Door Bernard Lima-Chavez
Als veterinair technicus, Ik heb me nooit op mijn gemak gevoeld met de term "technicus".
Persoonlijk heb ik altijd het gevoel gehad dat het te veel nadruk legt op de technische taken die veterinaire technici uitvoeren, terwijl tegelijkertijd de kritieke en levensreddende verpleegkundige zorg die technici voor hun patiënten bieden, wordt verminderd of genegeerd.
Hoewel ik niet langer een praktiserend veterinair technicus ben en nu in plaats daarvan werk als schrijver en blogger die informatie deelt over huisdierverzorging, diergezondheid, training en de band tussen mens en dier, ben ik enorm trots en beschermend voor het beroep van veterinair technicus, mijn collega technici en de duizenden dieren wiens gezondheid en leven ik heb helpen verbeteren.
Mijn opleiding en training waren eersteklas, waardoor ik kon uitblinken en bloeien als asieltechnicus, en ik bied nog steeds vrijwillig aan om het medische team van een plaatselijk dierenasiel te helpen wanneer ik het in mijn schema kan passen. Bovendien neem ik mijn opleiding en ervaring op in veel van mijn freelance schrijven en mijn blog, De graffitihond.
Hoewel ik misschien niet langer als veterinair technicus in een klinische omgeving werk, zal ik in mijn hart altijd een veterinair technicus zijn - of, zoals de National Association of Veterinary Technicians in America (NAVTA) er hard aan werkt om ons aan te wijzen, Geregistreerd veterinair verpleegkundige. 
NAVTA leidt het Veterinary Nurse Initiative (VNI) via haar Veterinary Nurse Initiative Coalition, die samenwerkt met de American Veterinary Medical Association (AVMA), de American Association of Veterinary State Boards (AAVSB), de huisdierenindustrie, professionele organisaties en staatsorganen. wetgevers om gemeenschappelijke terminologie, beleid en nationaal gestandaardiseerde legitimatieprocedures te creëren.
De VNI's verklaard doel is, "om de referenties voor ons beroep te standaardiseren in termen van referentievereisten, titel en reikwijdte van de praktijk in het hele land."
Dit is geen uniek concept. Over de hele wereld zijn veterinaire technici vaak
dierenartsassistenten genoemd. Als zodanig zijn ze erkend als echte medische professionals en hebben ze overheidssteun.
Hier in de Verenigde Staten variëren titels, kwalificatievereisten en praktijkgebieden voor veterinaire technici echter sterk en wild van de ene staat tot de andere.
In sommige staten, zoals de staat Florida waar ik momenteel woon, zijn veterinaire technici geaccrediteerd als gecertificeerde veterinaire technici. In mijn thuisstaat Michigan, de staat waarin ik ben opgegroeid, worden technici door de staat erkend als gediplomeerde veterinaire technici. Toch zijn hun technici in andere staten geregistreerde veterinaire technici of erkende veterinaire medische technici.
Is dit gewoon semantiek? Kortom, nee. Het is veel zinvoller dan dat met real-life implicaties.
De inconsistentie van het huidige systeem leidt onder meer tot verwarring en onbegrip voor de rol en functie van een veterinair technicus en de cruciale rol die wij spelen in de patiëntenzorg. 
Volgens NAVTA, "De term 'technicus' impliceert dat een persoon de wetenschap en technologie die bij het beroep betrokken is, onder de knie heeft. De term "veterinair verpleegkundige" omvat naast de wetenschap en technologie ook de kunst van het zorgen voor onze dierlijke patiënten vanuit een totaalbeeld."
Voor mij is nergens de verwarring en het gebrek aan bewustzijn en begrip van de rol van de veterinair technicus en het beroep van veterinair technicus in het algemeen vaker voor dan bij eigenaren van gezelschapsdieren. Laat me een voorbeeld geven om mijn punt te illustreren.
Toen ik nog aan het oefenen was als veterinair technicus, ging ik naar feestjes en werd onvermijdelijk gevraagd: "Wat doe je?" Ik was bang voor deze vraag omdat ik, in tegenstelling tot andere beroepen, zoals een verpleegster, advocaat, accountant of, ja, zelfs dierenarts, mijn werk moest uitleggen en wat ik deed. De term "veterinair technicus" is vaag en communiceert niet op een zinvolle manier voor de meeste eigenaren van gezelschapsdieren, of het publiek, de rol van een veterinair technicus in de patiëntenzorg.
"Ik ben een veterinair technicus", antwoordde ik en wachtte op de blik van verwarring waarvan ik wist dat die zou komen. Ze begrepen nooit wat ik bedoelde of wat ik deed voor de kost. Sommigen gingen ervan uit dat mijn rol beperkt was tot het bedienen van technische apparatuur achter in de dierenkliniek. Sommigen gingen ervan uit dat ik de hele dag met puppy's en kittens speelde. Maar de meeste mensen staarden me gewoon met verwarde glazige ogen aan, scanden de kamer, snel op zoek naar een ontsnapping aan mij en mijn rare, onopvallende baan. 
Maar toen ik de feitelijke taken en functies die ik elke dag uitvoerde uitlegde, begonnen ze het te begrijpen. Ze beginnen te zien dat mijn takenpakket robuust, gevarieerd en cruciaal was voor de patiëntenzorg.
Vaak eindigde ik mijn uitleg met te zeggen: "In veel andere landen worden we veterinaire verpleegkundigen genoemd", waarbij ik mijn beschrijving zorgvuldig formuleerde om mezelf of het beroep niet verkeerd voor te stellen.
Toen ik eenmaal de term "dierenverpleegster" tegenkwam, ging er een gloeilamp af en ze voelden dat ze het beter begrepen - ik was een dierenverpleegster die voor huisdieren zorgde! Omdat ze het gevoel hadden dat ze mijn beroep en carrière nu begrepen, haalden deze eigenaren van gezelschapsdieren vaak hun telefoon tevoorschijn om foto's en verhalen van hun huisdieren te delen.
Door de inconsistentie van het huidige systeem hebben eigenaren van gezelschapsdieren weinig begrip van de rol van een gediplomeerd veterinair technicus in de gezondheid en verzorging van hun huisdier. Het is NAVTA's overtuiging dat een enkele, uniforme titel en een gestandaardiseerde referentie in alle 50 staten, onder andere duidelijkheid zal scheppen in de publieke perceptie van de veterinaire technicus en alles wat we doen.
Bovendien, en het meest relevant voor mijn voorbeeld, NAVTA gelooft die eigenaren van gezelschapsdieren en veterinaire consumenten nodig hebben, "begrijpen wat gediplomeerde veterinaire technici / verpleegkundigen dagelijks doen met betrekking tot patiëntenzorg. Bovendien eisen eigenaren van gezelschapsdieren gekwalificeerd veterinair verpleegkundig personeel, wat leidt tot consumentenbescherming en patiëntenzorg” 
Wordt er vooruitgang geboekt met het Veterinary Nurse Initiative? Gelukkig, ja!
Enthousiasme en steun nemen toe en er wordt zeker vooruitgang geboekt. De North American Veterinary Community (NAVC) heeft haar peer-reviewed publicatie Today's Veterinary Technician omgedoopt tot Today's Veterinary Nurse om hun steun en de lopende veranderingen weer te geven.
Daarnaast hebben belangrijke bedrijven in de huisdierindustrie hun steun aan het Veterinary Nurse Initiative aangekondigd en hebben ze zich gecommitteerd als zowel supporters als sponsors van de VNI. Deze bedrijven omvatten Banfield Pet Hospital, Royal Canin USA en BluePearl Veterinary Partners, allemaal leden van de Mars Inc.-familie van bedrijven.
Omdat er op veel fronten vooruitgang wordt geboekt, is de vraag die ik mezelf stel: wat kan ik en andere veterinaire technici doen om de VNI te ondersteunen? Er zijn veel manieren waarop veterinaire technici een handje kunnen helpen om dit te realiseren.
Ten eerste kunnen veterinaire technici meer te weten komen over NAVTA's Veterinary Nurse Initiative door een bezoek te brengen aan de: NAVTA Veterinaire Verpleegkundige webpagina.
Ten tweede kunnen we belangrijke updates ontvangen over NAVTA's Veterinary Nurse Initiative door ons aan te melden voor: e-mail updates hier.
Ten derde, en misschien wel het belangrijkste, kunnen we beginnen te praten met en onze vrienden, familie, collega's, klanten en dierenartsen voor te lichten over dit cruciale initiatief en hoe het de veterinaire beroepsgroep als geheel ten goede komt en zal leiden tot betere patiëntenzorg en consumentenbescherming.
Wij, als gediplomeerde veterinaire technici, moeten verantwoordelijkheid nemen en betrokken raken, onszelf opleiden, spreken en helpen eigenaren van gezelschapsdieren en het publiek in het algemeen te informeren over waarom het Veterinary Nurse Initiative zo belangrijk is. Alleen dan zullen we worden gezien als de kritische leden van het patiëntenzorgteam dat we zijn.
