Korte info over jullie beiden: 
Wij zijn Stella Minnoje en Justin Keulen: Momenteel woon en werk aan de Galapagos-eilanden, in een kleine kliniek genaamd Darwin Dierenartsen (DAD), gelegen in Puerto Ayora, een kuststad in Santa Cruz. Het is onderdeel van een Amerikaanse organisatie die samenwerkt met Novagalapagos (lokale organisatie) om de impact van (zwerf)honden en katten op de Galapagos eilanden te verminderen door middel van voorlichtings- en sterilisatie- en sterilisatieprojecten. We zijn begin dit jaar (2018) op 27-jarige leeftijd (Stella) en 25 (Justin) bij dit programma gekomen en willen graag onze vaardigheden blijven gebruiken in het veld waar dat het meest nodig is. Hiervoor werkten we in onze thuislanden, in Gent, België (Stella): 'Dierenartsenpraktijk Ons Huisdier' en Maastricht, Nederland: 'Dierenkliniek Caberg'. We zijn allebei onze collega's erg dankbaar voor de kansen en steun voor onze reis.
Waarom heb je besloten dierenarts te worden?
Stella: van kleins af aan zorgde ik altijd voor dieren; verdwaalde, gewonde dieren mee naar huis nemen, van vogels tot paarden, van wilde dieren tot huisdieren, ze zijn allemaal altijd welkom geweest! Ik ben altijd omringd geweest door allerlei dieren; cavia's, hamsters, katten, honden, geiten, paarden, pony's, konijnen, kippen, … Hoewel ik altijd al dierenarts wilde worden, heb ik eerst een taalcursus gevolgd aan de universiteit over 3 jaar. Hierna ben ik begonnen aan de 6-jarige opleiding tot dierenarts aan de Universiteit Antwerpen (Bachelor Diergeneeskunde) en de Universiteit Gent (Master Diergeneeskunde). Vanaf dat moment kon ik het leven gaan leiden waar ik altijd van had gedroomd.
Justin: Sinds ik een baby was, woon ik in een familie omringd door dieren, eerst alleen katten, later ook boerderijdieren, honden, enz. Ik heb altijd genoten van het gezelschap van harige kleine vrienden, maar nooit echt 
stond stil bij het feit dat ik van deze passie voor dieren mijn leven en werk maak; altijd omringd zijn door dieren en ervoor zorgen dat ze gezond zijn en gelukkig leven. Als kind is het moeilijk om te plannen en na te denken over de toekomst, maar ik heb altijd geweten dat ik met dieren wilde werken en ze waar mogelijk wilde helpen. Toen ik ongeveer 12 jaar oud was, vertelde mijn moeder me dat ik een uitstekende dierenarts zou zijn. Vanaf dat moment begon ik mijn toekomst te plannen en mijn dromen waar te maken.
Waar heb je gestudeerd? 
Stella: Ik begon en voltooide mijn 3-jarige Bachelor aan de Universiteit Antwerpen, en 3-jarige Master aan de Universiteit Gent. Twee steden uit elkaar, ik vond het verschil tussen beide universiteiten leuk. Het geïndividualiseerde onderwijs in Antwerpen met interactieve colleges en één-op-één gesprekken met professoren en anderzijds onderwijs op grotere schaal, maar meer gespecialiseerd in Gent. Ik ben erg dankbaar en tevreden met de kennis die ik in deze jaren heb opgedaan, vooral het laatste jaar dat in het teken stond van klinische rotaties. Deze scholen bieden zeer goed onderwijs voor een redelijke prijs, zodat iedereen de kans krijgt om hun droom waar te maken. Ik zou niet kunnen kiezen tussen de twee universiteiten; de Universiteit Antwerpen ligt in een groene omgeving met parken voor een middagwandeling, de Universiteit Gent ligt in een omgeving met geweldige restaurants en romantische gebouwen.
Justin: Voltooide mijn volledige opleiding aan de Universiteit Gent en had enkele van de beste jaren van mijn leven. Ik heb niet alleen vrienden voor het leven gemaakt, ik kreeg ook de kans om les te krijgen van enkele van de beste artsen in hun vakgebied. Ik ben erg blij dat ik van al deze mensen heb mogen leren tijdens mijn klinische rotaties, het heeft me gevormd in mijn manier van denken. Naast de opleiding vond ik het gewoon leuk om in de Gentse regio te wonen. Vijf van de zes jaar heb ik in de stad Gent gewoond en ik hield van de combinatie van het stadsleven met de rust van de faculteit in Merelbeke. Ondanks de drukke dagwisselingen, was het mogelijk om een rustige pauze te hebben, of het nu in het gras lag in de zomer of dagdromen in het Museum van de Universiteit. Het werd zelfs beter, na een dag werken op de faculteit smaakte niets beter dan een lekkere frisse 'pint' in de stad Gent.
Wat houdt je veterinaire werkzaamheden op dit moment in?
Zoals eerder vermeld, bevinden we ons momenteel op de Galapagos-eilanden, meer bepaald in de stad Puerto Ayora op Santa Cruz. Wij werken van maandag tot en met vrijdag in de DAD-kliniek en de werkzaamheden zijn vergelijkbaar met de huisartsenpraktijk. In de ochtenden (7:30-11:30) voeren we voornamelijk operaties uit zoals castraties en castraties, maar ook meer gecompliceerde (perineale urethrostomieën, gehoorgangresecties, beenamputaties, …). We hebben het geluk dat we een zeer lange siësta hebben van 11 tot 30 uur, wanneer de gratis inloopconsulten plaatsvinden tot 16 uur. Buiten de openingstijden zijn wij uiteraard altijd bereikbaar voor spoedgevallen.
In tegenstelling tot de algemene praktijk in Europa kunnen/mogen wij hier niet vaccineren, dit wordt sterk gereguleerd door ABG (biosecurity). De meeste cliënten die we tijdens consultaties zien, komen met hun huisdier binnen voor problemen met anorexia, braken, diarree, huidproblemen, orthopedische problemen of gewoon bij ontworming en ontvlooiing.
Omdat de levensstandaard wat lager is en de mensen niet zo goed opgeleid zijn of een andere mentaliteit hebben zien we veel trieste gevallen: puppy's van 4 weken oud die niet bij de moeder zijn, HBC omdat mensen hun honden vrij laten rondlopen op de straten, andere traumapatiënten (snijwonden bv.), intoxicaties, … Wat betreft infectieziekten zien we bij puppy’s veel parvovirus en adenovirus (door niet-vaccinaties) of door teken overgedragen ziekten (Ehrlichia), darmparasieten, …
Om de impact van zwerfhonden en -katten op het endemische leven op de eilanden te verminderen, voeren we samen met ABG meerdere gratis sterilisatiecampagnes per jaar op 2 van de 3 andere bewoonde eilanden (Isabela en San Cristobal).
Een ander aspect is de educatieve functie van de kliniek/organisatie. De kliniek dient als leerplek voor studenten om kennis te maken met of te wennen aan chirurgie, huisartsgeneeskunde en spoedeisende geneeskunde. We proberen de vrijwilligers een onvergetelijke ervaring te bezorgen door hen te onderwijzen over de verschillende aspecten van het dierenarts zijn en door ze vrij te geven om de eilanden te verkennen. Het onderwijs is echter ook gericht op de lokale bewoners van de Galapagos. Zoals we al eerder hebben uitgelegd zijn er veel problemen met betrekking tot 'verantwoord eigendom' en daarom heeft DAD, samen met Novagalapagos, onderwijs hoog in het vaandel staan. Door middel van educatie proberen we de levensstandaard van de 'mascotas' (huisdieren) te verbeteren. Regelmatig hebben we lokale vrijwilligers, kinderen van rond de 12 jaar, die andere kinderen kunnen voorlichten over verantwoord eigenaarschap.
Hoe heb je besloten om je spullen in te pakken en als dierenarts te gaan werken en reizen? 
Voor ons was het niet echt een kwestie van 'hoe' of 'of' maar meer van 'wanneer'. Tijdens onze studie hadden we allebei de droom om onze vaardigheden daar te gebruiken waar ze het meest nodig waren. Dus we hebben het over deze droom gehad sinds we elkaar ontmoetten en hebben deze reis maanden van tevoren gepland. Het idee was er altijd om te werken en vrijwilligerswerk te doen als reizende dierenarts, we planden onze eerste reis en we zouden zien wat er daarna komt. 'Alles' achterlaten was en is soms moeilijk, vooral als er dingen thuis gebeuren. Maar we weten dat we altijd een veilige haven hebben om naar terug te keren, als het ooit nodig zou zijn. We proberen zoveel mogelijk contact te houden met familie en vrienden.
Vertel eens iets over je missie en je reis? Hoe gaat het tot nu toe?
Onze reis is net begonnen, maar in de toekomst zijn we van plan om in alle uithoeken van de wereld te gaan werken en vrijwilligerswerk te doen. Hoewel de reis zich nog in de beginfase bevindt, is onze missie heel duidelijk: we willen dieren helpen op afgelegen plaatsen die niet de zorg hebben die ze nodig hebben, en ook kwetsbare omgevingen beschermen. Met DAD hebben we een uitstekende plek gevonden om te beginnen, het komt precies overeen met onze kijk op deze kwesties. In de toekomst kunnen we echter ons eigen project starten op een plek waar nog geen veterinaire zorg beschikbaar is. Tot nu toe hebben we het gevoel gehad dat we een enorm verschil hebben gemaakt in het leven van veel dieren. Samen met studenten dierenartsen hebben we zeer moeilijke gevallen opgevangen, moeilijke beslissingen genomen en enkele honderden katten en honden gecastreerd en gesteriliseerd. Het zien van blije baasjes, dieren en collega's geeft veel voldoening en geeft ons de extra vibe, ondanks moeilijke tijden, om door te gaan met waar we mee bezig zijn.
Deel de meest interessante case van je reis tot nu toe?
Deel de meest interessante case van je reis tot nu toe?Als we één geval moeten onthouden, zal het Panda zijn; een puppy die op de rand van het leven stond. Ze kwam erg lusteloos binnen en bij klinisch onderzoek waren haar slijmvliezen zo wit als sneeuw. Na wat verdere diagnostiek (we kunnen wat bloedonderzoeken doen) concludeerden we: IMHA door Erlichia (een bloedparasiet). De diagnose was één stap, de behandeling een andere. Na het starten van de eerste behandeling bleef ze in kracht afnemen en werden de slijmvliezen bleker en bleker. Hoewel niet echt in de positie om een bloedtransfusie te doen, was dit iets dat moest worden gedaan om haar leven te redden. Het was iets onvermijdelijks om haar leven te redden. De familie kon een donor vinden, dus we zijn die avond meteen begonnen met de transfusie. Met nauwlettend toezicht hebben we de transfusie gevolgd en zonder complicaties afgerond. Ze begon meteen te verbeteren en een paar dagen later was ze sterk genoeg om naar huis te gaan op voorwaarde dat ze haar medicijnen goed kreeg. We waren zo blij met het resultaat en nog blijer toen ze terugkwam en binnenkwam als koningin van de kliniek. Gevallen als deze vullen ons hart met vreugde!
Een inspirerend verhaal uit je dierenartscarrière tot nu toe delen?
Het meest inspirerende verhaal dat we hebben, is ook het verhaal dat zojuist is verteld. Dat je zelfs met beperkte middelen een dierenleven kunt redden. En het hoeft geen bloedtransfusie te zijn, op plaatsen als deze kan een goede opvoeding of een fatsoenlijke puppy al een groot verschil maken. Echter, Oreo, een kater met een voorgeschiedenis van verschillende blokkades, kan nu zonder problemen plassen nadat we de perineale urethrostomie hebben uitgevoerd! Hij is ook een van onze favoriete patiënten!
Heb je een tip voor de toekomstige dierenartsen? 
Het belangrijkste advies dat we hebben voor toekomstige dierenartsen is: Volg je dromen!
Als je een doel in het leven hebt, is er altijd een manier om dat te bereiken. De droom voor ons tweeën is er altijd geweest: de wereld rondreizen als 2 dierenartsen om te helpen waar we kunnen. Met dat doel voor ogen en een degelijke planning hebben we dit kunnen realiseren. Maar we moeten zeggen dat zowel onze opleiding als onze werkervaring ons echt veel heeft geleerd; we hebben onze kennis en professionele ervaring gebruikt en zouden niet de dierenartsen zijn die we nu zijn zonder de klinische rotaties, het harde werk en de mensen die ons begeleiden.
