Wat is oxytocine bij honden?
Oxytocine is een endogeen hormoon dat in de hypothalamus wordt geproduceerd en door de hypofyse wordt afgegeven als reactie op bepaalde soorten sensorische zenuwstimulatie. Net als mensen is oxytocine voor honden een onderdeel van reproductiegerelateerde hormonen en speelt het een belangrijke rol tijdens de bevalling, waar we in dit artikel meer in detail op zullen ingaan.
Het gebruik van de oxytocine-injectie voor honden
Een synthetische vorm van oxytocine wordt gebruikt om de bevalling te ondersteunen wanneer dit medisch noodzakelijk is. Het is bijvoorbeeld geïndiceerd als de hond een inductieve bevalling nodig heeft in het geval van baarmoederinertie, hulp nodig heeft om de baarmoederspieren te samentrekken tijdens de bevalling, om placenta-materiaal na de bevalling uit te werpen en de melkafgiftereflex te stimuleren.
De drie normale stadia van arbeid bij honden
Arbeid bestaat uit drie fasen.
Fase I
Dit is wanneer de samentrekkingen van de baarmoederspier beginnen en frequenter en ernstiger worden terwijl de baarmoederhals verwijdt. Dit duurt meestal twaalf tot vierentwintig uur. Hoewel de weeën misschien niet duidelijk zijn, kunnen andere fysieke en gedragssymptomen een aanwijzing zijn om te bevestigen.
Rusteloosheid, hijgen, nestelen, teruggetrokkenheid, gebrek aan eetlust, trillen en braken zijn veelvoorkomende gedragsveranderingen.
Tegen die tijd zal de hond een transparante en waterige vaginale afscheiding hebben.
Fase II
Stadium II begint zodra de baarmoederhals volledig is uitgezet. Deze fase is de 'actieve' bevallingsperiode, waarin de weeën culmineren en eindigen met de bevalling van puppy's. Deze fase kan een uur of meer dan 24 uur duren, afhankelijk van het aantal pasgeborenen, hun positie en grootte en de fysieke toestand van de teef.
De standaard actieve bevallingsperiode bestaat uit intervallen van 30 tot 60 minuten tussen puppy's, waarbij u uitgesproken buikinspanningen en een verhoogd ademhalingspatroon zult zien. Gedurende deze tijd kan de hond gedragssignalen blijven vertonen die aanwezig waren in stadium I. Ze kan ook beginnen met het verzorgen en verzorgen van pasgeborenen.
Vaginale afscheiding zal ook doorgaan, maar kan meer gekleurd worden: sereus (geel), hemorragisch (rood) of uteroverdine (groen).
Stadium III
Deze fase omvat het uitwerpen van de placenta. Hoewel dit kan gebeuren na de bevalling van elke puppy en mogelijk niet de echte laatste fase van de bevalling is totdat de levering van de laatste puppy is voltooid.
Wat is hondendystocie?
Dystocie is een term die wordt gebruikt om een problematische of belemmerde bevalling te beschrijven wanneer de moeder een normale ononderbroken natuurlijke maagdelijke bevalling van haar jongen niet kan voltooien. Deze aandoening kan levensbedreigend zijn voor zowel de moeder als haar jongen als er niet dringend wordt ingegrepen.
Wat veroorzaakt dystokie? Oorzaken zijn onder meer maternale en/of foetale factoren.
Maternale factoren
- Ras conformatie
Rassen met een abnormaal bekkenkanaal zullen waarschijnlijk moeite hebben om de foetus tijdens de bevalling door hun kanaal te bewegen. Voorbeelden zijn een smal bekkenkanaal bij de Boston Terrier, een afgeplat bekkenkanaal bij Bulldogs en Scottish Terrier en een langwerpig bekkenkanaal bij Mastiffs.
- baarmoeder inertie
Dit is een aandoening waarbij de zwangere hond haar foetus niet kan baren vanwege het onvermogen van de baarmoederspier om samen te trekken.
Hormonale onbalans, atrofie/zwakte/overstrekking van de baarmoederspier, obstructie in het voortplantingsstelsel (bijv. foetus) zijn enkele van de mogelijke oorzaken.
Foetale factoren
- Maat
Te grote foetussen kunnen niet door het bekkenkanaal van de moeder passen en hebben daarom een keizersnede nodig. Dit komt vaak voor bij gekruiste honden van een vrouwtje van een klein ras en een mannetje van een groot ras.
- overeenstemming
Foetussen met bepaalde rasspecifieke kenmerken zullen moeite hebben om door het bekkenkanaal van de moeder te gaan. Een groot hoofd, brede schouders en smalle heupen bij Franse Bulldogs en Mopsen, en een groot langwerpig hoofd bij Bull Terriers zijn daarom vatbaar voor dystocie.
Foetussen met een misvormd figuur als gevolg van een aangeboren afwijking kunnen met dezelfde uitdaging worden geconfronteerd.
- Positie
De foetus kan zich in een stuitligging (onderste eerst) of transversale (horizontale) positie in de baarmoeder bevinden. Het is onwaarschijnlijk dat dit tijdens de zwangerschap problemen veroorzaakt, maar het zal een probleem zijn op het moment van de bevalling, omdat ze waarschijnlijk vast komen te zitten in het bekkenkanaal; daarom is het risico op complicaties tijdens een vaginale geboortepoging hoog.
De exacte oorzaak van het neerslaan van de foetus in deze abnormale posities is onbekend, maar er wordt gesuggereerd dat factoren zoals het volume van het ammoniakvocht, het aantal nesten en de vorm van de baarmoeder een rol kunnen spelen bij abnormale foetale posities.
Bijwerkingen en voorzorgsmaatregelen van oxytocine bij honden
Het gebruik van synthetische oxytocine is niet gerechtvaardigd in de volgende scenario's:
- Honden met bekende overgevoeligheid.
- Honden die bepaalde soorten medicijnen gebruiken waarvan bekend is dat ze een negatieve wisselwerking hebben met oxytocine. (bijv. bèta-adrenerge agonisten die gladde spieren ontspannen.)
- Honden met hypoglycemie of hypocalciëmie.
- Honden met een klein bekken.
- Abnormale presentatie van de foetus.
- Te grote of verkeerd geproportioneerde foetus.
- Als een keizersnede een veiligere optie is.
- Wanneer de baarmoederhals niet verwijd is.
Zelfs als het geïndiceerd is, moet de gezondheid van moeder en foetus constant worden gecontroleerd om hun veiligheid en vroegtijdige interventie in geval van bijwerkingen te garanderen. Bijwerkingen kunnen zo mild zijn als een krampende pijn/ongemak tot iets ernstigers zoals braken, koorts, toevallen, baarmoederruptuur.
De beschikbare vormen van hondenvriendelijke oxytocine
Er zijn momenteel verschillende synthetische oxytocinegeneesmiddelen beschikbaar voor diergeneeskundig gebruik. Algemeen bekende zijn Syntocinon en Pitocin. Syntocinon is beschikbaar in zowel injecteerbare als aerosol (neusspray) vormen, maar Pitocin komt alleen in een injecteerbare vorm.
Oxytocine is een voorgeschreven medicijn en kan en mag alleen worden voorgeschreven door een dierenarts. Overleg daarom eerst met uw dierenarts.
Hoe werkt oxytocine?
Zoals eerder vermeld, produceert en geeft het lichaam zijn eigen endogene oxytocine af tijdens de bevalling. Het trekt de baarmoederspieren samen om de beweging van de foetus te bevorderen en placentamateriaal te verwijderen na de bevalling van puppy's. Oxytocine trekt ook de gladde spieren rond de borstklieren samen om de beweging van de melk in het melkkanaal te bevorderen, wat de moeder vervolgens stimuleert om borstvoeding te geven.
Synthetische oxytocine bootst deze acties van de oxytocine na wanneer het wordt toegediend.
Hoe oxytocine op de juiste manier op te slaan?
Oxytocine is gevoelig voor licht en verdraagt geen hoge temperatuur. Daarom moet het worden bewaard bij kamertemperatuur (lager dan 77F°) en uit de buurt van direct zonlicht. Het moet worden weggegooid na 28 dagen na opening of als de houdbaarheidsdatum is verstreken.
Hoeveel oxytocine kunt u aan een hond geven?
Er is een breed scala aan doses voor oxytocine, die afhankelijk zijn van het stadium van de bevalling en de onderliggende reden voor het gebruik.
De algemeen gebruikte dosering voor honden varieert van twee tot 20 eenheden via intraveneus, intramusculair of intranasaal. Indien nodig kan een herhaalde dosis worden gegeven, minimaal 30 minuten na de aanvangsdosis.
Voorzichtigheid is geboden omdat een overdosis zal leiden tot bijwerkingen die ernstig kunnen zijn en schadelijk kunnen zijn voor de gezondheid van zowel moeder als foetus.
Conclusie
Synthetische oxytocine is een veelgebruikt diergeneesmiddel dat dezelfde eigenschap heeft als endogene oxytocine. Het medicijn kan vrouwelijke honden effectief helpen tijdens de bevalling als het op de juiste manier wordt gebruikt.
Het is essentieel om in gedachten te houden dat het medicijn alleen mag worden gebruikt op aanwijzing van een dierenarts en dat het risico op bijwerkingen en bijwerkingen niet mag worden genegeerd.
