Waarom hijgen honden? En wanneer is het een teken van iets ERNSTIGERS?

Foto van auteur
Gepubliceerd op

De blog I Love Veterinary wordt door lezers ondersteund en we kunnen een commissie verdienen voor producten die via links op deze pagina zijn gekocht, zonder extra kosten voor u. Meer informatie Over ons en ons productbeoordelingsproces >

Waarom hijgt mijn hond? 

Heb je ooit naar je hond gekeken en je afgevraagd: "Waarom hijgt mijn hond?". Het antwoord daarop ligt achter een grotere vraag: "Waarom hijgen honden?". Welnu, laat ons u door het onderwerp leiden in de hoop dat u uw antwoord en andere relevante informatie krijgt die nuttig voor u kan zijn. 

Witte hond hijgen

De redenen achter het hijgen van honden

De redenen voor hijgen kunnen zijn:

  1. Homeostatisch (Temperatuurregeling)
  2. Behavioral
  3. Chemical
  4. MEDISCHE

1. Homeostatisch 

Hijgen is een onderdeel van het koelmechanisme van het lichaam bij honden. Honden hebben twee soorten zweetklieren, genaamd: merocriene zweetklieren en apocriene zweetklieren. Merocriene zweetklieren bevinden zich in de voetzolen en apocriene zweetklieren bevinden zich in de huid door het hele lichaam.

Merocriene zweetklieren worden geactiveerd als reactie op hitte en geven water (zweet) af om te verdampen, wat vergelijkbaar is met de zweetklieren bij mensen. Apocriene zweetklieren zijn echter meer een feromoonafgifte. Daarom is hun primaire rol een feromoonsecretie en is er geen sprake van verdamping van zweet of een koelmechanisme.

Aangezien de merocriene zweetklieren zich alleen in de voetzolen bevinden, zijn de zweetklieren van honden niet efficiënt genoeg om de overtollige warmte uit het lichaam zelf te verwijderen, in tegenstelling tot mensen.

Hijgen verhoogt de vochtverdamping in de slijmvliezen van de neusholtes, mond en longen door de lucht snel in en uit te bewegen.

2. Gedragsmatig

Stress, pijn en opwinding zijn de psychologische factoren die fysiologische veranderingen in het lichaam veroorzaken, waarbij ze voornamelijk de bijnieren stimuleren om cortisol en adrenaline af te geven. Dit resulteert onder andere in een toenemend ademhalingsgedrag. 

Medische aandoeningen die de bijnieren en de regulatie van stresshormonen beïnvloeden, zoals: De ziekte van Cushing (Hyperadrenocorticisme) en de ziekte van Addison (Hypoadrenocorticisme) hebben daarom invloed op de ademhaling van de hond.

3. Chemisch

Sommige diergeneesmiddelen kunnen hijgen als bijwerking veroorzaken. Bijvoorbeeld, steroïde medicijnen zoals: prednisolon zijn algemeen bekend dat ze de ademhaling beïnvloeden, en de honden op die medicijnen kunnen uit het niets hijgen. 

Allergische reacties op bepaalde prikkels kunnen leiden tot overmatige ademhaling, dyspneu of hijgen. Dit staat bekend als hondenastma en is te wijten aan een ontsteking van de luchtwegen. Deze ontstekingsreactie veroorzaakt verstrakking en vaak kramp van het gebied en maakt het ademen moeilijker. 

Er zijn verschillende soorten allergieën die honden kunnen krijgen. Voedselallergieën komen vaak voor, maar er zijn ook omgevingsallergieën en huidallergieën. 

Blootstelling aan bepaalde giftige stoffen kan leiden tot ademhalingsstoornissen zoals hijgen. Blootstellingsroutes kunnen inslikken, inademen, huidcontact en injectie zijn.

4. medisch

De luchtwegen staan ​​voortdurend onder druk bij medische aandoeningen zoals luchtwegaandoeningen, larynxverlamming, instortende luchtpijp, hartaandoeningen, bloedarmoede en zwaarlijvigheid. Daarom komt hijgen vaker voor bij honden met deze aandoeningen.

Helaas zijn sommige rassen vatbaarder voor de bovengenoemde aandoeningen dan andere rassen.

  • De ziekte van Cushing: Boston-terriërs. Teckels, Poedels en Yorkshire Terriers.
  • de ziekte van Addison: Bearded Collies, Duitse Doggen, Labrador retrievers, Leonbergers, Nova Scotia Duck Tolling Retrievers, Portugese waterhonden en standaardpoedels.
  • Luchtwegaandoeningen: Brachycephalic rassen (korte neus rassen met een plat gezicht) zoals Boxers, Bulldogs, Pekinees en Mopsen.
  • Laryngeale verlamming: Ierse setters en Labrador Retrievers.
  • Instortende luchtpijp: Chihuahuas, Lhasa Apso's, Pomeranians, Shih Tzu's, Toy poedels en Yorkshire terriers.
  • Hartaandoeningen: Cocker Spaniels, Engelse Springer Spaniels, Boxers, Dobermann Pinschers, Duitse Doggen, Ierse Wolfshonden, Portugese Waterhonden en Sint Bernards.
  • Bloedarmoede: Cocker Spaniels, Collies, Doberman Pinschers, Engelse Springer Spaniels, Ierse Setters en Standaard Poedels.
  • Obesitas: Beagles, Golden Retrievers, Labrador Retrievers, Mopsen en Staffordshire Bull Terriers.

Wat is hijgen bij honden?

Hijgen is een matige tot snelle ademhaling met open mond waarbij de tong half naar voren steekt. Het wordt gekenmerkt door een sneller dan normale ademhalingsfrequentie, die ongeveer 20 tot 30 ademhalingen per minuut zou moeten instellen. Kortere, meer platte rassen (bijv. Bulldogs, Mopsen, Boxers) hijgen luider en vaker dan andere rassen, omdat ze een langwerpig zacht gehemelte hebben dat de bovenste luchtwegen kan blokkeren.  

Kleine hijgende hond

De verschillen tussen normaal en overmatig hijgen

Overmatig hijgen komt vaker voor, is constant (duurt langer dan enkele minuten zonder een significante pauze) en wordt gecategoriseerd door zware/ingespannen ademhaling in plaats van normale ademhaling. Het komt vaak voor in combinatie met speekselvloed en verkleuring (lichtroze of blauw) van de tong en het slijmvlies.

Een hond met overmatig hijgen kan depressief of rusteloos zijn en kan lichamelijke trillingen/shakes.

Wat moet ik doen als mijn hond te veel broeken?

Overmatig hijgen kan leiden tot hypoventilatie en onvoldoende zuurstofopname/luchtuitwisseling.

Haal uw hond indien mogelijk zo snel mogelijk uit de situatie waarin hij/zij overmatig hijgde. Dit kan een fel licht zijn, overmatige hitte, druk verkeer en alle stimuli die stressvol, pijnlijk of overdreven opwindend kunnen zijn.

Het belangrijkste is om je hond rustig te houden, te voorkomen dat het hijgen erger wordt en hem/haar in een stille, koelere, donkere kamer te plaatsen.

Als het vermoeden bestaat dat uw hond een hitte-geïnduceerd hijgen/zonnesteek heeft, koel uw hond dan door het lichaam grondig nat te maken. Je mag water aanbieden als ze het kunnen doorslikken.

Wat betekent het als mijn hond 's nachts hijgt?

Hoe zit het met hijgen 's nachts? Is het normaal? Moeten we ons er zorgen over maken? Nou, het hangt er allemaal vanaf. Het kan een bijwerking van de medicatie zijn als uw hond momenteel medicijnen gebruikt die overmatige ademhaling veroorzaken (bijv. corticosteroïden).

De kamer waar uw hond 's nachts slaapt, kan te warm zijn en een door warmte veroorzaakt hijgengedrag veroorzaken. Bovendien kan uw hond angstig zijn om gescheiden te worden van zijn favoriete persoon/item, en daarom vertonen ze een teken van verlatingsangst.

Ze kunnen de neiging hebben om te snel voedsel te consumeren of te veel eten tijdens het avondeten, wat 's nachts ongemak en pijn veroorzaakt.

U kunt overwegen om enkele aanpassingen te doen om de situatie te verbeteren als de oorzaak van het hijgen is bevestigd en het thuis kan worden onderdrukt zonder tussenkomst van een dierenarts.

Hier zijn enkele suggesties voor aanpassingen die de bovengenoemde situaties kunnen verbeteren.

Medicatie-geïnduceerd hijgen

  • Bespreek met een dierenarts de mogelijkheid om een ​​alternatief medicijn te gebruiken zonder bijwerkingen van de luchtwegen die uw hond in plaats daarvan kan nemen.
  • Bespreek met een dierenarts het medicatieschema en de dosering.

Door warmte geïnduceerd hijgen

  • Stel de kamertemperatuur (handhaaf de kamertemperatuur) in op ongeveer 75.2 °F.
  • Voeg wat koelhulpmiddelen toe, zoals een ventilator en een waterbak.
  • Zorg ervoor dat uw hond toegang heeft tot een koelere plek als hij het te warm krijgt.
  • Wijs een andere koelere kamer aan als de slaapkamer van uw hond (indien aannemelijk).
  • Controleer regelmatig de temperatuur van de kamer.

 Verlatingsangst

  • Gedragsverandering met behulp van desensibilisatie en tegenconditionering (hiervoor is vaak de hulp van een professionele veterinaire gedragstherapeut nodig)
  • Laat uw hond in dezelfde kamer slapen met hun favoriete persoon/item (indien aannemelijk).

 Maagklachten

  • Bied eten aan in een langzaam vrijkomende kom of in een voedselpuzzel om snelle consumptie te voorkomen.
  • Wijzig het voerschema/frequentie.
  • Dieetaanpassing (in overleg met een dierenarts) 

Wanneer moet je de dierenarts bellen?

Het wordt aanbevolen dat u contact opneemt met een dierenkliniek en onmiddellijk medische hulp zoekt wanneer uw hond de volgende symptomen vertoont:

  • Buitensporig/abnormaal hijgen gedurende een periode langer dan enkele minuten zonder een significante pauze en zonder succes bij het verlichten.
  • Verhoogde intensiteit van het hijgen.
  • Ook andere abnormale tekenen vertonen.
  • Vermoedelijk blootgesteld aan een toxine of een allergeen. 

De veterinaire staf wil graag weten wat u ertoe heeft aangezet om contact met hen op te nemen en het is essentieel dat u de huidige situatie die u aangaat zo gedetailleerd mogelijk kunt beschrijven.  

Op die manier kunnen ze u informeren als uw hond dringende medische hulp of niet-dringende medicatie nodig heeft. Hoe dan ook, een veterinaire controle zou waarschijnlijk worden aanbevolen. 

Blije hond hijgen
Waarom hijgen honden? En wanneer is het een teken van iets ernstigers? Ik hou van diergeneeskunde - Blog voor dierenartsen, dierenartsen, studenten

The Bottom Line

Het komt erop neer dat honden in hun dagelijks leven om veel verschillende redenen hijgen. Daarom is het als hondeneigenaar van cruciaal belang om de natuurlijke rol van hijgen bij honden en de verschillen tussen normaal en abnormaal hijgen te begrijpen, zodat u in geval van nood snel kunt handelen. 

Sharing is caring!

Foto van auteur

AUTEUR

Alianna heeft een sterke educatieve basis opgebouwd als aanvulling op haar uitgebreide praktijkervaring op het gebied van diergeneeskunde. Ze heeft een Nieuw-Zeelands nationaal certificaat in veterinaire verpleegkunde behaald, dat ze in 2012 heeft behaald aan de Otago Polytechnic. Bovendien studeerde ze in 2015 af met een Bachelor of Veterinary Technology aan de Massey University, Nieuw-Zeeland. Haar toewijding om haar kennis uit te breiden blijkt duidelijk uit haar geavanceerde kwalificaties in veterinaire verpleegkunde, met een specifieke focus op reptielen en amfibieën, kleine zoogdieren en de omgang met giftige slangen.