Wat is een hondennagelbedinfectie?
Het is een infectie van het zachte weefsel onder de nagel.
Een nagelbedinfectie bij een hond kan secundair zijn aan onderliggende problemen zoals: allergieën, auto-immuunziekte, voedingstekorten, neoplasie, diabetes mellitus, hyperadrenocorticisme, hyperthyreoïdie, of pathogene bacteriële, schimmel- of virale soorten die binnenkomen via traumatische verwondingen aan de poten of tenen.
Het is een ongemakkelijke en vaak behoorlijk pijnlijke aandoening die veterinaire aandacht vereist.
Symptomen van een nagelinfectie bij honden
Hoe weet u of uw hond een nagelinfectie heeft? Er zijn verschillende dingen waar je op kunt letten. De volgende symptomen komen veel voor bij honden met geïnfecteerde nagelbedden of geïnfecteerde tenen:
- Zwelling in het nagelbedgebied of tenen.
- Afscheiding uit het gebied (dwz bloed, pus, sereus).
- Verkleuring van de nagel of de teen.
- Gebroken nagel.
- Ingegroeide nagel.
- Zachte of broze hondennagels.
- Kreupelheid, mank lopen, geen gewicht dragen of de aangedane teen niet bevoordelen.
- Irritatie.
- Gevoelig in de omgeving.
- Frequent/constant likken of kauwen op het getroffen gebied.
- Vachtverlies rond het getroffen gebied.
- Afkeer/agressie tonen bij palpatie van het getroffen gebied.
- Lethargie.
- Verminderde eetlust.
- Vocalisatie bij het verplaatsen van het getroffen gebied.
Een nagelbedinfectie bij honden diagnosticeren
Een diagnose wordt gesteld door een relevante anamnese te combineren die is verkregen van de eigenaar, een klinische presentatie van de hond en een lichamelijk onderzoek gericht op het getroffen gebied door een dierenarts.
Diagnostische tests kunnen de diagnose verder ondersteunen en zijn essentieel bij het opstellen van een behandelplan. Cytologie kan bijvoorbeeld het oorzakelijk pathogene organisme en de immuuncelreacties identificeren die aanwezig zijn in een monster dat van de geïnfecteerde plaats is genomen.
Radiografische beeldvorming kan eventuele anatomische afwijkingen van betekenis bevestigen (bijv. misvorming en musculoskeletale schade).
Bloedonderzoek kan nodig zijn wanneer de infectie secundair is aan een onderliggende medische aandoening, of als de immuunrespons van de hond moet worden geanalyseerd.
Hoe wordt een gistinfectie van een hondennagelbed behandeld?
Gistinfectie vindt plaats door een onbeheersbare overgroei van schimmels die van nature op de huid van honden leven. Typische behandeling van schimmelinfectie bij honden is het reinigen van het getroffen gebied met een antiseptische oplossing en een kuur met antischimmel- en pijnstillende medicijnen.
Een veelgebruikte antiseptische oplossing is chloorhexidinegluconaat. Het is effectief tegen grampositieve bacteriën, gramnegatieve bacteriën, anaëroben, aeroben en gistorganismen. De werkzaamheid ervan tegen virussen staat echter nog ter discussie.
Antischimmelmedicijnen zijn er in verschillende vormen: oraal, actueel, shampoo en spray. Bespreek dit met uw dierenarts en zij kunnen het meest geschikte formaat voor uw hond aanbevelen.
Hoe zien gezonde hondennagels eruit?
Honden hebben nagels die lijken op de meeste andere diersoorten die vingers hebben. Hun nagels zijn beter bekend als klauwen. 'Claws' heeft de voorkeur (nauwkeurige) terminologie onder wetenschappelijke gemeenschappen, maar beide woorden kunnen dezelfde anatomie beschrijven.
De nagels zijn aanhangsels die bestaan uit keratine, een soort eiwit. Keratine vormt ook vacht en huid.
Bij honden en de meeste andere klauwbezittende dieren bedekt deze keratinelaag het distale deel van elke teen, waardoor het zachte weefsel, het uitsteeksel van de tong (een deel van de distale falanx) en snel (een roze gekleurd weefsel dat uit bloedvaten bestaat) worden beschermd. en zenuwen) die eronder liggen.
Hondennagels kunnen continu groeien en zichzelf regenereren als ze in de meeste gevallen beschadigd zijn. Een gezonde nagel is stevig/hard en heeft een glad oppervlak met een puntig randje. De lengte van de spijkers mag niet uitsteken over de voetzolen.
Sommige honden hebben semi-transparante nagels, terwijl anderen donkergekleurde nagels hebben. Sommige honden hebben een combinatie van beide kleuren. De genetische component speelt een grote rol bij het beïnvloeden van de kleuring (volume van pigmentatie). Sommige kunnen de kleur zelfs tijdens hun leven op natuurlijke wijze veranderen.
Nagels beschermen de punt van elk cijfer en helpen de poten bij het uitvoeren van manoeuvres zoals rennen, graven en dingen vastgrijpen.
Herstelpercentage en prognose van nagelinfecties bij honden
Nagelinfectie bij honden duurt over het algemeen enkele weken om te genezen. Het heeft een relatief goede prognose als het probleem vroeg wordt opgemerkt en een onderliggend probleem met succes wordt behandeld of beheerd.
Het kan langer duren voordat een ernstige infectie volledig is verdwenen, of het kan nooit volledig worden opgelost, maar mogelijk wel onder controle worden gebracht.
Andere nagelaandoeningen bij honden om op te letten
Nagelinfectie is niet de enige aandoening die de nagels bij honden aantast. Hier is een lijst met enkele veelvoorkomende nagelproblemen:
- Ingegroeide nagels.
- Onychomadesis (vervellen van de nagel).
- Macronychia (ongebruikelijk grote nagel).
- Onychitis (ontsteking in de matrix van de klauw).
- Paronychia (ontsteking van de nagelplooi).
- Onychoschizia (kloven van de nagel).
- Onychomalacie (verweking van de klauw).
- Trauma.
- Lupoïde Onychodystrofie (abnormale nagelvorming).
Chihuahua's, teckels, dobermanns, Duitse herders, Gordon Setters, Rottweilers en Shar-peis zijn hondenrassen die vatbaar zijn voor nagelaandoeningen.
Interessante punten om te overwegen met betrekking tot nagelbedinfecties bij honden
- De nagelbedinfectie is mogelijk niet in een vroeg stadium duidelijk, vooral bij honden met een lange vacht die het geïnfecteerde gebied bedekt. Toch kunnen gedragsveranderingen, zoals de hond die kauwt of probeert zijn nagel te knippen, u een aanwijzing geven dat er een nagelafwijking is.
- Natte vacht op poten kan een andere aanwijzing zijn.
- Allergieën en verwondingen zijn de meest voorkomende oorzaak van nagelinfecties bij honden.
- Sommige allergiemedicijnen kunnen een homeostatische microflorabalans in het lichaam veranderen en een overmatige toename/overbevolking van die soorten veroorzaken.
- Overmatige hoeveelheden goedaardige of nuttige microflora zoals bacteriesoorten en gisten kunnen leiden tot medische problemen zoals ontstekingen en infecties.
- Nageltrauma kan het gevolg zijn van een menselijke fout tijdens het knippen van een nagel. Sommige menselijke fouten doen zich voor wanneer een onervaren persoon een onjuiste techniek gebruikt en een ongeschikte trimmer wordt gebruikt.
- De eigenaar mag de nagel van de geïnfecteerde teen of plek niet knippen. In plaats daarvan moet het door een dierenarts worden gedaan als de trim gedurende deze tijd gunstig is.
- Een teennagelinfectie bij een hond moet door een dierenarts worden behandeld en mag niet onbehandeld blijven. Sommige mensen geven er de voorkeur aan om eerst een hondennagelbed thuisbehandeling te proberen om te zien of de infectie kan worden opgelost, maar dit is een gevaarlijke praktijk zonder klinisch significant bewijs om dit te ondersteunen.
- Binnenhonden en honden die niet op harde oppervlakken lopen, hebben doorgaans langere nagels dan buitenhonden of honden die op verschillende terreinen/oppervlakken lopen, aangezien de nagels van binnenhonden minder mogelijkheden hebben om hun nagels op natuurlijke wijze te knippen).
- Honden hebben de wolfsklauw op elke voorste ledemaat. Hoewel de wolfsklauw iets hoger in elke poot zit, maakt hij nog steeds deel uit van de poot.
- Wolfsklauwen kunnen nagelbedinfecties krijgen, maar komen minder vaak voor dan andere klauwen.
- Declawing (chirurgische verwijdering van de klauwen) om ongewenst gedrag of mogelijke infecties te voorkomen, is niet geschikt omdat het onethisch en onnodig is.
- Zelfs een eenvoudige gebroken teennagel mag niet lichtvaardig worden behandeld, omdat de infectie zich kan ontwikkelen met het kleinste verschaalde toegangspunt op de huid.
- Neem uw hond niet mee naar de oceaan, een hondenpark en andere openbare plaatsen waar veel pathogene micro-organismen voorkomen, als u weet dat de hond onlangs voet-/klauwverwondingen heeft gehad.
- Honden graven met hun klauwen voor en na toiletbezoek. Daarom kan het een uitstekend idee zijn om te wennen aan het schoonmaken van hun voeten na elke toiletgang. Als de honden eenmaal leren en eraan wennen om hun voeten elke keer schoon te maken, is het misschien acceptabeler voor u om de voeten aan te raken om andere activiteiten uit te voeren, zoals het knippen van hun nagels.
- Een schimmelinfectie is niet besmettelijk. Elke hond heeft zijn populatie gistcellen/microflora op zijn lichaam. Daarom is het over het algemeen niet overdraagbaar tussen honden en wordt het niet beschouwd als een zoönotische (besmettelijk tussen de hond en de mens) aandoening. In zeldzame gevallen kan er echter een toevallige opportunistische overdracht tussen honden plaatsvinden.
- Sommige honden zijn meer vatbaar voor schimmelinfecties. Australische terriërs, Basset-honden, chihuahua's, cocker-spaniëls, teckels, Lhasa Apso, Maltese terriërs, poedels, zijdeachtige terriërs, Shetland-herdershonden en West Highland White-terriërs zijn de voorbeeldrassen.
- De nagelgerelateerde problemen kunnen optreden ongeacht de leeftijd of het geslacht van de hond.
- U moet altijd vragen om de nagels van uw hond te laten knippen bij elke veterinaire controle. Op deze manier kunt u uw dierenarts er subtiel aan herinneren om de poten/klauwen te controleren. Hoewel, als er een afwijking wordt gedetecteerd, ze de nagelafwerking kunnen tegenhouden totdat deze is opgelost.
De laatste klauw
De nagelgerelateerde problemen zijn ondergewaardeerde omstandigheden en "minder gesproken" onderwerpen bij honden. Toch is hun klinische betekenis onmiskenbaar omdat ze ongemak, pijn en merkbare schade aan de gezondheid van de aangetaste honden kunnen veroorzaken.
De nagelinfectie van uw hond kan bacterieel, viraal of schimmel zijn en kan het gevolg zijn van verwondingen of onderliggende medische problemen. Tekenen van de infectie kunnen subtiel of duidelijk zijn, maar u zou de afwijkingen waarschijnlijk opmerken als u regelmatig de voeten van uw hond controleert.
De diagnose wordt gesteld op basis van de geschiedenis, klinische presentatie en mogelijke diagnostische tests. De prognose is goed met een vroege diagnose en een goed opgesteld behandelplan. De aangetaste honden zouden waarschijnlijk volledig herstellen als de aandoening, inclusief een onderliggend probleem, behandelbaar of beheersbaar is.
Hoewel de prognose goed is, is het goed om de ontwikkeling van deze aandoening tot een minimum te beperken door preventieve maatregelen te nemen. Zoals goede hygiënepraktijken, een goed dieet om een sterk immuunsysteem te bevorderen en te behouden, regelmatige lichaamscontroles, regelmatig nagelknippen en regelmatige veterinaire gezondheidscontroles.
