-
Vertel ons een beetje over jezelf
Hallo, ik ben Dr. Nadine Hamilton, een psycholoog gebaseerd op de Gold Coast, Australië.
Toen ik 15 jaar oud was, zakte ik voor al mijn examens van de vijfde klas op de middelbare school. Mijn ouders stelden me een ultimatum: zoek een baan, of ga terug naar de middelbare school en herhaal de vijfde klas. Onnodig te zeggen dat ik besloot om aan de slag te gaan omdat ik een hekel had aan school! Ik herinner me echter levendig dat ik op een dag naar mijn werk ging en langs een van de universiteiten reed met de gedachte dat ik nooit naar de universiteit zou kunnen gaan omdat ik gezakt was op de middelbare school. Wat had ik het mis!
Hoewel ik altijd al een passie voor dieren heb gehad en dierenarts wilde worden, leerde ik al heel vroeg dat ik veel te misselijk was – en bovendien dacht ik dat het niet mogelijk zou zijn vanwege mijn mislukking op de middelbare school. Ik wist ook dat er 'iets' was met het euthanaseren van huisdieren dat zeer verontrustend zou zijn voor veterinaire professionals, wat ik in een vreemde speling van het lot merkte dat ik diepgaand onderzoek deed op doctoraal niveau.
-
Kun je iets vertellen over je beroep als psycholoog?
Ik voltooide mijn Bachelor of Science (Psychologie) graad in 2003 aan de University of Southern Queensland (USQ) en postdoctoraal diploma in psychologie in 2004 aan Bond University. Ik begon in 2004 te werken in arbeidsrevalidatie in Canberra in het Australische Hoofdstedelijk Territorium, en werkte later in opleidings-, advies- en TAFE-onderwijsfuncties. In 2007 heb ik een Master of Training and Development diploma behaald, toen dacht ik dat ik klaar was met studeren. Ik kon de verleiding echter niet weerstaan om meer te leren, dus begon ik in 2009 aan mijn Doctor of Education-graad, die ik in 2016 met succes heb afgerond. Eind 2018 begon ik aan een Ph.D. om mijn studie veterinair welzijn voort te zetten. l
Gedurende deze tijd bezat en beheerde ik mijn eigen privé-counselingpraktijk en werkte later in zowel academische als managementfuncties. Het is echter mijn werk met veterinaire professionals waar ik het meest gepassioneerd over ben en ik werk momenteel uitsluitend met de veterinaire industrie.
-
Hoe ben je in aanraking gekomen met het beroep van dierenarts en waarom heb je je doel nagestreefd om dierenartsen te helpen hun welzijn te verbeteren?
Ik heb altijd al dierenarts willen worden, maar realiseerde me dat ik veel te misselijk was om het na te jagen! Toen ik in 1996 op zoek was naar mijn 'roeping' en had besloten om psychologie te gaan studeren aan de universiteit, pleegde een van mijn dierbare neven, Andrew, zelfmoord. Zijn dood schokte onze wereld en had een grote impact op mij - op dat moment wist ik dat ik wilde werken met mensen die suïcidaal waren. Ik had echter nog steeds het verlangen om betrokken te zijn bij de veterinaire industrie ... een andere speling van het lot. Deze keer was het een toevallige ontmoeting met een plaatsvervangend dierenarts van onze plaatselijke dierenartsenpraktijk, die me willekeurig vroeg wat ik voor werk deed. Ik vertelde haar dat ik psycholoog was, en ze noemde de high zelfmoord binnen de veterinaire beroepsgroep. Nou - dat was alle motivatie die ik nodig had om proactief en vastberaden te worden om er iets aan te doen!
-
Wat kunt u ons vertellen over de ernst van de situatie? Klopt het dat steeds meer dierenartsen met zoveel stress te maken hebben?
Helaas zijn de problemen binnen het veterinaire beroep zeer ernstig. Uit mijn onderzoek bleek dat dierenartsen twee keer zoveel kans hebben als andere gezondheidswerkers, en vier keer zoveel kans als de algemene bevolking, om zelfmoord te plegen. In Australië worden de statistieken gerapporteerd over ongeveer één zelfmoord per 12 weken. Nogmaals, in mijn onderzoek ontdekte ik dat de belangrijkste oorzaken van de hoge burn-out en zelfmoord het omgaan met moeilijke cliënten, mededogenmoeheid, financiële zorgen, het uitvoeren van euthanasie en het omgaan met onrealistische verwachtingen waren. Ik hoor constant verhalen van veterinaire professionals die dagelijks te maken hebben met misbruik, bedreigingen, hatelijke opmerkingen en algemene onbeschoftheid - wat volgens mij de problemen verergert waarmee ze al te maken hebben.
-
Vertel ons iets meer over uw project: Positieve psychologische oplossingen
Mijn bedrijf Positieve psychologische oplossingen is een psychologiepraktijk aan de Gold Coast, Australië. Ik werk uitsluitend met individuen en organisaties aan welzijn binnen de veterinaire sector. Terwijl anderen zich misschien alleen bezighouden met de oppervlakkige problemen, graaf ik als psycholoog dieper om te proberen de echte problemen te onthullen - de dingen onder de oppervlakte die mensen waarschijnlijk tegenhouden. Ik ben er vast van overtuigd dat echte en blijvende verandering niet zal plaatsvinden door te werken met 'pleisters'-oplossingen - oplossingen die slechts het topje van de ijsberg raken en over het algemeen de dingen maskeren die echt aan de hand zijn.
In 2017 begon ik te werken aan een campagne die ik heb opgericht met de naam "Love Your Pet Love Your Vet" om te proberen een paradigmaverschuiving binnen het veterinaire beroep te creëren. Ik werkte samen met Royal Canin Australia om de gemeenschap bewust te maken van de problemen waarmee onze veterinaire professionals worden geconfronteerd, om stigma te verminderen bij veterinaire professionals die hulp zoeken, en om psychologische en educatieve ondersteuning te bieden aan veterinaire professionals. In april 2018 lanceerden we de campagne officieel en sindsdien is deze enorm gegroeid. Alleen al op Facebook hebben we nu meer dan 45 landen bereikt!
-
Wat is jouw advies voor onze lezers?
Lijd alsjeblieft niet in stilte en laat schaamte of angst je niet in de weg staan om je uit te spreken en hulp te zoeken. Herinner jezelf er ook aan dat niemand perfect is (zoiets bestaat echt niet), en dat je niet moet proberen jezelf tot het uiterste (en verder) te duwen en te streven naar perfectie die niet bestaat. Persoonlijk bewonder en respecteer ik mensen die zichzelf genoeg waarderen om te kunnen erkennen dat ze er niet mee omgaan en die proactieve stappen ondernemen om hulp te zoeken.
-
Kun je iets meer vertellen over je nieuwe boek?
Mijn boek “Omgaan met stress en burn-out als dierenarts” is gebaseerd op mijn promotieonderzoek. De tweede helft van het boek bevat een zelfhulpgids op basis van mijn "Coping and Wellbeing Program for Veterinary Professionals", de interventie die ik heb gegeven aan veterinaire deelnemers tijdens mijn doctoraatsonderzoek, waarmee statistische significantie werd bereikt bij het verminderen van stress, angst, depressie, en negatief effect. Het is bestempeld als meer dan alleen een boek - het is een interventie voor geestelijke gezondheid, zelfhulpgids en leermiddel in één!
