Wat is cardiomyopathie bij katten?
Cardiomyopathie bij katten, wat is het? Wat zijn de oorzaken en behandelingsmogelijkheden? Vandaag gaan we deze vragen en meer beantwoorden terwijl we ons hierin verdiepen mogelijk dodelijke toestand.
Cardiomyopathie is een ziekte van de hartspier van een kat. Het hart werkt als een gigantische pomp in het lichaam en helpt het bloed naar vitale organen te verplaatsen, waardoor voedingsstoffen en zuurstof worden geleverd en afval en koolstofdioxide worden verwijderd. Het hart bestaat uit een speciaal type spier, de hartspier (myocard), die wordt aangezet om samen te trekken door elektrische impulsen die binnen de spier!
Wanneer de hartspier ziek wordt, zal deze van vorm en grootte veranderen. Deze veranderingen kunnen aanvankelijk gunstig zijn, maar worden ernstiger naarmate de veranderingen voortduren en kunnen uiteindelijk verdere problemen veroorzaken die leiden tot een aandoening genaamd congestief hartfalen, waarbij het bloed zich ophoopt, net als een verkeersopstopping, en vloeistof in de lichaamsholten wordt geperst.
Elke ziekte die de hartspier aantast, veroorzaakt problemen met het rondpompen van bloed en kan levensbedreigend zijn. Het goede nieuws is dat er met de moderne geneeskunde geweldige mogelijkheden zijn om cardiomyopathie te diagnosticeren en te behandelen, en we leggen dit hieronder uit.
Er zijn drie soorten primaire cardiomyopathie bij katten, zoals hieronder besproken:
- Hypertrofisch
- beperkend, en
- Verwijderd
Cardiomyopathieën treffen voornamelijk volwassen katten, en hoewel alle katten vatbaar zijn, is een genetische aanleg voor de ziekte aangetoond bij Maine Coons, Ragdolls en sommige Amerikaanse korthaarrassen.
Hoe diagnosticeren dierenartsen kattencardiomyopathie?
Er zijn veel verschillende manieren waarop een dierenarts cardiomyopathie kan vermoeden en diagnosticeren, en deze worden hieronder vermeld.
Geschiedenis
In overleg met een eigenaar kan een dierenarts cardiomyopathie vermoeden. Voorgeschiedenis met tekenen van moeite met ademhalen, open mondademhaling, verminderde lichaamsbeweging, lethargie, kat hoesten, en een versnelde ademhaling in rust kunnen allemaal voorkomen bij katten met cardiomyopathie.
Klinisch onderzoek
Wanneer een dierenarts een kat met cardiomyopathie onderzoekt, zijn enkele veelvoorkomende bevindingen een snelle of onregelmatige hartslag, een kattenhartgeruis, verhoogde ademhalingsfrequentie, verhoogde ademhalingsgeluiden, abnormale gevoelpulsen en vocht in de buik (abdominale stemming).
Een kat met weinig tot geen gevoel in zijn achterpoten kan ook een katachtige aortatrombo-embolie hebben die hartaandoeningen veroorzaakt. Dit wordt hieronder in meer detail besproken.
Imaging
Röntgenfoto's kunnen veranderingen in de hartvorm laten zien, zoals uitstulpingen of algemene vergroting. Er kunnen ook tekenen in de buik of borst zijn die wijzen op vochtophoping door hartfalen. Echografie kan ook op het hart worden uitgevoerd (echocardiogram), waarbij veranderingen in de spieren, kleppen en de abnormale bloedstroom door de hartkamers worden aangetoond.
Bloed Test
Een bloedtest genaamd ProBNP kan worden uitgevoerd, die schade aan de hartspier kan aantonen en een indicatie kan geven van een hartaandoening.
Elektrocardiogram (ECG)
ECG toon de elektrische activiteit van het hart door metalen clips aan verschillende delen van het lichaam van de kat te bevestigen en de veranderingen in elektrische signalen die door het lichaam gaan te meten. Veranderingen in het normale verwachte patroon kunnen helpen bij het diagnosticeren van hartaandoeningen.
Andere tests
Andere tests kunnen helpen bij het diagnosticeren van cardiomyopathie; deze omvatten bloeddrukmeting, onderzoek van het netvlies in het oog en andere bloedonderzoeken voor specifieke ziekten die secundair het hart kunnen aantasten (bijv. hyperthyreoïdie, nierziekte).
De oorzaken van cardiomyopathie bij katten
Er zijn veel verschillende soorten cardiomyopathie bij katten. Toch hebben ze één ding gemeen: de hartspier zal op drie manieren reageren: hypertrofisch, restrictief of verwijd.
Oorzaken van hartaandoeningen kunnen worden onderverdeeld in primaire en secundaire cardiomyopathie. Primaire cardiomyopathie betekent dat de aandoening te wijten is aan een oorzaak van ziekte in het hart. Daarentegen is de secundaire ziekte waar cardiomyopathie een gevolg is van een primaire ziekte elders in het lichaam, bijvoorbeeld in de schildklier.
Voorbeelden van oorzaken van zowel primaire als tweede cardiomyopathie volgen hieronder:
Primaire oorzaken
- Genetische hartaandoeningen. Het ras Maine Coone is genetisch gekoppeld aan het ontwikkelen van hypertrofische cardiomyopathie (HCM). Er is aangetoond dat een genetische mutatie verband houdt met de ontwikkeling van HCM in Maine Coone, waarop getest kan worden.
- Tekort aan taurine in de voeding. Historisch gezien bevatte kattenvoer geen taurine (een essentieel aminozuur), wat leidde tot gevallen van gedilateerde cardiomyopathie (DCM). Tegenwoordig wordt aan alle kattenvoer van goede kwaliteit taurine toegevoegd om deze ziekte te voorkomen.
- Infiltratieve ziekte. Kanker zoals lymfoom kan de hartspier binnendringen en ziekte veroorzaken.
- Toxinen. Sommige gifstoffen kunnen hartaandoeningen veroorzaken wanneer ze worden ingenomen. Een medicijn genaamd digoxine dat voor behandeling kan worden gebruikt, kan bijvoorbeeld snel giftig worden als er te veel wordt gegeven en kan de hartspier beschadigen.
- Idiopathische hartziekte. Dit is een groep aandoeningen waarbij de exacte oorzaak nooit wordt gevonden.
secundaire oorzaken
- Hyperthyreoïdie is een ziekte waarbij de schildklier in de nek een overproductie van schildklierhormoon aanmaakt. Deze toename van schildklierhormoon heeft veel verschillende effecten op het lichaam, inclusief het hart. Hyperthyreoïdie laat het hart veel sneller kloppen dan normaal, wat leidt tot hypertrofie van de spier, wat leidt tot ziekte.
- Nierfalen kan een verhoging van de bloeddruk veroorzaken, wat een verhoogde belasting van het hart kan veroorzaken, wat kan leiden tot hypertrofie van de hartspier.
Beschikbare behandelingsopties om cardiomyopathie bij katten te bestrijden
De behandeling van cardiomyopathie is afhankelijk van de oorzaak. In sommige gevallen waar een onderliggende oorzaak wordt gevonden en behandeld, kan de hartziekte verbeteren of zelfs worden omgekeerd. Hyperthyreoïdie kan vaak worden behandeld en als het vroeg genoeg wordt opgemerkt, kan de cardiomyopathie volledig verdwijnen.
Als er geen oorzaak wordt gevonden, of de behandeling moeilijk of niet-reagerend is, omvat de behandeling het beheersen van tekenen van ziekte.
De exacte behandeling varieert, maar enkele voorbeelden van medicijnen zijn:
- diuretica worden gebruikt wanneer een kat congestief hartfalen heeft om overtollig vocht te helpen verwijderen dat zich ophoopt in de buik of de borst.
- Bètablokkers helpen de hartslag te verlagen als deze te snel is.
- Calciumantagonisten helpen bij het ontspannen van de hartspier om te zorgen voor een effectieve vulling en pompen van bloed in het hart.
- Aspirine kan in sommige gevallen nuttig zijn bij het voorkomen van bloedstolsels. Het is echter essentieel op te merken dat dit medicijn alleen door een dierenarts mag worden voorgeschreven, omdat het in hoge doses giftig kan zijn.
- Angiotensine-converting enzyme (ACE)-remmers hulp bij cardiomyopathie die leidt tot congestief hartfalen.
- Medicijnen om de bloeddruk te verlagen zijn nuttig wanneer er sprake is van hypertensie, bijv. bij sommige katten met nierfalen.
De prognose varieert afhankelijk van de ziekte, hoe goed de aandoening wordt behandeld en eventuele andere ziekten waarmee een kat te maken kan hebben. Een anders gezonde kat met hyperthyreoïdie die vroeg wordt gediagnosticeerd en behandeld, heeft waarschijnlijk een veel betere prognose dan een Maine Coon met genetische hypertrofische cardiomyopathie die pas laat in het ziekteproces wordt gediagnosticeerd en geen passende behandeling krijgt.
Aortatrombo-embolie bij katten (FATE) Elke kat met cardiomyopathie kan een bloedstolsel ontwikkelen dat wordt veroorzaakt door een abnormale bloedstroom door het hart. Wanneer dit bloedstolsel door het bloed reist, noemen we dit een trombo-embolie. Deze trombo-embolie kan vast komen te zitten in de vertakking van de aorta en een plotselinge verlamming van de achterpoten veroorzaken, die zeer ernstig en levensbedreigend kan zijn.
Moet een kat met katachtige cardiomyopathie een speciaal dieet krijgen?
Er zijn enkele belangrijke overwegingen die moeten worden gemaakt bij katten met een hartaandoening, en een daarvan is een dieet. Elke kat met een hartaandoening moet worden gecontroleerd om er zeker van te zijn dat hij een dieet krijgt waaraan taurine is toegevoegd. Als een kat veganistisch of hondenvoer eet, kan het zijn dat ze dit essentiële aminozuur misloopt, en dit moet onmiddellijk worden gecorrigeerd.
Er zijn geen specifieke hartdiëten beschikbaar voor onze kattenvrienden zoals voor onze honden. In plaats daarvan zijn er slechts algemene richtlijnen waarmee rekening moet worden gehouden:
- Zorg voor voldoende calorieën om een goede conditie van uw kat te behouden. Cardiale cachexie (gewichtsverlies veroorzaakt door hartaandoeningen) kan behoorlijk ernstig worden, dus een hoogwaardig dieet met voldoende eiwitgehalte is essentieel.
- Het is aangetoond dat omega-3-vetzuren gunstig zijn voor hartaandoeningen en kunnen worden aangevuld in het dieet van uw kat. Zie enkele voorbeelden die hier zijn gelinkt:
- Essentiële producten voor huisdieren Alaska-wilde zalmolie Zachte kauwsnacks met natuurlijke omega-3-vetzuren voor katten
- Wild gevangen Visolie voor katten - Omega 3-6-9, GMO-vrij - Vermindert verharen, ondersteunt huid, vacht, gewrichten, hart, hersenen, immuunsysteem - Hoogste EPA- en DHA-potentie - Enige ingrediënt is vis - 16 oz
- Free Form Snip Tips Omega-3 Visolie Vloeibaar Supplement
- Geen producten gevonden.
- Natrium kan schadelijk zijn voor hartaandoeningen en moet worden verminderd. Praat met uw dierenarts voor specifiek advies over de huidige aanbevelingen over de hoeveelheden natrium die uw kat zou moeten innemen. Toch kun je over het algemeen op zoek naar traktaties met een laag natriumgehalte, zoals deze.
Katachtige cardiomyopathie kan een ernstige ziekte zijn, maar er is de afgelopen jaren ongelooflijke vooruitgang geboekt in het begrijpen en behandelen van deze ziekte. Elke dag komt er steeds meer informatie beschikbaar.
Als bij uw kat een hartaandoening is vastgesteld, moet u het advies van uw dierenarts nauwkeurig opvolgen en vragen stellen om alles te verduidelijken waarover u misschien in de war bent.
