Hoi Lisa, vertel eens wat meer over jezelf
Mijn naam is Lisa Buren en ik studeer diergeneeskunde in Utrecht, Nederland. Ik ben 22 jaar oud, maar ben al meer dan 5 jaar student dierenarts en ik ben nog niet bijna afgestudeerd. Dat gebeurt meestal als je een beetje wilt hebben van alles wat het studentenleven van de dierenarts te bieden heeft. Als je eenmaal een beetje betrokken bent bij veterinaire studentenorganisaties, ontkom je er niet aan om te worden wat de coole kinderen 'een eeuwige student' noemen en misschien zou ik er trots op moeten zijn om die titel te dragen. Niemand is immers ooit klaar met het leren van diergeneeskunde.
Waarom besloot je dierenarts te worden?
Zelfde oude verhaal eigenlijk. Toen ik vier jaar oud was, werd mijn kat erg ziek en toen was er een geweldige dierenarts die hem hielp weer beter te worden. Dat was het moment waarop ik besloot dat ik net als hij wilde worden. Na een tijdje veranderde kinderlijke bewondering in serieuze overweging en waren mijn cijfers op peil om daadwerkelijk de dierenartsschool te worden. Ik ging echter naar een nogal chique middelbare school, wat de zaak een beetje ingewikkeld maakte - al mijn leraren en vrienden in die tijd waren verbijsterd toen ze hoorden dat ik het echt serieus meende om naar de dierenartsschool te gaan. Ik kreeg keer op keer te horen dat het 'een verspilling van potentieel' was en 'mijn tijd niet waard'. Geef het op voor de puberteit om te besluiten dat allemaal te negeren en je toch in te schrijven. Het was op dat moment geen gemakkelijke beslissing om te nemen, maar sindsdien ben ik dankbaar dat ik dat gedaan heb. Hoe meer ik over mijn vak leer, hoe zekerder ik word dat ik de juiste keuze heb gemaakt.
Waar studeer je?
Ik studeer aan de faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Utrecht, de enige dierenartsschool in Nederland en stond op de 4e plaats van de wereld QS-score. Daarom is het erg moeilijk om binnen te komen. Ik ben een van de weinige die bij de eerste poging werd geselecteerd, voor mij was dat in 2015. Sindsdien heb ik een haat-liefdeverhouding met mijn dierenartsschool. Zoals elke dierenarts je kan vertellen, is de dierenartsschool een wispelturige minnaar; ze houdt je de hele nacht wakker en toch ben je blij dat je de volgende ochtend klinieken tegenkomt. Een van de dingen die ik het leukst vind aan mijn dierenartsschool, is de hoeveelheid praktische ervaring die we tijdens onze studie opdoen. Vanaf het eerste jaar kom je in contact met levende dieren om meer vertrouwen te krijgen in het omgaan met dieren.
Wat me nog steeds vreemd opvalt, is dat het hele studieprogramma in het Nederlands is, dus bijna geen niet-Nederlandse studenten kunnen zich inschrijven. Ik vind dat heel moeilijk te evenaren met een hooggeplaatste universiteit die haar positie binnen een snelgroeiende, wereldwijde veterinaire gemeenschap wil behouden. Dat was de voornaamste reden dat ik in mijn eerste jaar bij IVSA kwam, maar daarover later meer
Vertel eens wat meer over diergeneeskunde in Nederland
Ik spreek hier zeker uit mijn ervaring, en er kunnen veel Nederlandse dierenartsen zijn met verschillende meningen hierover, dus heb alsjeblieft geduld met me. In mijn optiek is de diergeneeskunde in Nederland ontzettend divers. Nederland is een land met een enorme export van landbouwproducten, die van oudsher wordt ondersteund door een sterke veterinaire gemeenschap. Hierdoor heeft de diergeneeskunde, met name op het gebied van productiedieren, ruimschoots de kans gekregen om te gedijen. Veel grote bedrijven die actief zijn in de diergeneeskunde hebben een aantal wortels die teruggaan naar Nederlandse dierenartsen en hun onderzoek.
Om deze erfenis waar te maken, is de enige dierenartsschool in het land verantwoordelijk voor het opleiden van studenten uit het hele land om een nationale markt te bevoorraden. Dit zorgt voor een ongelooflijk kleine professionele kring waarin de meeste dierenartsen elkaar op de een of andere manier kennen. Aan de andere kant hebben we, vanwege de grootte van ons land en de steeds toenemende vraag, in het veld dierenartsen die ook elders hebben gestudeerd. De meerderheid van hen heeft gestudeerd in Gent, België en heeft de Nederlandse nationaliteit.
Net als de meeste Europese landen heeft Nederland een toename gezien van veterinaire samenwerkingsketens zoals Evidensia en Anicura, waardoor het werkveld voor de meeste dierenartsen van gezelschapsdieren snel verandert. Het is financieel niet meer haalbaar om een eigen praktijk te hebben en minder dierenartsen zijn bereid om fulltime te werken, laat staan eigenaar te worden van een praktijk, waardoor de ketens een ideale omgeving zijn om te gedijen. Door financiële stabiliteit, sociale zekerheid en mogelijkheid tot specialisatie te bieden, is het moeilijk geworden om nee tegen hen te zeggen.
Voor de grote dierenartsen staat deze ontwikkeling echter nog in de kinderschoenen. Het grootste probleem hierbij is dat veel grote dierenartsen met pensioen gaan en dat er te weinig pas afgestudeerden zijn om hun plaats in te nemen. Dit aanhoudende tekort leidt tot een tekort aan dierenartsen op het platteland en de volksgezondheid. De salarissen stijgen dus, maar de interesse ontbreekt nog. Veel pas afgestudeerden geven de voorkeur aan gezelschapsdieren boven het werken op boerderijen. Door recente ontwikkelingen op het gebied van milieuwetgeving en welzijnsnormen staat de sector productiedieren onder grote druk om te veranderen. Soms worden zelfs zoveel boeren gedwongen faillissement aan te vragen.
Ik denk dat met deze twee factoren gecombineerd, het nu een interessantere tijd is dan ooit om dierenarts te worden in Nederland!
Wat is IVSA en hoe beïnvloedt het diergeneeskundestudenten?
De International Veterinary Students' Association (IVSA) is de grootste veterinaire studentenorganisatie met meer dan 35.000 leden. Hun missie is om "de dieren en mensen van de wereld ten goede te komen door het potentieel en de toewijding van veterinaire studenten te benutten om de internationale toepassing van veterinaire vaardigheden, opleiding en kennis te bevorderen". IVSA doet dit door lokale Member Organizations (MO) te hebben, momenteel in 73 landen. Deze MO's vertegenwoordigen meestal een of meer veterinaire faculteiten. Hun activiteiten bestaan uit het organiseren van uitwisselingen met andere landen, het geven van lezingen/workshops, het helpen van internationale studenten bij het vinden van een studieplek aan hun eigen universiteit en het creëren van andere lokale activiteiten voor hun leden.
Op mondiaal niveau komen de verschillende MO's tweemaal per jaar bijeen tijdens IVSA Congress of Symposium in een General Assembly. Hier wordt de organisatie van IVSA besproken, evenals hoe IVSA de mening van zo'n diverse groep dierenartsenstudenten over veterinaire zaken het beste kan vertegenwoordigen naar andere mondiale organisaties zoals de WHO, OIE en WVA. Daarnaast zijn er op mondiaal niveau diverse commissies en werkgroepen actief met specifieke onderwerpen als One Health, Animal Welfare en Wellness. Maar voordat ik doorga, kijk alsjeblieft op ivsa.org voor nog meer IVSA-activiteiten!
Wat doe je als IVSA-lid?
Als IVSA-lid zijn er zoveel manieren om betrokken te raken dat er vast iets tussen zit waarin u geïnteresseerd bent. Ik ben lid van IVSA Nederland (de Nederlandse MO) sinds ik in 2015 met de dierenartsschool begon. Als lid , nam ik deel aan verschillende uitwisselingen, volgde ik lezingen en workshops en werd ik al snel wereldwijd actief. Ik vertegenwoordigde Nederland in de Algemene Vergaderingen van IVSA, werd commissielid en bijgevolg commissievoorzitter van IVSA's Permanente Commissie voor Veterinair Onderwijs en ontmoette in het algemeen veel geweldige diergeneeskundestudenten van over de hele wereld.
Op dit moment ben ik voorzitter van de MO IVSA Nederland en bezig met het opzetten van het 70e IVSA Congres in Nederland.
Vertel ons over de 70e IVSA-congres
Het 70e IVSA-congres wordt van 19 tot en met 29 juli 2021 in Utrecht gehouden en brengt 140 afgevaardigden van over de hele wereld samen. Tien dagen lang nemen de afgevaardigden deel aan de IVSA General Assembly, wonen ze lezingen en workshops bij en gaan ze op verschillende reizen door het land om te zien hoe diergeneeskunde er in Nederland uitziet.
De lezingen en workshop staan in het teken van het hoofdthema 'de digitalisering van de diergeneeskunde'. Dit is de perfecte kans om studenten diergeneeskunde uit andere landen te leren kennen en tegelijkertijd meer te leren over diergeneeskunde in Nederland. De inschrijvingen openen op 1 maart.
Kijk voor meer info op ivsa.nl
Als je meer wilt weten over IVSA of het komende congres, neem dan gerust contact met me op via: 70thivsacongress@gmail.com 🙂
