Hyperkeratose hondenpoot is een veel voorkomende aandoening bij honden. Het is progressief en kan erg ongemakkelijk zijn.
Het staat ook bekend als "harige voeten" omdat het lijkt alsof er haar op de voetzolen groeit. Het is natuurlijk geen haar! Weet je wat het is? Het is dode huid.
Dus, wat is hyperkeratose hondenpoot? Blijf dit artikel tot het einde lezen om meer te weten te komen over deze aandoening.
Hyperkeratose poten bij honden
Het is een aandoening die voorkomt in de huid van hondenmatten. Het belangrijkste kenmerk is een toename van de dikte van de epidermale laag.
Nasodigitale hyperkeratose hondenpoot is de benaming wanneer het ook in de snuit voorkomt.
Het kan ook voorkomen op steunpunten, zoals de ellebogen, waar de huid haarloos is.
Hoe ontstaat hyperkeratose van de hondenpootkussentjes?
We zullen eerst de normale anatomie van de huidlagen bekijken. Dan kunnen we verder uitleggen hoe hyperkeratose van de hondenpootjes ontstaat.
De huid van mens en dier heeft drie lagen. De buitenste, de epidermis, is degene die we zien en kunnen aanraken. Het beschermt tegen gifstoffen, bacteriën en vochtverlies.
De epidermis bestaat op zijn beurt uit vijf sublagen van cellen die keratinocyten worden genoemd. Deze cellen worden geproduceerd in de basale laag van de epidermis en migreren naar het huidoppervlak. Terwijl ze bewegen, ondergaan keratinocyten een reeks veranderingen. Ze krijgen geen voeding meer en beginnen een complex eiwit te vormen dat 'keratine' wordt genoemd. Dit proces, keratinisatie genaamd, geeft aanleiding tot de meest oppervlakkige laag van de epidermis corneum.
De hoornlaag bestaat gemiddeld uit ongeveer 20 sublagen van dode, afgeplatte cellen. Deze dode cellen werpen zich af in een proces dat bekend staat als desquamatie.
Wist je dat keratine het belangrijkste eiwit is van dierenharen, veren, hoorns, klauwen en snavels?
Epidermale lipiden verbinden de cellen van de epidermis corneumlaag met elkaar. Ze creëren een beschermende barrière en houden het vocht vast. Als er geen lipiden aanwezig zijn, kan de huid droog worden en trekkerig en ruw aanvoelen.
We zijn nu klaar om hyperkeratose bij honden te begrijpen.
De epidermiscellen passen zich, net als alle cellen in het lichaam, aan om letsel te voorkomen. Eén cellulaire aanpassingsvorm geeft aanleiding tot hyperkeratose.
Keratinocyten vermenigvuldigen zich in overmaat en het afschilferingsproces mislukt bij hyperkeratose bij honden. De overproductie van keratine resulteert in overmatige groei en verdikking van het huidweefsel.
Melanocyten zijn het tweede type cel dat aanwezig is in de diepste laag van de opperhuid. Deze produceren melanine, dat kleur geeft aan huidweefsels.
Bij deze ongezonde hondenpoten zien we ook een pigmentstoornis. Dit omvat een afname van epidermale melanine in de dikkere delen van de huid.
Keratomen, ook wel bekend als likdoorns op hondenpoten, zijn een vorm van plantaire hyperkeratose bij honden. Het is een goedaardige keratinemassa die pijn veroorzaakt. Het is een verder gevorderd stadium dan harige voeten.
De triggers
Volgens hun oorsprong zijn de soorten hyperkeratose van hondenpootkussens:
erfelijk
Dit zijn aandoeningen die meestal op jonge leeftijd (tussen 4 en 12 maanden) ontstaan:
- Familiale nasale-plantaire hyperkeratose van de Bordeauxdog en de Ierse terriër
- Neusparakeratose van de Labrador Retriever
- Ichthyosis van Golden Retriever, West Highland White Terrier, Cavalier King Charles Spaniel, Pinscher, Jack Russell Terrier en Yorkshire Terrier
Secundair
Wanneer het zich manifesteert als een symptoom van onderliggende infecties:
- parasitair: leishmaniasis
- besmettelijk: ziekte – papillomavirus
- Auto-immune: Systemische lupus erythematosus - Pemphigus foliaceus
- Stofwisselings-: Hepatocutaan syndroom (oppervlakkige necrolytische dermatitis)
- Neoplastisch: Cutaan lymfoom
- Alimentair: Zinkgevoelige dermatitis. Gebeurt in:
- Hondenrassen uit Alaska, zoals Huskies of Malamutes, zijn niet in staat om voldoende zink uit hun voeding op te nemen
- Snelgroeiende hondenrassen zoals Duitse Doggen wanneer hun dieet te veel suppletie bevat met mineralen die zink binden
- Honden met een zinkarm dieet kunnen ook aan deze aandoening lijden
- Mechanisch:
- Nasolacrimale kanaalverstopping: Helpt niet bij het smeren van de neus
- De neus of voetzool van een gezonde hond heeft een fijn papillair uiterlijk met weinig keratine. Normale microtrauma's, terwijl ze eten, drinken of lopen, verwijderen keratine van het oppervlak
- Bij honden met korte snuiten raakt de neus geen gerechten en zal keratine zich ophopen op de dorsale snuit. Voorbeelden: boksers, Boston-terriërs of Engelse buldoggen
- Bij honden met lange nagels of kromme/misvormde poten zal keratine zich ophopen in het niet-slijtende deel van de pad. Voorbeeld: Engelse bulldog
idiopathische
Wanneer het zich 'spontaan' ontwikkelt bij dieren zonder onderliggende pathologie, komt het bij oudere honden meestal voor in zowel de voetzolen als de neus. Gepredisponeerde rassen zijn:
- Cocker-spaniëls
- Basset-honden
- Beagles
- Boxers
- Bulldogs
Keratomen of hoorns kunnen in elk ras voorkomen, maar Greyhounds zijn vatbaarder. Ze hebben een kussen met minder vet tussen de teenbotten en de opperhuid van hun voetzoolkussentjes. Het zijn ook honden die zijn ontworpen om hard en snel te rennen. Hun voetzolen zijn dus vatbaarder voor chronische microblessures. Deze schade veroorzaakt de hyperkeratose die nodig is om de huidhoorns te ontwikkelen.
Wat zijn de symptomen van hyperkeratose bij honden?
Hondenpoten zijn ruw, verdikt en hebben een droge huid
Groei op de voetzolen van honden is het meest kenmerkende symptoom van deze aandoening. Deze overmatige keratineafzetting kan ook op de snuit van het dier voorkomen. Het kan voorkomen op beide structuren of alleen op een van hen.
Vaak gebeurt deze groei aan de buitenranden van de voetzolen en de bovenkant van de neus. Deze abnormale huid ziet er veerachtig uit. Het is dikker, taaier en droger dan de normale huid. In het geval van keratomen hebben de keratine huidgroei een wrattenachtig uiterlijk.
Ook treden kleurveranderingen op: hoe dikker de hyperkeratose, hoe minder melanine aanwezig is.
Scheuren, scheuren en erosies
De normale beschermende barrière is niet effectief bij een hyperkeratotische huid. Als gevolg hiervan is het meer vatbaar voor externe trauma's en scheuren, scheuren en erosies komen vaak voor.
Schimmels en bacteriën die in kleine hoeveelheden op de huid voorkomen, kunnen zich gaan vermenigvuldigen. Dientengevolge verschijnen secundaire bacteriële en/of mycotische infecties.
Pijn en moeite met lopen
In ernstige gevallen kan het abnormale en proliferatieve weefsel pijn en ongemak veroorzaken. Dit kan leiden tot verschillende verschijnselen, zoals claudicatio, zeuren, moeite met rechtop zitten etc.
Bloeden
Wanneer de huid barst en barst, is de kans groot dat er bloedingen optreden. Dientengevolge ontstaat pijn en een extra pad voor opportunistische binnenkomst van bacteriële infecties.
Hoe dierenartsen het voorval diagnosticeren
De diagnose van nasodigitale hyperkeratose kan eenvoudig of zeer ingewikkeld zijn. Hoewel het een lokale aandoening is die gemakkelijk te herkennen is, kan het een aanwijzing zijn voor een ernstiger ziekte.
Het ras, de leeftijd en de kenmerkende laesies vertellen ons veel over welk type hyperkeratose het zou kunnen zijn.
Een dierenarts moet een volledig lichamelijk onderzoek uitvoeren en specifieke tests uitvoeren. En pas dan een adequate en effectieve behandeling voorschrijven.
Een huidbiopsie is een specifieke test om erfelijke en idiopathische hyperkeratose te diagnosticeren.
We kunnen concluderen dat we te maken hebben met laesies van het erfelijke type als een puppy van een daarvoor vatbaar ras cutane kenmerken vertoont van hyperkeratose op de voetzolen en/of snuit.
Nasodigitale hyperkeratose kan een ander symptoom zijn van een primaire, meestal ernstige ziekte, indien aanwezig in combinatie met andere huidlaesies of systemische symptomen (braken, diarree, uitdroging, enz.).
Ten slotte moeten we rekening houden met de leeftijd en aanleg van het ras van de patiënt als we in de aanwezigheid zijn van idiopathische hyperkeratose. Typische laesies treden op bij afwezigheid van andere huid- of systemische problemen.
Wat zijn de beschikbare behandelingsopties?
Secundaire hyperkeratose is degene die meer en snellere medische aandacht vereist. Dit komt omdat het levensbedreigend kan zijn vanwege de primaire ziekte.
De behandeling van hyperkeratose hondenpootjes hangt als volgt af van de ernst van de laesies:
- Milde en/of asymptomatische gevallen hebben over het algemeen geen behandeling nodig
- Bij patiënten met matige hyperkeratose voert de eigenaar een lokale behandeling uit. Het doel is om overgroei van keratine en progressie naar een meer gevorderd stadium te voorkomen. De therapie heeft tot doel de aangetaste huid te verzachten en te smeren. Het helpt ook de huidbarrière te herstellen. Het bestaat uit het volgende:
- Warm water of Engels zout (magnesiumsulfaat): Ze bevorderen de penetratie van andere actieve ingrediënten. U kunt vijf tot tien minuten weken of kompressen plaatsen.
- Keratolytische middelen: Ze lossen keratine op en verhogen de zuurgraad van de pad -voorbeelden: salicylzuur, ureum en melkzuur.
- Verzachtende middelen: Regenereren en beschermen van de huid—voorbeelden: vetzuren, etherische oliën of wassen.
- In sommige gevallen kunnen corticosteroïden, antibiotica en/of antischimmelcrèmes nodig zijn.
Het kiezen van de juiste producten is een belangrijke stap. Vergeet niet dat honden de neiging hebben om alles te likken! De snelheid van penetratie en hun onschadelijkheid zijn kritische kenmerken. Het slagen of falen van de behandeling hangt hiervan af.
In eerste instantie is het noodzakelijk om de behandeling twee of drie keer per dag toe te passen. Nadat de symptomen onder controle zijn, zal een dagelijkse toepassing recidieven beperken.
Hoewel vaseline een niet-toxisch toegankelijk product is, is het niet de beste keuze voor deze aandoening. Vaseline is een derivaat van ruwe olie, dus de hond zou er niet langdurig toegang toe moeten hebben om het af te likken. Bovendien geneest het hyperkeratose van de voetzolen niet.
In ernstige gevallen van hyperkeratose heeft de hond pijn. Eerst moet de dierenarts een operatie uitvoeren onder algehele narcose. Het doel is om overtollige keratine of hoorns te verwijderen. Begin vervolgens met een lokale behandeling met vochtinbrengende crèmes en emulgatoren. Antibioticum behandeling is nodig tot genezing.
In de meeste gevallen is trimmen alleen aan het begin van de behandeling nodig. Hierdoor kunnen de crèmes en balsems hun werk doen.
Behandeling met preventieve balsems moet levenslang zijn. Omdat keratinevorming niet stopt, is het doel om overtollige keratine te verzachten en te verwijderen.
Wat is de ernst van hondenpoten met hyperkeratose?
Bij secundaire hyperkeratose kan de onderliggende pathologie ernstig zijn. Vereist onmiddellijk medische hulp met een bewaakte prognose.
De ernst van de erfelijke of idiopathische manifestatie is de pijn die het veroorzaakt. Het kan leiden tot claudicatio of belemmering bij het opstaan.
Bacteriële en schimmelinfecties bij nasopodale hyperkeratose kunnen verdere complicaties veroorzaken.
Doet hyperkeratose pijn bij honden?
Het antwoord is ja! Het is belangrijk op te merken dat hyperkeratose bij honden geen cosmetisch probleem is. Het is een ongemakkelijke en pijnlijke toestand.
Het is noodzakelijk om de kussentjes van uw huisdier te controleren op gebieden met een harde, verdikte en droge huid, vooral als ongemak tijdens het lopen optreedt bij rassen die daar vatbaar voor zijn.
Hoe hyperkeratose hondenpoten te trimmen
Bij honden met milde tot matige hyperkeratose kan overtollige keratine met een schaar worden verwijderd. Nadat ze dit proces hebben geleerd, kunnen eigenaren dit trimmen thuis doen. Het is een behandelingsoptie voor asymptomatische honden.
Het is essentieel om keratine niet te veel te snijden. Overbehandeling kan de standaard beschermende coating verwijderen die predisponeert voor snijwonden en wrijvingszweren.
In ernstige gevallen is trimmen aan het begin van de behandeling noodzakelijk. Daarna zullen hydraterende en keratolytische middelen de ophoping van keratine verminderen.
Bij keratomen of hoorns moet de dierenarts de overtollige zichtbare keratine plus de diepe wortel verwijderen. Na de operatie gaat de eigenaar verder met lokale medische behandeling. Gepredisponeerde rassen vertonen meestal recidieven.
In welke levensfase van de hond kan deze aandoening voorkomen?
Genetische hyperkeratose kan optreden binnen het eerste levensjaar van een hond. Aan de andere kant komt idiopathische hyperkeratose in de meeste gevallen voor bij geriatrische dieren.
Met name secundaire hyperkeratose ontstaat als een symptoom van een andere pathologie. Het verschijnt dus in de leeftijdscategorie waarin de primaire pathologie zich manifesteert.
Beschikbare preventiemethoden
Erfelijke en idiopathische hyperkeratose
Hoewel er geen remedie is, zijn preventieve maatregelen:
- Controleer de voetzolen van uw hond op ontstoken, harde plekken of abnormale keratinegroei. Het is het beste om een preventieve behandeling te starten voordat er korstjes, kloven en infecties ontstaan.
- Draag speciale sokken of slofjes voor honden als je in extreem koud of warm weer leeft. Je puppy zal het in het begin misschien niet leuk vinden, maar het is allemaal een kwestie van geduld.
- Het is gezonder dat onze vriend gewend raakt aan slapen op zachte plekken zoals hondenbedden. Harde vloeren zijn vatbaar voor eelt op de voetzolen van honden.
- Houd nagels hygiënisch en kort. Deze helpen bij het verdelen van de druk op alle punten van de voetzolen tijdens het lopen. Honden met lange nagels hebben de neiging om overgroei van keratine op het kleine teenkussen te hebben.
- Hyperkeratose hond poot huisremedie bestaat niet. Maar er is een grote verscheidenheid aan commerciële balsems gemaakt met biologische ingrediënten. Ze hebben hydraterende, hydraterende, kalmerende en voedende effecten. Hun componenten zijn essentiële oliën, vetzuren en vitamines. Ze absorberen snel en geven geen vlekken op oppervlakken nadat ze op hondenpoten zijn gewreven. Sommige hebben zelfs zonnebrandcrème om op de neus aan te brengen. Gebruikt voor curatieve en preventieve behandelingen
Secundaire hyperkeratose
Preventie is de sleutel tot het vermijden van primaire ziekten. Dan:
- Adequaat vaccinatieschema voor puppy's: Hondenziekte kan een dodelijke ziekte zijn voor honden. Hyperkeratose is het meest goedaardige symptoom van deze verwoestende ziekte
- Uitgebalanceerde voeding van goede kwaliteit: Deze tip is belangrijk voor eigenaren van rassen die vatbaar zijn voor dermatitis door zinktekort
Wat immuungemedieerde ziekten betreft, is er geen preventieve behandeling. De eigenaar moet dus alert zijn op het optreden van symptomen en zo snel mogelijk met de behandeling beginnen.
Met name leishmaniasis is niet gebruikelijk in de VS. De Lutzomyia-mug is echter de zender en de wereldwijde verspreiding ervan neemt toe. Er is tot nu toe geen effectieve curatieve behandeling. Om deze reden is preventieve geneeskunde erg belangrijk. Sommige landen hebben een vaccin tegen Leishmania beschikbaar.
Is de aandoening gevaarlijk?
Erfelijke en idiopathische aandoeningen, hoewel niet te genezen, hebben een goede prognose. We kunnen dus concluderen dat deze omstandigheden niet gevaarlijk zijn.
Pathologieën die secundaire hyperkeratose veroorzaken, zijn echter gevaarlijk en zelfs dodelijk. Als het dier herstelt, keren de tekenen van hyperkeratose om.
Andere gebieden waar hyperkeratose bij honden kan voorkomen
Hyperkeratose bij honden kan andere delen van het lichaam aantasten, zoals:
- ellebogen: Bij het liggen op een harde ondergrond veroorzaakt de wrijving eelt
- Puntjes van de oren: Bij rassen met lange en hangende oren als gevolg van constant wrijven tegen voorwerpen
The Bottom Line
Hoewel deze aandoening niet levensbedreigend is, is het een veel voorkomende aandoening. Weten dat het bestaat en hoe je het kunt voorkomen, is het beste cadeau dat we onze vriend kunnen geven om pijn en ongemak te voorkomen!
