Vertel ons iets over jezelf!
Mijn naam is James Greenwood, ik ben een 33-jarige praktiserende dierenarts voor kleine dieren, woonachtig in Bristol, Verenigd Koninkrijk.
Hoe komt het dat je besloot dierenarts te worden?
Ik heb altijd een heel sterke band gehad met dieren en de natuur. De meeste dierenartsen zeggen: 'Ik wilde alleen maar dierenarts worden', maar voor mij, die opgroeide in Yorkshire, was mijn eerste keuze om boer te worden. Toen ik echter naar school ging, begon ik meer van de wetenschappen te genieten, dus nam ik een zaterdagbaantje in onze plaatselijke dierenartsenpraktijk en werd helemaal verliefd op het idee om dierenarts te worden, dus hier ben ik vandaag!
Waar heb je gestudeerd?
Ik heb gestudeerd aan de Universiteit van Bristol en ben in 2007 afgestudeerd. De dierenartsschool is enorm veranderd sinds ik me kwalificeerde. De studenten van tegenwoordig zijn meer betrokken bij ziekenhuiszaken en zijn veel beter voorbereid om de klinische praktijk in te gaan. Het is een van de toonaangevende universiteiten van het land en ik zou Bristol van harte aanbevelen als studieplek. Zoals de meeste universiteiten, bevond de dierenartsschool zich buiten het stadscentrum en dus werden de dierenartsen allemaal een vrij hechte groep. We werden bij elkaar gegooid als een nerveuze groep schoolverlaters, zonder ook maar één ziel te kennen, maar tien jaar later zou ik diezelfde vreemden beschouwen als mijn beste vrienden. Het beste van de dierenartsschool zijn de mensen die je ontmoet, de vrienden die je maakt en de ervaringen die je opdoet.
Wat houdt je veterinaire werkzaamheden in?
Ik werk in een praktijk voor kleine dieren en heb de neiging om veel honden te zien (waar ik nooit over klaag!). Ik hou van de afwisseling van de huisartsenpraktijk en mijn persoonlijke doel is om de allerbeste huisarts te worden die ik kan zijn. Ik heb er vaak over nagedacht om me te specialiseren, maar er is niet één vakgebied waar ik al mijn tijd aan zou willen besteden. Ook de mensenkant van de dierenartspraktijk vind ik erg leuk. Ik geniet echt van de dagelijkse interactie met klanten en het gevoel dat je echt een verschil maakt in hun (en hun huisdieren) leven. Ik zie dat als een enorm voorrecht en een grote aantrekkingskracht voor mij om in de baan te blijven.
We zien veel interessante foto's van uw patiënten. Kun je ons meer vertellen over degene die je het meest interessant en uitdagend vond?
Ik deel graag foto's van mijn patiënten (alleen met toestemming van de eigenaren) om het werk van dierenartsen te promoten en eigenaren op te leiden. Als je van dieren houdt en elke dag met ze werkt, ben je getuige van dingen die de meeste mensen nooit zouden zien of zelfs maar zouden weten.
Een van de coolste dingen (en meest zenuwslopend) was om buiten kantooruren naar een dierentuin te worden geroepen om een 5 dagen oude babyolifant met neurologische problemen te behandelen. Dat was een uitdaging. Maar ik vond het geweldig. Ik werkte toen in de paardenpraktijk en we behandelden hem als een neonatale onaangepaste veulen.
Als ik terugkijk, kan ik niet echt geloven dat ik in die situatie belandde met de enige verantwoordelijkheid voor dit ongelooflijke dier, ik voelde me totaal slecht uitgerust - maar zoals bij alle dierenartsen, red je het en op de een of andere manier ben ik er doorheen gekomen!
Vertel eens wat meer over je schrijven en je blog?
Ik ben begonnen met het schrijven van mijn blog als een poging om enkele van de problemen waarmee het beroep wordt geconfronteerd, onder de aandacht te brengen. Er kwam een rapport aan het licht dat 1 op de 10 gekwalificeerde dierenartsen in de afgelopen 8 jaar erover dacht om het beroep volledig te verlaten en meer dan de helft van hen was het ermee eens dat de carrière niet aan hun verwachtingen had voldaan.
Ik besloot er vanuit mijn standpunt over te schrijven om te proberen een nauwkeurig overzicht te geven van waarom ik denk dat dit het geval is. Het artikel leidde tot discussie over de hele wereld, met soortgelijke meldingen van ontevredenheid in Europa, Amerika en zelfs Australië. Het artikel kreeg meer dan 20k views, leidde tot discussie en dat triggerde me om te blijven schrijven.
Wat is uw mening over "online dierenartsen"? Dierenartsen die online professioneel advies geven?
Zo schreef ik onlangs een artikel over telegeneeskunde. Telegeneeskunde heeft duidelijke voordelen, maar mijn zorg is wat er gebeurt als een aandoening verkeerd wordt gediagnosticeerd of helemaal wordt gemist? Mijn vraag zou zijn of diagnostische diensten op afstand goed kunnen worden gereguleerd (en zo ja, hoe en door wie?) Ik denk echter dat er over het algemeen vraag is naar telegeneeskunde van het publiek dat huisdieren bezit en dat zodra de vraag naar een dienst groeit, er zeker iemand zal zijn bereid te bieden!
Wat doe je op dit moment? Heeft u naast uw dagelijkse werkzaamheden als dierenarts nog andere werkzaamheden?
Ik doe momenteel wat promotiewerk voor een nieuwe tv-show genaamd 'The Pets Factor', momenteel uitgezonden op CBBC elke dinsdag om 5.25uur. De show volgt vier dierenartsen (waarvan ik er een ben) voor een kijkje achter de schermen in de wereld van de dierenartspraktijk. Het was zo leuk om te maken en werd erg goed ontvangen. Serie twee komt later dit jaar uit.
We weten dat uw hobby keramiek en aardewerk is. We horen er graag meer over!
Ik heb altijd een heel creatieve kant gehad en dat heeft een uitlaatklep nodig! Als ik te veel tijd in de dierenartspraktijk doorbreng zonder mijn creatieve kant te laten stromen, kan ik dat behoorlijk verstikkend vinden. Ik hou van keramiek – ik gebruik mijn handen op een artistieke manier, maar het eindproduct is iets om mee om te gaan in het dagelijks leven. Ik heb nu een nevenactiviteit ontwikkeld die op maat gemaakte voerbakken voor huisdieren maakt (heel passend gezien de dagelijkse baan!) En ik ben er dol op! Ik raad iedereen aan om met klei te spelen - het is heel goed voor de ziel!
Bezoek de van de.
Triest, wankel!! Het voelt ZO goed om na een paar weken doorlichten weer achter het stuur te zitten. Hond gemaakt en katten kommen de hele dag, maar door een daad van pure rebellie besloot ik om een enorme serveerschaal te gooien!! . . Ik denk altijd dat het goed is om soms uit de routine te stappen….(in alles eigenlijk)….maar vooral als maker, anders raakt je geest verzadigd en verlies je een deel van het plezier dat spontaan creatief zijn met zich meebrengt. Of je nu kookt, schildert, bakt, naait - ik vind het goed om een pauze te nemen van de norm om jezelf eraan te herinneren hoeveel je van je vak houdt. Is er nog iemand mee eens??!! . . @jamesgreenwood_ceramics. . #crafts #ceramics #stoneware #homeware #wheelthrown #pottery #bowl #handmade #tuesday #makersgonnamake #makersmovement #wearethemakers #menstyle #imadethis #keramik #bristol #uk #craft #bake @ceramicscentre @potsinaction @pottery_videos
Heb je een tip voor de toekomstige dierenartsen?
Ik denk dat ik voor mij te lang mijn creatieve kant de rug heb toegekeerd. De eerste 5 of 6 jaar praktijk heb ik me uitsluitend op diergeneeskunde geconcentreerd. Als je niet oppast, kan dat allesomvattend worden en, naar mijn mening, mededogenmoeheid toelaten om binnen te sluipen.
Hard werken, ja. Maar gun uzelf tijd buiten het werk om op de juiste manier uit te schakelen en te genieten van iets dat totaal niet veterinair gerelateerd is! Een gelukkig leven heeft alles te maken met het bereiken van een gezond evenwicht.
Wat zijn jouw doelen voor de toekomst?
Ik begin in september aan een nieuwe baan als onderdeel van een klinisch managementteam waar ik erg enthousiast over ben.
De keramische voerbakken voor huisdieren worden steeds populairder en het orderboek stroomt momenteel over, wat geweldig is. Ik begin nu te kijken om een aantal opdrachten uit te besteden en het assortiment en het merk uit te breiden.
We hopen elke dag te horen of de televisieserie opnieuw in gebruik wordt genomen - met alle vingers en tenen (en poten) gekruist!
En tot slot – ik hoop mijn eigen geluk binnen de diergeneeskunde voortdurend te laten groeien. Ik hou zo veel van dit vak en het wordt alleen maar beter en beter. Het is niet altijd een gemakkelijke rit geweest, maar ik geloof echt dat je de diergeneeskunde voor je moet laten werken, want hoe langer je 'in het spel' blijft, hoe meer voldoening en beloning het wordt.
Als je het interview leuk vindt, lees dan meer Interviews met dierenartsen
