • Lethargie (vermoeidheid). 
  • Verminderde eetlust. 
  • Braken en diarree. 

Helaas is het belangrijkste symptoom van een Addison-crisis wanneer de hond in shock instort als gevolg van een onvermogen om interne stressoren in het lichaam te stabiliseren. 

Ziekenhuisopname is bijna altijd noodzakelijk omdat de behandeling zich richt op intraveneuze vloeistoftherapie en steroïde-injecties. Gelukkig reageren de meeste honden echter goed op de behandeling en herstellen ze volledig als ze vroeg met een adequate behandeling beginnen. 

Hondenpoep in de tuin

Zijn er mogelijke interacties tussen geneesmiddelen?

Zoals bij alle geneesmiddelen, zijn er enkele geneesmiddelinteracties waarvan u op de hoogte moet zijn voordat u Trilostane toedient. ACE-remmers (bijv. benazepril) en ketoconazol kunnen het risico op verschuiving van de elektrolytenbalans in het lichaam verhogen of het risico op hypoadrenocorticisme vergroten. 

Het is daarom van vitaal belang om uw dierenarts altijd te informeren als uw hond medicijnen, supplementen of vitamines krijgt, omdat deze allemaal het behandelplan van uw unieke hond kunnen beïnvloeden.  

Hoe Trilostane op te slaan?

Trilostane-capsules voor honden moeten worden bewaard bij kamertemperatuur (77 graden Fahrenheit/25 graden Celsius) en uit de buurt van kinderen en andere dieren. 

Wat te doen in geval van nood

De grootste zorg bij het gebruik van Trilostane voor honden is het risico op het plotseling ontwikkelen van een Addison-crisis. Als u vermoedt dat uw hond een ongewenste reactie op de medicatie heeft, zoek dan onmiddellijk diergeneeskundige hulp en breng de medicatie mee. 

De laatste update over Trilostane voor honden

Trilostane werkt door de secretie van cortisol te remmen en daardoor de symptomen te verlichten; dit effect is echter vaak minder dan 12 uur. Dit is de reden waarom nieuwere onderzoeken suggereren dat een effectieve behandeling om de 12 uur moet zijn in plaats van eenmaal per dag om de symptomen continu te remmen. 

Er zijn echter nog steeds controverses over Trilostane, wat betekent dat de voortdurende studie van de effecten, werkzaamheid, bijwerkingen en zelfs doseringstiming noodzakelijk is om eigenaren en professionals op de hoogte te houden van de beste manier om onze harige vrienden te helpen. 

Hoe helpt Trilostane bij de ziekte van Cushing?

Hyperadrenocorticisme bij honden is de klinische term voor de ziekte van Cushing en treedt op wanneer de bijnieren in het lichaam niet meer reageren op het gebruikelijke negatieve feedbackmechanisme dat cortisol reguleert. Het ontbreken van een normale feedbackreactie kan leiden tot overmatige productie en afgifte van hormonen, wat leidt tot verhoogde cortisolspiegels bij honden.

Zelfs de milde ziekte van Cushing kan ernstig zijn voor uw hond. Voortdurend toenemende stresshormoonspiegels kunnen het hele lichaam aantasten en het een ernstig risico geven op het ontwikkelen van aandoeningen en ziekten, van nierbeschadiging tot suikerziekte. Symptomen van ongecontroleerde ziekte van Cushing zijn onder meer: 

  • Polydipsie (verhoogd drinken). 
  • Polyurie (verhoogd urineren). 
  • Overmatige honger. 
  • Spier zwakte. 
  • Alopecia (haaruitval).
  • Een dikbuikige verschijning.

Sommige van deze symptomen, vooral in combinatie, zijn vaak voldoende om uw dierenarts in de juiste richting te wijzen, hoewel het enige tijd kan duren om een ​​definitieve diagnose te stellen.

Als de diagnose eenmaal is gesteld, zijn de behandelingsopties echter vaak medische, chirurgische of bestralingstherapie. Trilostane voor honden is de medische behandelingsoptie. 

Trilostane is een synthetische steroïde die een enzym in de bijnierschors remt, waardoor de productie van glucocorticoïden en, in sommige opzichten ook, mineralocorticoïden en zelfs geslachtshormonen wordt geremd. Het minimaliseren van de afscheiding van de hormonen zal dan ook enkele van de symptomen verlichten die gepaard gaan met de ziekte van Cushing.  

Het is daarom essentieel om te onthouden dat Trilostane geen remedie is; het is een manier om de ziekte en symptomen te beheersen. Eigenaars en dierenartsen moeten daarom geduld hebben, aangezien veranderingen in de toestand over lange perioden zeer geleidelijk plaatsvinden.

Het is ook de moeite waard eraan te denken dat Trilostane weliswaar een uitstekende manier is om de meeste symptomen onder controle te houden, maar dat sommige symptomen die verband houden met de ziekte van Cushing, waaronder verhoogde bloeddruk en vaker plassen, kunnen aanhouden. 

Alternatieven voor Trilostane bij de behandeling van Canine Cushing's

Sommigen beweren soms dat het niet "de moeite waard" is om de ziekte van Cushing bij honden te behandelen, omdat sommige onderzoeken suggereren dat het de algehele levensduur niet verlengt. Maar het leven gaat niet alleen over de levensduur; het gaat veel meer om kwaliteit van leven. 

Honden met de ziekte van Cushing hebben behandeling nodig om de symptomen te beheersen. Sommige milde symptomen hebben misschien niet veel invloed op de kwaliteit van leven, waaronder meer plassen en drinken, maar sommige zijn ernstiger en slopend, zoals ernstige vermoeidheid. 

Als u ervoor kiest om de ziekte van Cushing niet te behandelen, ontwikkelt u waarschijnlijk ook comorbiditeiten, waaronder diabetes, hoge bloeddruk, pancreatitis, en infecties. Alle omstandigheden kunnen slopend en zelfs dodelijk zijn voor uw hond. 

Daarom is het behandelen van de ziekte van Cushing essentieel, en gelukkig zijn er opties, Trilostane en andere, beschikbaar om de kwaliteit van leven van uw hond te verbeteren en het risico op andere aandoeningen te verminderen. Alternatieven voor Trilostane, een medische therapie, omvatten chirurgische en bestralingstherapie. 

Chirurgische therapie heeft het voordeel dat de aandoening daadwerkelijk wordt genezen; als tumoren de ziekte van Cushing veroorzaken. Bij mensen is chirurgie op veel plaatsen de voorkeursbehandeling. 

Chirurgische therapie omvat gewoonlijk ofwel een chirurgische incisie in de buik waarbij de chirurg de aangetaste bijnier verwijdert of de hypofyse. 

De operatie is echter technisch uitdagend, met verhoogde risico's, daarom is het niet overal een optie. 

Bestralingstherapie is zelden een optie, maar is soms een optie voor personen die alleen aan een hypofyse-tumor lijden. In deze gevallen kan straling de grootte van de massa verminderen en dus de symptomen beperken. 

Er is nog een ander type medicijn dat door de FDA is goedgekeurd om de ziekte van Cushing bij honden te behandelen. Het is echter alleen goedgekeurd voor de behandeling van ongecompliceerde, hypofyse-afhankelijke Cushing's, wat misschien niet de juiste optie is voor elk dier. 

Veelgestelde vragen over Trilostane en de ziekte van Cushing 

Wat is het verschil tussen hypo- en hyperadrenocorticisme? 

Hypoadrenocorticisme is de klinische term voor de aandoening die gewoonlijk de ziekte van Addison wordt genoemd, waarbij de hond niet genoeg hormonen aanmaakt. Hyperadrenocorticisme is de klinische term voor de ziekte van Cushing, waarbij te veel hormonen aanwezig zijn. 

Wat veroorzaakt de ziekte van Cushing? 

Cushing kan in zeldzame gevallen optreden als gevolg van langdurige therapie met andere geneesmiddelen; in de overgrote meerderheid van de gevallen komt het echter van nature voor als gevolg van een tumor in de hypofyse of de bijnier.

Kan de ziekte van Cushing worden genezen? 

Als een operatie een optie is, is de ziekte van Cushing te genezen, hoewel in de meeste gevallen wordt gekozen voor medische behandeling van symptomen met medicijnen zoals Trilostane. Het medicijn brengt minder risico's en een hoog behandelsucces met zich mee, daarom is het vaak de voorkeursbehandeling. 

Kan ik mijn hond Trilostane geven die ik online heb gekocht? 

Trilostane vereist een veterinair recept en u zou het niet zonder moeten kopen. Het bepalen van de juiste dosis kan ook lastig zijn, dus eigenaren mogen nooit proberen het medicijn te gebruiken zonder een dierenarts te raadplegen. 

Moet ik voor regelmatige controles gaan? 

De ziekte van Cushing is dynamisch, wat betekent dat het nodig kan zijn om de dosis Trilostane aan te passen aan de symptomen die het dier vertoont. Het gebruik van Trilostane kan in sommige gevallen ook ongunstige effecten hebben op het lichaam, waardoor regelmatige controles bij continue behandeling noodzakelijk zijn. 

Kan Trilostane nuttig zijn bij andere aandoeningen? 

Een hond kan soms last hebben van alopecia (haaruitval) als het enige symptoom. In deze gevallen suggereren sommige onderzoeken dat Trilostane een effectieve manier kan zijn om haaruitval tegen te gaan. 

Kan ik mijn kat Trilostane geven? 

Trilostane lijkt momenteel goed te worden verdragen door katten als een levensvatbare manier om hyperadrenocorticisme (Cushing's) ook bij katten te behandelen. De ziekte van Cushing is echter een ongewone aandoening bij katten.

droevige hond

Conclusie

We willen allemaal dat onze harige vrienden zo lang mogelijk gelukkig en gezond blijven. Daarom kan het een uitdaging zijn om te zien hoe ze ziek worden door een ziekte met duidelijke symptomen zoals bij de ziekte van Cushing, waarbij de vacht kan uitvallen, de huid dun wordt en onze beste vriend plotseling de hele tijd moe is. 

Voor veel eigenaren kan het lijken alsof hun geliefde hond binnen enkele minuten oud is geworden, wat een zeer ongemakkelijke situatie kan zijn om in te verkeren. 

Wanhoop echter niet; Er zijn enkele geweldige behandelingsopties beschikbaar als de oorzaak van de veranderingen de ziekte van Cushing is, waarbij Trilostane een van de meest beschikbare is. Trilostane zal hoogstwaarschijnlijk in staat zijn om uw hond weer op de been te krijgen, de symptomen te remmen en uw beste vriend te helpen een gelukkig en gezond leven te blijven leiden!

Sharing is caring!

Foto van auteur

AUTEUR

Met een masterdiploma diergeneeskunde aan de Universiteit van Kopenhagen in 2023 culmineerde de academische reis van deze ervaren schrijver in een proefschrift gericht op de "Haalbaarheid van het gebruik van echografie van de buik voor vroege diagnose van necrotiserende enterocolitis bij neonatale varkens." Bovendien verdiepte hun proefschrift zich in het intrigerende onderwerp 'Kwikaccumulatie bij Groenlandse sledehonden'. Naast haar academische prestaties gaat haar passie voor diergezondheid naadloos samen met haar liefde voor schrijven. Ze blinkt uit in het harmoniseren van klinische precisie met literaire expressie, en maakt artikelen die resoneren met de hartslag van haar dierenartsenberoep.