-
Korte info over jezelf
Mijn naam is Helga Meier, ik kom uit Oostenrijk (Neder-Oostenrijk), 28 jaar oud en werk momenteel bij een mobiele paardenpraktijk in Beieren, Duitsland.
Instagram: reizende_dierenarts
Facebook: Reizende_dierenarts
-
Waarom besloot je dierenarts te worden?
Ik heb altijd geweten dat het een voorrecht is om in deze wereld geboren te worden met deze mogelijkheden en ik wilde degenen helpen die zichzelf niet kunnen helpen.
-
Waar heb je gestudeerd?
Ik heb gestudeerd aan de Universiteit voor Diergeneeskunde, Wenen. Voor mij, als dierenarts, was de VUW een geweldige plek om te leren omdat het laatste deel van deze opleiding gebaseerd is op het specialiseren op één specifieke diersoort (in mijn geval Equines) en het starten van een baan met deze hoeveelheid kennis is een enorme hulp. De VUW heeft geweldige professoren met eindeloze muze en geduld om hun studenten les te geven. Als je je wilt specialiseren in één specifieke soort, zou ik de VUW zeker aanraden. Het enige trieste is dat wanneer je afstudeert in Wenen, je niet de vergunning hebt om in de VS, Afrika, enz. te werken. Dus als je weet dat je na je afstuderen ergens anders wilt werken, moet je een universitair aanbod kiezen deze toestemming.
-
Heb je je als paardendokter gespecialiseerd in het vak? Vertel ons meer over het werken met paarden.
Werken met paarden kan erg gevaarlijk zijn. Er zijn onuitgesproken regels die je nooit mag breken. Ga nooit direct achter een paard staan (ik heb dit op de harde manier geleerd), blijf niet tussen het paard en een muur staan als er geen uitweg is; vertrouw geen paard met pijn etc. Natuurlijk zijn vrouwen minder sterk dan mannen maar mannen zijn ook zwakker dan de meeste paarden. Ik heb patiënten gehad die ik door de stal kon dragen – natuurlijk was ik sterker dan dit paard, maar de meeste patiënten zijn paarden van 600 kg, het maakt niet uit of je een man of een vrouw bent. Wees geduldig maar houd je ook aan je regels:
Ik accepteer het niet als een paard me probeert te schoppen of te bijten, maar ik accepteer het als een paard van me probeert weg te komen. Je moet die patiënten lezen: willen ze je pijn doen of zijn ze gewoon bang. Als er een paard is dat gewoon bang is, heb je geduld nodig en kun je deze patiënt aan. Als er een paard is dat je bewust probeert te kwetsen, moet je slim zijn. We hebben manieren om met die patiënten om te gaan: kalmerende middelen, spiertrekkingen, kettingen, enz. – Denk niet dat je met ze kunt vechten; je zult verliezen en misschien gewond raken of in het ergste geval - sterven. Houd er altijd rekening mee dat een paard van 600 kg je gemakkelijk kan doden met ÉÉN precieze trap. Dus wees slim, gebruik kalmerende middelen of andere trucs en vooral: blijf koel.
De voordelen van het werken met grote dieren zijn dat het veel gemakkelijker is om een ader te raken.
De nadelen van het werken met grote dieren zijn dat ze erg zwaar zijn. Wanneer een hond niet zelfstandig kan staan, kunnen één of minstens twee personen hem helpen. Dat is bij een paard heel anders. Onderzoeken zijn ook moeilijker: een röntgenfoto, en een echo, de lengte van een arm, al deze dingen hebben hun limiet, die sneller wordt bereikt dan je denkt, vooral als je een diagnose moet stellen.
-
Je bent een reizende dierenarts! Hoe is het zover gekomen?
Zoals ik al zei, werk ik als paardendierenarts in Beieren, maar ik heb een baan met 43 vakantiedagen. Ik gebruik deze vakanties om naar verschillende landen te reizen en dieren te helpen. Zoals ik al zei met mijn VUW diploma mag ik niet werken in Afrika of andere delen van de wereld maar ik mag wel vrijwilligerswerk doen en dat is fijn. Ik zou niet naar een land willen reizen om ezels te helpen en er geld voor aan te nemen. Als ik met organisaties werk, wil ik niet dat die organisaties hun geld gebruiken om mij te betalen - ik wil dat ze hun geld gebruiken om dieren en andere mensen te helpen.
-
Deel een van je meest interessante verhalen als reizende dierenarts met ons!
Een van de mooiste ervaringen als reizende dierenarts was de succesvolle behandeling van een kreupele ezel in Tanzania. Hij kon zijn been niet meer gebruiken, dus de eigenaar, een oude dame, kon hem niet gebruiken om water uit de waterput te halen of haar goederen van en naar de markt te dragen. Ik kwam erachter dat het probleem van de kreupelheid een doorn was die diep in zijn hoef zat. Na het verwijderen van de doorn kon hij direct lopen. Zelfs als de ezel niet zo dankbaar was als de eigenaar (hij schopte me weg toen ik ontdekte waar de pijn vandaan kwam), zal ik het onbeschrijfelijke geluk op het gezicht van de oude dame nooit vergeten - ze gaf me een rode Masai-deken als een geschenk en joelde van het lachen - het was absoluut een van de momenten waar ik voor leef.
-
We zien veel interessante foto's van uw patiënten. Kun je ons meer vertellen over degene die je het meest interessant en uitdagend vond?
Dat is een moeilijke vraag. Uitdagende patiënten hebben soms geen happy end. Ze laten je dagenlang rusteloos en wanneer ze uiteindelijk sterven, zul je al je behandelingen keer op keer overdenken. Ik had dit jaar een heel verdrietig geval waar het hele team bij betrokken was, maar we konden deze patiënt niet helpen en na een week stierf hij. Uiteindelijk ben je op de een of andere manier opgelucht maar ook depressief. Maar het uitdagen van patiënten die erin slagen te overleven, zijn de beste. Verwondingen die genezen, botten die genezen - dat is wat je hoop houdt. Ik had een patiënt die bijna van de honger omkwam omdat de eigenaren niet beseften dat zijn tanden zo misvormd waren dat hij niet kon eten. De pony was zo mager toen ik hem voor het eerst zag, dat ik niet zeker wist of hij het zou overleven. Ik zou het van de ene kant van de doos naar de andere kant kunnen dragen, om je een idee te geven hoe uitgemergeld het was. Toen ik zijn tanden behandelde (ik heb ook twee tanden getrokken) herstelde het zich in 2 weken. Tegenwoordig zou je niet geloven dat het een paar maanden geleden bijna stierf. Kreupelheid en koliek kunnen ook erg interessant zijn. Mijn eigen paard, dat mijn paard werd nadat zijn baasjes hem wilden laten inslapen na een lange periode van koorts en abcessen, was kreupel door een abces in zijn bilspieren. Dus kreupelheid kan zoveel redenen hebben. Ik heb ooit een paard gehad dat koliek had en ik ontdekte de reden daarvoor - het had een klein touwtje gegeten en ik vond het tijdens de rectale. Mijn baas zegt altijd: het belangrijkste in de geneeskunde is een perfect onderzoek.
-
Heb jij huisdieren? Zo ja, hoe verzorg je ze tijdens het reizen?
Mijn honden zijn bij mijn vriend of bij mijn familie. Tijdens mijn werk rijden mijn honden met mij mee in mijn auto.
-
Heb je een tip voor de toekomstige dierenartsen?
Doe het niet. Maar als je het doet, stel je dan altijd voor dat het dier jouw dier is.
-
Welke landen heb je tot nu toe als dierenarts bezocht en wat zijn je plannen voor de toekomst?
Als dierenarts: Zuid-Afrika, Nieuw-Zeeland, Australië, Kroatië, Slovenië, Oostenrijk, Duitsland, VS, Canada, Bosnië, Botswana en Roemenië.
Ik wil elk land ter wereld bezoeken, op dit moment heb ik er 60 bezocht. Ik weet niet zeker in hoeveel landen ik daadwerkelijk ga werken, maar ik zal proberen zoveel mogelijk vrijwilligerswerk te doen.
Als je dit artikel leuk vond, lees dan meer hier!
