Wat zijn de bekende bijwerkingen van Furosemide voor honden en waarvoor wordt het precies gebruikt? Hartziekten vormen volgens de statistieken ongeveer 10% van de gevallen die in klinieken worden gezien. Dus, welk medicijn kunt u kiezen, wanneer u de beste kans wilt hebben op langdurige betrouwbare therapie, evenals op acute behandeling? Een keuze is Furosemide. Ook bekend onder de generieke naam Lasix.
Furosemide is een snelwerkend diureticum dat wordt aanbevolen door de Amerikaans College voor Veterinaire Interne Geneeskunde. Het gebruik van furosemide omvat de behandeling van congestief hartfalen bij honden, het vasthouden van longvocht en zelfs sommige nierziekten. Lees hieronder als u meer wilt weten over de interacties, dosering en bijwerkingen van Furosemide!
Gebruik van furosemide
Furosemide wordt meestal gebruikt om de symptomen van congestief hartfalen te verminderen, of de aandoening nu acuut of chronisch is. Lees ons artikel en kom er meer over te weten Congestief hartfalen bij katten.
Hartziekten bij honden zijn vaak "stil" of asymptomatisch gedurende een lange periode. Dit komt omdat het hart goed wordt beschermd door de ribbenkast en moeilijk te zien is. Dit betekent dat hartaandoeningen vaak moeilijk te detecteren zijn, zowel voor eigenaren als voor clinici.
Dit is de reden dat sommige honden rondlopen met onopgemerkte langdurige hartaandoeningen. Soms al jaren. Ondertussen probeert het hart te compenseren. Dit alles leidt tot de ontwikkeling van congestief hartfalen.
Congestief hartfalen is een afwijking in het hart. Het leidt er uiteindelijk toe dat het hart niet genoeg bloed door het lichaam kan pompen. Het is geen ziekte als zodanig, maar eerder een aandoening van de uiteindelijke gevolgen van hartfalen.
Eigenaren zijn zich niet altijd bewust van de symptomen waar ze op moeten letten. Dit kan betekenen dat de hond vrij plotseling met acute klachten in de kliniek kan komen. Vaak in kritieke toestand.
Gelukkig kan Furosemide in zowel acute als chronische gevallen het favoriete medicijn zijn.
Bij patiënten met acuut hartfalen kan Furosemide worden toegediend. Vaak samen met Pimobendan en natuurlijk spoedtherapie zoals zuurstof.
Bij patiënten die stabiel zijn, maar toch een betrouwbare chronische therapie nodig hebben, kan furosemide ook nuttig zijn. Hier kan het de symptomen van chronisch congestief hartfalen verlichten. Vaak meegegeven Pimobendan en ACE-remmers.
Furosemide werkt op de lus van Henley in de nieren. Hier beïnvloedt het de uitscheiding via de urine. Het doet dit door interactie met de aanwezige natrium- en chloride-ionen. Bevorderen van een verhoogde uitscheiding van water via de urine. Dit veroorzaakt een vermindering van het vloeistofvolume en vervolgens de veneuze vuldruk en voorbelasting. Wat leidt tot het verlichten van een deel van de druk op het hart.
Naast een diuretisch effect, werkt Furosemide ook als een milde dilatator. Daardoor wordt de systemische veneuze druk verlaagd, vooral bij toediening via IV.
Furosemide kan ook worden gebruikt om andere aandoeningen te behandelen, bijvoorbeeld:
- Oedeem (vochtophoping)
- Sommige vormen van acute nierfalen
- Retentie van longvocht
Furosemide-bijwerkingen bij honden
Zoals bij alle soorten geneesmiddelen, kunnen er enkele bijwerkingen optreden bij het gebruik van Furosemide. Waaronder:
- Verhoogde dorst en plassen
- Zachte ontlasting of diarree
- Verlies van elektrolyten in de urine. Dit leidt tot zwakte en een verhoogd risico op hartritmestoornissen. Vooral bij patiënten die niet genoeg eten.
- Mogelijke verhoging van de bloedsuikerspiegel. Een risico voor diabetespatiënten.
- Kan leiden tot lage bloeddruk bij patiënten met pericardiale effusie.
Milde bijwerkingen zullen vaak na verloop van tijd overgaan, waarbij weinig of geen actie nodig is. Ernstigere bijwerkingen kunnen echter behandeling vereisen. Daarom is het belangrijk om patiënten die met Furosemide worden behandeld continu te controleren. Vooral als er overmatige bijwerkingen optreden. Ook omdat congestief hartfalen een progressieve ziekte is. Het behandelplan moet mogelijk met de tijd worden gewijzigd.
Furosemide Geneesmiddelinteracties
Furosemide wordt vaak gegeven in combinatie met andere geneesmiddelen bij de behandeling van congestief hartfalen.
Acuut congestief hartfalen
In deze gevallen is zuurstof het eerste dat aan de patiënt moet worden verstrekt. Dit is om te zorgen voor een toename van de weefseloxygenatie. Pimobendan wordt toegediend om vasodilatatie te veroorzaken en Furosemide om de diuretica te verhogen. Het doel is ervoor te zorgen dat het hart voldoende zuurstofrijk bloed door het lichaam kan pompen. Daardoor wordt de overlevingskans voor de patiënt vergroot.
Chronisch congestief hartfalen
Het doel van de behandeling van chronisch congestief hartfalen is het verlengen van het leven van de patiënt. Naast het verbeteren van de kwaliteit van leven, omdat de aandoening zelden kan worden genezen. Om dit te doen, wordt Furosemide vaak gebruikt in combinatie met drie andere geneesmiddelen:
- Pimobendaan
- Een ACE-remmer, zoals Enalapril
- Spironolacton
Bijwerkingen
Sommige geneesmiddelen mogen alleen met voorzichtigheid worden gebruikt bij interactie met Furosemide.
- ACE-remmers: ze worden vaak in combinatie gebruikt om congestief hartfalen te behandelen. Elke dierenarts moet zich echter bewust zijn van het risico dat de patiënt een te lage bloeddruk ontwikkelt wanneer deze twee geneesmiddelen op elkaar inwerken.
- Aminoglycoside-antibiotica: langdurig gebruik samen met sommige antibiotica. Gentamicine kan bijvoorbeeld het risico verhogen dat patiënten gehoorverlies en doofheid ontwikkelen.
Het is altijd belangrijk om de eigenaren te vragen of de hond momenteel andere medicijnen gebruikt. Dat geldt ook voor vitamines of supplementen. Vooral als het niet je vaste patiënt is.
Toediening en dosering van Furosemide voor honden
Geef uw hond nooit medicijnen voordat u eerst uw dierenarts heeft geraadpleegd en de juiste voorgeschreven hoeveelheid van de dierenarts heeft gekregen. Furosemide is op de meeste plaatsen verkrijgbaar in orale tabletten of parenterale formuleringen.
Perorale administratie
Furosemide wordt snel geabsorbeerd na toediening van PO. Maar, onvolledig, met een biologische beschikbaarheid van 40-50%. Na PO-toediening treedt het binnen 60 minuten in werking. Bereikt het piekeffect binnen 1-2 uur en het effect verdwijnt na ongeveer 6 uur. Het kan met of zonder voedsel worden gegeven. Als braken optreedt bij toediening aan de patiënt op een lege maag, moeten toekomstige doses met voedsel worden ingenomen.
Bij honden is de standaarddosering: 2.5 mg/kg, elke 24 uur.
Parenterale toediening
Bij levensbedreigend congestief hartfalen kan het nodig zijn furosemide parenteraal toe te dienen. Dit is om snellere actie in het lichaam te garanderen. De dosering wordt bepaald door de dierenarts op basis van de toestand van het dier bij aankomst in de kliniek.
Bij honden is de standaarddosering: 2-4 mg/kg, elke 1-6 uur, IV, IM of SC.
Als alternatief kan een infusie met constante snelheid van 0.25-1 mg/kg/uur wordt beheerd.
Toediening van doseringen boven het aanbevolen niveau kan ernstige problemen veroorzaken. Bijvoorbeeld:
- Doofheid
- Verstoringen van de elektrolytenbalans
- Centraal zenuwstelsel beïnvloedt
- Cardiovasculaire aandoeningen
Furosemide moet worden bewaard bij 15-30 graden Celsius en uit de buurt van licht.
Synoniemen of merknamen voor Furosemide zijn Lasix, Salix, Libeo en Furosoral.
Samengevat
Uiteindelijk is Furosemide een zeer nuttig medicijn bij het werken met gezelschapsdieren in de kliniek. Vaak helpen bij het redden van levens van ernstig zieke dieren bij acuut hartfalen. Of het bieden van langdurige betrouwbare therapie voor chronisch zieke dieren. Ervoor zorgen dat de dieren ondanks hun hartaandoeningen een langer en beter leven kunnen leiden.
