Vertel ons een beetje over jezelf!
Ik ben Jo de Klerk (was vroeger Hardy waar ik beter bekend om sta). Ik woon in Zuid-Afrika, in de buurt van Port Elizabeth. Maar ik ben door en door Brits en heb het grootste deel van mijn leven in Kent, VK, doorgebracht.
Ik werk voor mezelf. Ik doe veel kleine dingen... Ik heb een bedrijf genaamd 'JDK Veterinary Services', waar ik huisbezoeken doe voor honden en paarden die revalidatie nodig hebben. Dus ik doe veel pijnbestrijding, neurologische, orthopedische en... acupunctuur werk. Ik heb ook mijn schrijfbedrijf 'Jo de Klerk Vet and Pet Writer', waar ik freelance als contentschrijver voor bedrijven op het gebied van huisdieren. Ik schrijf veel website-inhoud, tijdschriftartikelen, blogs, enz.
Wanneer besloot je dierenarts te worden?
Ik besloot dierenarts te worden toen ik al 18 was en probeerde erachter te komen wat ik wilde studeren aan de universiteit. Ik hield erg van dieren, maar ook van probleemoplossing en biologie, dus het was een verstandige keuze.
Ik kijk echter ook graag naar het grotere geheel als het gaat om veterinaire zaken en denk na over ziektebestrijding en hoe dieren een rol kunnen spelen bij het verbeteren van het leven van arme mensen. Dus ik heb mijn Masters in Tropical Animal Health al gedaan, waar ik mijn scriptie heb afgerond over de sociaaleconomische effecten van trekpaarden in Kaapstad. Ik hoop dat ik ooit ook een doctoraat op dit gebied kan doen.
Hoe was het om te studeren aan het prestigieuze Royal Veterinary College?
Het was de beste kans om deel uit te maken van de RVC! Ze zijn consequent gerangschikt in de top drie van dierenartsscholen ter wereld, en het onderwijs dat ze bieden is ongelooflijk. De faciliteiten zijn uitzonderlijk en het maakt je echt klaar voor een carrière waar ook ter wereld je heen wilt.
Ik zou het ten zeerste aanbevelen aan iedereen die naar de dierenartsschool wil gaan, maar onthoud, net als elke andere dierenartsschool, het curriculum is intens, dus je moet ervoor zorgen dat je het wilt doen!
We weten dat u zich als dierenarts richt op pijnbestrijding bij honden en paarden. Kun je ons iets vertellen over wat het werk inhoudt en hoe het je grootste interesse is geworden?
Ik was geïnteresseerd in dit vakgebied vanaf het moment dat ik pas afgestudeerd was. Ik werkte vroeger in een landelijke praktijk in het Verenigd Koninkrijk en zag veel jichtige Labradors. Labs zijn vatbaar voor artritis en ik was gefrustreerd dat de pijnverlichting die ik voorschreef niet genoeg was. Dus studeerde ik pijnmanagement aan de Universiteit van Tennessee, evenals westerse veterinaire acupunctuur via WVAG, wat me een heel nieuw inzicht gaf in het omgaan met pijnlijke aandoeningen.
Mijn werk omvat nu een heel andere benadering. Ja, ik gebruik nog steeds medicijnen, maar ik doe ook acupunctuur, fysiotherapie, gewichtscontrole en massage.
Voor degenen die het niet weten, jij was een van de "Jonge dierenartsen" in een BBC-show. Hoe was die ervaring? Zou je wat inzichten en een grappig verhaal willen delen?
Jonge dierenartsen waren stressvol! Als ik erop terugkijk, was het zo'n geweldige ervaring die ik voor altijd zal koesteren, maar in die tijd was het zenuwslopend om te proberen te leren terwijl een camera op je gericht was gedurende de laatste 18 maanden van je training!
Het was altijd lastig om geen fouten te maken, omdat ik een beetje een perfectionist ben, en het laatste wat ik wilde was een grote fout maken voor de camera die miljoenen kijkers zouden zien. Maar een van de belangrijkste dingen die ik van het hele proces heb geleerd, is dat je je best moet doen, maar het is oké om niet perfect te zijn. Het is een norm waar niemand aan kan voldoen en het is vermoeiend. Dus ik ben er zeker een beter mens uitgekomen.
Hoe dan ook, ik verloor duidelijk alle zorg voor schaamte toen ik me naar de camera wendde (nadat ik had geholpen een chihuahua te redden van het inslikken van een vishaak) en met de meest goedkope stem zei: 'we hebben vandaag een leven gered'. En dat werd heel prominent gebruikt in de openingscredits!
Tussen het werken als dierenarts en het zijn van een geweldige moeder, ben je ook een schrijver met 2 boeken (die we kennen) die inmiddels zijn gepubliceerd. We horen graag meer over je boeken!
Bedankt, ik heb nu 11 boeken gepubliceerd en werk aan mijn 12e. Ik hou van schrijven. Het geeft me een creatieve uitlaatklep.
Mijn eerste twee boeken waar ik bijzonder trots op ben: 'Verhalen van een jonge dierenarts"En"Verhalen van een wilde dierenarts' die Harper Collins publiceerde. Ze zijn geschreven met een ongelooflijke co-schrijver, Caro Handley, die biografieën van beroemdheden schrijft. Het eerste boek gaat over mijn ervaring als dierenarts terwijl ik gefilmd werd voor een tv-show en het tweede boek gaat over mijn reizen als vrijwillige dierenarts nadat ik door Afrika ben afgestudeerd.
Wat doe je in je vrije tijd? Als u enige...
Ik probeer voldoende vrije tijd te hebben, omdat ik een groot voorstander ben van een goede balans tussen werk en privé. Als je verfrist bent en tijd voor jezelf hebt, ben je productiever op het werk.
Dat gezegd hebbende, gaat het grootste deel van mijn vrije tijd nu naar het spelen met mijn peuter. Ze is een bundel van energie en veel plezier. Ze houdt van dieren en het buitenleven, dus we wandelen veel en verkennen de natuur.
Kun je, aangezien je in het VK en nu in Zuid-Afrika hebt gewerkt, je ervaringen vergelijken? Kun je aangeven waar je het als dierenarts prettiger vindt?
Oh, ze zijn enorm verschillend. Het VK heeft een veel betere opzet om dierenartsen te ondersteunen bij levenslang leren. Ook worden huisdieren over het algemeen veel beter verzorgd, waarschijnlijk vanwege de financiële aspecten die horen bij een eerstewereldland.
Zuid-Afrika daarentegen heeft een veel betere balans tussen werk en privé. De werktijden zijn korter en het is zo fijn om een groot deel van de dag buiten in de zon en warmte te zijn. Aan de andere kant heb ik de meest gruwelijke gevallen van welzijn in Zuid-Afrika gezien, en de ziekten zijn wijdverbreid, dus er kunnen ook veel tragedies zijn.
Van wat we tot nu toe hebben gehoord, heb je veel op je bord. Wil je met ons delen hoe jij overal bovenop blijft zitten?
Het is belangrijk om iets te doen wat je echt leuk vindt. Als je er niet van houdt, doe het dan niet. Omdat geestelijke gezondheid uiteindelijk zo belangrijk is, vooral in dit beroep dat een zeer slechte staat van dienst heeft op het gebied van geestelijke gezondheid.
Ik voel me altijd fris met werk omdat ik zowel klinisch werk als schrijfwerk in gelijke mate doe. Dit betekent dat ik afwisseling heb, wat voor mij belangrijk is omdat ik weet dat ik moe word van eentonig werk.
Maar als u uiteindelijk moeite heeft met het bijhouden van uw werk, gezin of gezondheid, is het misschien de moeite waard om naar andere opties te kijken om uw vaardigheden te diversifiëren of uw uren te verminderen.
Heb je een tip voor toekomstige dierenartsen?
Mijn belangrijkste advies is: zorg ervoor dat je het wilt doen. De meeste mensen die ik de dierenartsschool heb doorlopen, waren in hun eerste jaar opgebrand. Het is een heel moeilijke carrière, en het zijn niet allemaal pluizige puppy's. Doe veel werkervaring voordat je solliciteert om er zeker van te zijn dat dit is wat je wilt doen.
Als je uiteindelijk studeert om dierenarts te worden, geweldig! Het is soms een zeer dankbare carrière! Maar zorg ervoor dat je een goed ondersteuningssysteem hebt en je burn-out weet te herkennen. Zorg er ook voor dat je een methode om te ontspannen, of dat nu sport, muziek, gezelligheid, bakken, wat dan ook is. En doe het vaak!
Wat zijn jouw doelen voor de toekomst?
Zoals eerder vermeld, ben ik echt geïnteresseerd in het grotere geheel en ik zou graag van mijn klinische rol willen diversifiëren naar een rol waarin ik uitbraken van zoönotische ziekten kan bestuderen en misschien voorspellen, met name in verarmde delen van de wereld waar ze zo hard toeslaan .
Maar wie weet… Een paar jaar geleden had ik niet kunnen voorspellen wat ik nu doe! Ik hou ervan om gewoon op deuren te kloppen en te zien wat er opengaat. En deze houding heeft me zoveel geweldige kansen gegeven in mijn carrière waar ik zo dankbaar voor ben.
