Schurft bij katten is een huidaandoening die wordt veroorzaakt door een paar verschillende soorten huidmijten. Het heet ook schurft bij katten en het komt veel minder vaak voor dan zijn tegenhanger bij honden. Sommige van de mijten die de aandoening veroorzaken, zijn normale bewoners van de huid en haarzakjes van de kat, terwijl andere parasieten zijn. Wanneer de populatie mijten zich begint te vermenigvuldigen, kunnen ze huidinfecties veroorzaken met verschillende symptomen.
De verschillende soorten schurft bij katten
Sarcoptische schurft veroorzaakt door Sarcoptes schurft (echte schurft) is vrij ongewoon bij katten. Deze parasieten lijken microscopisch licht van kleur en ovaal van vorm. Cati notoedres is een parasiet die schurft veroorzaakt bij katten met soortgelijke symptomen als sarcoptische schurft bij honden.
De huidinfectie als gevolg van de parasiet ontwikkelt zich meestal op het gezicht en de oren en verspreidt zich daarna door het hele lichaam. Het wordt overgedragen via contact en is zeer besmettelijk bij katten.
De Demodectic schurft bij katten wordt veroorzaakt door: Demodex gatoi. Het komt niet vaak voor en wordt niet als besmettelijk beschouwd. Deze mijten zijn normale bewoners van de huid van een kat en kunnen mogelijk een huidinfectie veroorzaken wanneer hun populariteit overgroeit vanwege het aangetaste immuunsysteem van de kat.
Symptomen van schurft
Meestal verschijnen de eerste symptomen enkele dagen tot een week na blootstelling. Katten worden onrustig en hebben hevige jeuk. Gedeeltelijk haarverlies, een rode huid en een ongezond uiterlijk van de huid zijn het gevolg van de infectie. De meest getroffen gebieden zijn de oren en het gezicht, maar andere delen van het lichaam kunnen niet worden uitgesloten.
Er kunnen beperkte infecties optreden op de menselijke huid wanneer ze in direct contact komen met katten met schurft. Deze infecties hebben de vorm van uitslag en rode bultjes die spontaan verdwijnen. Hoewel alle katten schurft kunnen ontwikkelen, zijn katten met een gecompromitteerd immuunsysteem of een onderliggende ziekte vatbaarder dan andere. Binnenkatten die geen contact hebben met andere katten hebben minder kans op schurft dan buitenkatten.
Klinisch onderzoek en diagnose
Als u vermoedt dat uw kat schurft heeft, moet u hem naar een dierenarts brengen. De arts zal een grondig lichamelijk onderzoek en microscopische evaluatie van huidafkrabsels uitvoeren om te proberen de veroorzaker van de ziekte te identificeren.
Omdat de parasieten meestal diep in de huid worden begraven, zal het evalueren van huidweefsel met een microscoop niet altijd helpen om de schurftmijten te identificeren. In deze gevallen kan de dierenarts vertrouwen op de geschiedenis en klinische symptomen van het huisdier om een definitieve diagnose te stellen en een geschikt behandelprotocol te kiezen.
In bepaalde gevallen kan de dierenarts besluiten om schraapsels van de mijten te nemen om een nauwkeurige diagnose te stellen. Verdere laboratorium- of tapetests kunnen ook nodig zijn om een nauwkeurige diagnose te stellen.
Sommige mijten geven een peper-en-zout uiterlijk op de vacht van uw vierpotige kat. De hoeveelheid jeuk die ermee gepaard gaat, verschilt van kat tot kat.
Prognose en behandeling van schurft bij katten
De prognose voor katten met schurft is zeer goed. Het eerste dat u moet doen, is uw kat isoleren om overdracht van de ziekte op andere dieren of mensen te voorkomen. Afhankelijk van de ernst van de aandoening zal uw dierenarts antiparasitaire medicijnen voorschrijven om de mijten te doden.
De medicijnen kunnen in sommige gevallen de vorm hebben van shampoos, dipsauzen, oplosbare oplossingen of injecties zoals ivermectine. Bij secundaire bacteriële infecties of hevige jeuk kan de dierenarts naast orale antibiotica ook antibacteriële en ontstekingsremmende shampoo voorschrijven.
Zodra de juiste behandeling is gestart, zullen de mijten snel genoeg afsterven, maar de huid heeft ongeveer een maand nodig om terug te keren naar zijn normale toestand.
Als u dit artikel inzichtelijk vond, waarom leest u dan niet het artikel over: schurft bij honden.
