Wat is hondsdolheid?
Als eigenaar van een huisdier zijn er enkele vroege symptomen van hondsdolheid bij honden die u moet kennen. Hondsdolheid is een virale ziekte van alle zoogdieren die wordt overgedragen via het speeksel (bijten) van aan hondsdolheid zieke dieren.
Eenmaal in het organisme van het gebeten dier, infecteert het virus het CZS (centraal zenuwstelsel) en veroorzaakt daardoor nerveuze symptomen en disfuncties, en de dood.
Veel wilde dieren zijn dragers, reservoirs van hondsdolheid en dragen het virus het meest waarschijnlijk over op mensen, huisdieren en huisdieren. Dergelijke wilde dieren zijn vleermuizen, coyotes, stinkdieren, wasberen en vossen.
Hoewel de algemene overdracht plaatsvindt via bijtwonden, zijn er maar weinig gevallen geweest waarin een aërosoloverdracht is opgemerkt in gesloten gebieden met een hoge dichtheid van geïnfecteerde dieren in bijvoorbeeld vleermuisgrotten.
Het virus is gevoelig en overleeft niet voor lange tijd buiten het lichaam van het gastdier, maar ook niet in het karkas van een ziek dier.
Elk geval van bijten door een ziek dier leidt niet tot een infectie van het gezonde dier. Wetenschappers denken dat ongeveer 15-20% van de mensen die zijn blootgesteld aan hondsdolheid, uiteindelijk besmet zullen raken. Ook huisdieren zijn licht vatbaar voor het virus.
Symptomen
Er zijn verschillende stadia in de ontwikkeling van symptomen van: Rabiës-infectie. Het virus beweegt erg langzaam en de incubatietijd kan variëren van 3 weken tot 6-8 weken.
Er zijn gevallen geweest waarin een incubatietijd van 12 maanden bij mensen werd opgemerkt en tot zes maanden bij honden. Gedurende deze periode zal het virus het CZS bereiken en vervolgens naar de speekselklieren van het dier gaan. Het dier kan symptomen van één fase, twee fasen of drie fasen van de ziekte vertonen.
De eerste fase van rabiësinfectie staat bekend als de prodromale fase. Gewoonlijk duurt de beginfase bij honden ongeveer twee tot drie dagen bij honden en tussen één tot twee dagen bij katten. Gedurende deze periode vertoont het dier tekenen van nerveus gedrag, eenzaamheid, angst en koorts.
Gewoonlijk agressieve dieren kunnen aanhankelijk worden en kalme dieren kunnen gemakkelijk geïrriteerd raken of verlegen worden.
De Furious Rabies-fase treedt daarna in werking. Deze fase kan tot een week duren en katten zijn vatbaarder dan honden in het ontwikkelen van deze specifieke fase. Gedurende deze periode wordt een overgevoelige reactie op zowel visuele als auditieve stimuli bij het dier opgemerkt, en ze worden prikkelbaar en rusteloos.
Naarmate de ziekte zich ontwikkelt, vorderen de tekenen en uiteindelijk raakt het zieke dier min of meer gedesoriënteerd. Het is niet ongebruikelijk dat aangetaste dieren in deze fase epileptische aanvallen krijgen en als gevolg daarvan overlijden.
De derde, de paralytische fase, kan volgen op de prodromale of de furieuze fase. Het tijdstip waarop deze fase begint is meestal 2-4 dagen na de eerste tekenen van de ziekte. Symptomen zijn onder meer verhoogde speekselvloed, hangende kaken en diep moeizame ademhaling vergezeld van verstikkende geluiden.
Dit alles is te wijten aan beschadiging van de hoofd- en nekzenuw en spierverlamming. De dieren sterven als gevolg van ademhalingsproblemen.
Diagnose
De routinematig gebruikte methode voor het diagnosticeren van hondsdolheid bij dieren is door microscopisch onderzoek van het hersenweefsel. Er worden enkele nieuwe serologische en huidmethoden genoemd, maar deze ondergaan een studieproces en zijn nog niet algemeen aanvaard, maar beloven een potentieel gemakkelijke en snelle manier om hondsdolheid te diagnosticeren.
Vaccinatie en profylaxe
De beste manieren om uzelf en uw huisdier te beschermen, zijn door strikte vaccinatieprotocollen te volgen met betrekking tot: Vaccinatie tegen hondsdolheid, die in de meeste landen en staten in de wereld verplicht is.
Ook al zijn eigenaren verplicht hun huisdieren te vaccineren, toch slagen veel gezelschapsdieren er niet in om ook maar een enkele injectie met het rabiësvaccin te krijgen. Bij honden is de situatie iets beter dan bij katten, maar katten lopen de ziekte vaker op.
Het standaardvaccinatieprotocol voor de meeste delen van de wereld is om het dier op de leeftijd van vier maanden te vaccineren en vervolgens een booster-injectie te geven op de leeftijd van één jaar (VS), of een jaar na de eerste vaccinatie-injectie (Europa).
Daarna worden, afhankelijk van het land of de staat, hervaccinaties jaarlijks, om de twee jaar of om de drie jaar aanbevolen.
Zelfs als uw huisdier goed is ingeënt, moet u altijd melding maken van gevallen waarin het is gebeten of gekrabd door een wild dier of krassen op zijn lichaam heeft van onbekende oorsprong. Om dergelijke ongelukken te voorkomen, moet u uw dier beschermen tegen loslopende en wilde dieren.
Het juiste vaccinatieschema is verplicht voor dieren die de grens oversteken. In de meeste landen moet een dier bij aankomst worden ingeënt tegen hondsdolheid. De periode tussen de laatste vaccinatie en het tijdstip van aankomst mag niet langer zijn dan een jaar en niet minder dan drie weken.
Mensen en hondsdolheid
In een situatie waarin een dier een mens bijt, wordt het dier vervolgens tien dagen geobserveerd of in quarantaine geplaatst. De quarantainevereisten zullen grotendeels afhangen van het feit of het dier is ingeënt of niet.
In gevallen waarin mensen zijn blootgesteld aan het virus, krijgen ze hyperimmuunserum dat antilichamen bevat die hen beschermen tegen besmetting. Daarvoor is het belangrijk dat de gebeten persoon de wond een paar minuten grondig wast met water en zeep en onmiddellijk medische hulp inroept.
De profylaxe na blootstelling omvat ook een regime van vier doses van het rabiësvaccin gedurende een periode van twee weken, gegeven de eerste, de derde, de zevende en de veertiende.th dag.
september 28th is Wereld Rabies Day en op die manier hebben we een factsheet opgesteld over de ernstige impact die rabiës heeft op de volksgezondheid over de hele wereld.
- De virusziekte komt jaarlijks in meer dan 150 landen voor.
- De belangrijkste bron van hondsdolheid bij mensen zijn honden en hondenbijtwonden (99% van de gemelde gevallen).
- Hondsdolheid is voor 99.99% dodelijk zodra de symptomen zich voordoen.
- De ziekte wordt op elk continent gemeld, behalve op Antarctica.
- Jaarlijks overlijden er ongeveer 60.000 aan hondsdolheid, waarvan 99% in Azië en Afrika.
- Bijna de helft van de gemelde sterfgevallen als gevolg van hondsdolheid vindt plaats bij kinderen onder de 15 jaar.
- Rabiës in de stad is een constant probleem in de meeste derdewereldlanden.
