Krijgen katten verlatingsangst? Verlatingsangst is een aandoening die algemeen bekend is bij honden, maar recent onderzoek suggereert dat katten ook verlatingsangst kunnen ervaren.
Wist je dat een recent onderzoek heeft geconcludeerd dat 64% van de katten die bij mensen leven, veilig gehecht is aan hun verzorgers? Dat gezegd hebbende, wat zijn de tekenen van angst bij katten? En vraag je je af hoe je katten met verlatingsangst kunt helpen? Dan is dit artikel iets voor jou!
Wat is kattenscheidingsangst?
Kattenangst, met name verlatingsangst bij katten, verwijst naar het leed of de angst die katten ervaren wanneer ze gescheiden zijn van hun baasjes.
Tekenen van angst bij katten
Tekenen van katten met verlatingsangst zijn:
- Overmatig miauwen, huilen of kreunen (vocalisatie)
- Te snel eten of helemaal niet eten
- Overmatige zelfverzorging
- Urineren of poepen buiten de deur kattenbak
- Destructief gedrag (handen aan meubels)
- Opwinding bij thuiskomst, dat is buitengewoon
- Eten braken of haarballen
- Proberen te ontsnappen
- Hypergehechtheid aan hun verzorger
- Het elimineren van ongepaste plaatsen (zoals het bed van de eigenaar)
- Intrekken of verstoppen wanneer de eigenaar op het punt staat te vertrekken
- Rusteloosheid of ijsberen voor en tijdens scheiding
- Agressief gedrag tegenover andere huisdieren of mensen
Het type en de frequentie van de symptomen kunnen variëren, afhankelijk van het geslacht en ras van de kat. Het ras en geslacht van een kat kunnen mogelijk van invloed zijn op verlatingsangst bij katten. Hoewel er geen definitieve link is, kunnen specifieke factoren de gevoeligheid beïnvloeden.
Rassen die bekend staan om hun sociale aard, zoals Siamezen, Birmese en Abessijnse katten, kunnen meer vatbaar zijn voor verlatingsangst vanwege hun sterke gehechtheid aan hun eigenaars. Vrouwelijke katten vertonen over het algemeen meer symptomen van verlatingsangst dan mannen.
Het is echter belangrijk op te merken dat individueel temperament en levenservaringen ook een belangrijke rol spelen in de aanleg van een kat voor verlatingsangst, ongeacht ras of geslacht.
Oorzaken van katachtige scheidingsangst
Factoren die een kat vatbaar kunnen maken voor verlatingsangst bij katten, zijn onder meer een poes zijn, strikt binnenshuis leven, geen andere huisdieren in huis hebben en veranderingen in routine ervaren. Sommige katten zijn gevoeliger en gehecht aan hun baasjes, waardoor ze meer vatbaar zijn voor deze aandoening.
Sommige van deze gedragingen, zoals uitlaten buiten de kattenbak, moeten niet worden gezien als hatelijke handelingen, maar eerder als een manier voor de kat om hun geur te mengen met die van de eigenaar en hen te helpen de weg naar huis te vinden. Het adviseert ook om veterinair advies in te winnen om mogelijke medische problemen die het gedrag kunnen veroorzaken weg te nemen.
Verlatingsangst bij katten kan verschillende oorzaken hebben, waaronder:
Ervaringen uit het vroege leven
Katten die te vroeg zijn gespeend of voortijdig van hun moeder en nestgenoten zijn gescheiden, kunnen verlatingsangst ontwikkelen.
Gebrek aan socialisatie
Onvoldoende blootstelling aan verschillende mensen, dieren en omgevingen tijdens de kritieke socialisatieperiode kan bijdragen aan verlatingsangst.
Veranderingen in routine
Katachtigen zijn gewoontedieren en plotselinge veranderingen in hun dagelijkse routine, zoals een verhuizing naar een nieuw huis of veranderingen in het werkschema van een eigenaar, kunnen verlatingsangst veroorzaken.
traumatische gebeurtenissen
Katten die traumatische gebeurtenissen hebben meegemaakt, zoals verlating, misbruik of langdurig vastzitten, kunnen hierdoor verlatingsangst ontwikkelen.
Verlies van een metgezel
Katachtigen die een gebonden metgezel hebben verloren, of het nu een andere kat is of een menselijk familielid, kunnen verlatingsangst ontwikkelen door de plotselinge afwezigheid van hun metgezel.
Overgehechtheid aan de eigenaar
Katten die buitensporig afhankelijk zijn van hun baasjes en niet hebben geleerd onafhankelijk te zijn, kunnen verlatingsangst ervaren als ze alleen worden gelaten.
Gebrek aan stimulatie
Katachtigen die niet genoeg mentale en fysieke stimulatie krijgen of onvoldoende omgevingsverrijking hebben, kunnen verlatingsangst ontwikkelen als een manier om met verveling of frustratie om te gaan.
Hoe diagnosticeren dierenartsen het fenomeen?
Het diagnosticeren van verlatingsangst bij katten omvat meestal een uitgebreide evaluatie door een dierenarts. Hier zijn enkele veelvoorkomende stappen die ze kunnen nemen:
- Informatie verzamelen: Dierenartsen zullen beginnen met de katteneigenaar te vragen naar het gedrag van de kat, waarbij ze zich specifiek richten op de tekenen en symptomen die tijdens de scheiding worden waargenomen.
- Fysiek onderzoek: Een volledig lichamelijk onderzoek zal worden gefaciliteerd om eventuele onderliggende medische aandoeningen uit te sluiten die zouden kunnen bijdragen aan het waargenomen gedrag.
- Gedragsgeschiedenis: Dierenartsen kunnen informeren naar de geschiedenis van de kat, inclusief ervaringen uit het verleden, veranderingen in het huishouden en eventuele recente gebeurtenissen die mogelijk de symptomen van verlatingsangst hebben veroorzaakt.
- Gedragsobservatie: Indien mogelijk kan de dierenarts vragen om video-opnamen van het gedrag van de kat tijdens periodes van scheiding. Dit kan waardevolle inzichten opleveren in het angstgerelateerde gedrag van de kat.
- Andere voorwaarden uitsluiten: Soortgelijke gedragsveranderingen kunnen worden veroorzaakt door medische aandoeningen of andere gedragsproblemen. De dierenarts zal beoordelen of andere aandoeningen moeten worden uitgesloten door middel van aanvullende tests of consulten.
- Differentiële diagnose: Door rekening te houden met de geschiedenis van de kat, het waargenomen gedrag en het uitsluiten van andere mogelijke oorzaken, zal de dierenarts een differentiële diagnose van verlatingsangst stellen.
- Verwijzing naar een dierenarts gedragstherapeut: In complexe gevallen of wanneer aanvullende expertise vereist is, kan de dierenarts de kat en het baasje doorverwijzen naar een dierenarts-gedragsdeskundige, die gespecialiseerd is in het diagnosticeren en behandelen van gedragsproblemen bij dieren.
Worden katten verdrietig als je weggaat?
Ze uiten het misschien niet zo enthousiast als honden, maar katten zijn in staat om diepe gehechtheid aan te gaan met hun baasjes en kunnen in paniek raken als ze alleen worden gelaten.
Waarom wordt mijn kat verdrietig als ik wegga?
Katten die tijdens de pandemie gewend zijn geraakt aan de constante aanwezigheid van hun baasjes, kunnen moeite hebben met de plotselinge verandering wanneer mensen zich meer naar buiten gaan wagen. Bovendien kunnen katten die veel tijd in opvangcentra hebben doorgebracht of wees zijn geworden, flesvoeding hebben gekregen of te jong zijn gespeend, meer vatbaar zijn voor verlatingsangst.
Hoe verlatingsangst bij katten te behandelen
Als u vermoedt dat uw kat verlatingsangst heeft, is het van cruciaal belang om een dierenarts te raadplegen om eventuele onderliggende medische aandoeningen uit te sluiten. Zodra de medische problemen zijn verholpen, kunt u samen met uw dierenarts een plan opstellen om de verlatingsangst aan te pakken.
Dit kan het creëren van een verrijkte omgeving voor uw kat inhouden, het bieden van mentale stimulatie en fysieke activiteit, het aanpakken van de signalen die angst veroorzaken en mogelijk het gebruik van angststillende medicatie in ernstige gevallen. Er zijn ook middelen en producten beschikbaar om te helpen bij verlatingsangst bij katten, zoals voerpuzzels en feromonenverspreiders.
Het wordt niet aanbevolen om een extra kat te nemen als oplossing voor verlatingsangst, en straf of opsluiting moet worden vermeden.
Andere vormen van behandeling voor verlatingsangst bij katten zijn onder meer het beheersen van de omgeving, het gebruik van geneesmiddelen of supplementen, en technieken voor gedragsverandering, zoals ontspanningsoefeningen en tegenconditionering.
Om de verlatingsangst van een kat te helpen verminderen, zijn er verschillende strategieën die u kunt proberen. Het wordt aanbevolen om uw kat geleidelijk te laten acclimatiseren aan alleen langere perioden.
- Laat de tv of radio op een zender staan die vaak wordt afgespeeld als de eigenaar aanwezig is.
- Houd aankomst en vertrek rustig zonder gedoe.
- Creëer een veilige plek of toevluchtsoord voor de kat.
- Zorg voor voldoende speelgoed en puzzels om mee te spelen.
- Verstop voedsel in speelgoed om het prooi-instinct van de kat te stimuleren.
- Begin met kortere afwezigheden en verhoog geleidelijk de tijd weg.
- Bied een zitstok of "catio" aan zodat de kat van zijn favoriete uitzicht kan genieten.
- Overweeg om kamerverspreiders of feromonen te gebruiken om een kalmerende geur te geven (overleg eerst met een dierenarts).
- Verwijder vertrekaanwijzingen, zoals het discreet opbergen van sleutels.
- Zorg voor genegenheid en speeltijd bij thuiskomst.
- Overweeg in ernstigere gevallen om een oppas te laten komen voor spelsessies tijdens afwezigheid.
Missen katten andere katten als ze gescheiden zijn?
Ja, katten kunnen inderdaad andere katten missen als ze gescheiden zijn. Katachtigen zijn sociale dieren en kunnen sterke banden aangaan met hun katachtige metgezellen. Wanneer ze gescheiden zijn, kunnen katten tekenen van angst vertonen, zoals verhoogde vocalisatie, rusteloosheid of zoekgedrag.
Ze kunnen ook veranderingen in eetlust of verzorgingsgewoonten vertonen. Dit gedrag kan duiden op het missen van hun katachtige metgezellen en het ervaren van eenzaamheid of verlatingsangst. Het bieden van passende socialisatie en gezelschap voor katten is van vitaal belang om hun algehele welzijn te bevorderen en aan scheiding gerelateerde problemen te voorkomen.
Verlatingsangst bij kittens
Kitten-verlatingsangst verwijst naar het leed of de angst die jonge katachtigen ervaren wanneer ze gescheiden zijn van hun primaire verzorgers of nestgenoten. Kittens zijn, vooral tijdens hun vroege ontwikkelingsstadia, sterk afhankelijk van hun moeder en nestgenoten voor veiligheid, warmte en sociale interactie.
Wanneer ze gescheiden zijn van hun vertrouwde omgeving, kunnen ze tekenen van angst vertonen, zoals overmatige vocalisatie, destructief gedrag of ongepaste eliminatie. Kittens met verlatingsangst kunnen aanhankelijk gedrag vertonen, hun verzorgers volgen of constant aandacht zoeken.
Door een ondersteunende en koesterende omgeving, geleidelijke socialisatie en positieve bekrachtiging te bieden, kan de verlatingsangst bij kittens worden verlicht, waardoor ze tijdens het groeien zelfvertrouwen en onafhankelijkheid kunnen ontwikkelen.
Kan katachtige scheidingsangst worden vermeden?
Het voorkomen van verlatingsangst bij katten omvat het selecteren van zelfverzekerde en goed gesocialiseerde kittens of katten, het aanmoedigen van onafhankelijkheid, het rustig houden van vertrekken, het bieden van verrijkingsactiviteiten en het zoeken naar veterinaire hulp wanneer dat nodig is.
Het terugdringen van verlatingsangst bij katten vereist voorbereiding en begrip van kattengedrag. Het bieden van een veilige plek voor uw kat om zich terug te trekken, het aanbieden van mentale stimulatie en fysieke activiteit, het aanpakken van signalen en het aanleren van veerkracht kunnen allemaal nuttige strategieën zijn.
Organisaties zoals de Best Friends Animal Society, Cornell Feline Health Center, de ASPCA, en de Humane Society hebben middelen gewijd aan kattenverzorging en omgaan met verlatingsangst
Het is belangrijk om je kat niet altijd aandacht te geven wanneer ze die zoekt, omdat ze dan overdreven afhankelijk kunnen worden. Richt in plaats daarvan hun aandacht op speelgoed of gebruik interactief speelgoed zoals toverstokken. Een andere kat nemen is misschien geen goede oplossing, omdat het de angst zelfs kan vergroten.
Andere gezinsleden betrekken bij de zorg voor de kat en het gebruik van feromonensprays of plug-ins om de kat te helpen ontspannen, kan nuttig zijn. In ernstige gevallen kan een dierenarts medicijnen voorstellen om de kat te helpen ontspannen en omgaan met de afwezigheid van de eigenaar.
Als je je kat niet kunt trainen om zich minder angstig te voelen als je weg bent, is het raadzaam om advies en ondersteuning in te winnen bij een dierenarts, dierengedragstherapeut of gediplomeerde dierentrainer. Ze kunnen begeleiding en aanvullende strategieën bieden voor het beheersen van verlatingsangst bij katten.
Samenvatting
Krijgen katten verlatingsangst van hun baasjes? Ja, dat doen ze soms! Weten hoe verlatingsangst bij katten moet worden behandeld, omvat het herkennen en aanpakken van symptomen van verlatingsangst bij katten.
Dit is cruciaal voor het welzijn van zowel katten als hun baasjes. Het begrijpen van de tekenen van angst, zoals overmatige vocalisatie, destructief gedrag of veranderingen in eetlust, kan helpen bij het identificeren van verlatingsangst bij katten.
Behandeling voor verlatingsangst bij katten omvat vaak het creëren van een geruststellende omgeving, geleidelijke ongevoeligheid voor vertrek en het bieden van mentale en fysieke stimulatie.
Daarnaast kan het raadplegen van een dierenarts voor professionele begeleiding, het overwegen van gedragstherapie en, indien nodig, medicatie, effectieve strategieën zijn om verlatingsangst te verlichten en de algehele kwaliteit van leven van katten en hun baasjes te verbeteren.
Als u waarde heeft gevonden in dit artikel, waarom leest u dan niet ons artikel over kattenkalmerende lekkernijen om katachtige verlatingsangst te helpen beheersen?
