De IVDD (Intervertebrale Disc Disease) vertegenwoordigt een syndroom van gecombineerde pijn en neurologische problemen vergezeld van degeneratie van een of zelfs meer tussenwervelschijven. Soms wordt deze aandoening een hernia of hernia genoemd. De ziekte is een van de meest voorkomende neurologische aandoeningen bij gezelschapsdieren en treft vermoedelijk ongeveer 2% van de hondenpopulatie.
IVDD bij honden
De schijven zijn schokabsorberende kussentjes tussen twee naburige wervels. Deze pads kunnen na verloop van tijd hernia, scheuren, uitsteken, verplaatsen, instorten of verslechteren. De afwijkingen kunnen ontstaan als gevolg van herhaaldelijk trauma, zwaarlijvigheid en vooral vanwege genetica en abnormale lichaamsbouw.
Op deze manier veroorzaakt de schijf compressie op de zenuwen en het ruggenmerg op de plaats van de beschadiging en worden de symptomen van IVDD duidelijk, van milde pijn, via hevige pijn tot uiteindelijke verlamming. Symptomen van milde pijn zijn stijfheid, gevoeligheid voor aanraking, verlaagd hoofd en onwil om te bewegen. Ernstige pijn manifesteert zich met trillende, huilende geluiden bij aanraking of beweging, kreupelheid, slepende benen en instorten.
GENETICA GERELATEERDE ONTDEKKING
Tot nu toe waren dierenartsen over de hele wereld die de tussenwervelschijfziekte hebben waargenomen niet in staat om precies te bepalen waarom dit syndroom precies voorkomt bij honden, vooral bij honden met korte benen zoals pekinees, teckels en buldoggen.
Een studie gepubliceerd in de "Proceedings of the National Academy of Sciences" door onderzoekers van de University of California, Davis onthult en verklaart een ontdekking van een bepaalde rasspecifieke genetische mutatie die skeletaandoeningen veroorzaakt die resulteren in kortbenige honden en tussenwervelafwijkingen. De aandoening wordt ook wel chondrodystrofie genoemd.
Neurologen en genetici zoals de universiteit veel te vaak heeft meegemaakt dat unieke en onconventionele lichaamsvormen bijna altijd in verband gaan met deze uiterst pijnlijke ziekte.
Dr. Dickinson, een veterinaire neuroloog van UC Davis, zegt dat tussenwervelschijfziekte verreweg de meest voorkomende neurologische aandoening is waarmee ze in de kliniek te maken hebben. Het is niet zeldzaam dat sommige patiënten in het ergste geval verlamd raken.
De ziekte is vernietigbaar, niet alleen voor het welzijn van de dieren, maar ook voor het emotionele comfort en het budget van de eigenaren. De kliniek van UC Davis verdiende vorig jaar ongeveer $ 1.7 miljoen aan de operatieve behandeling van neurologische patiënten met IVDD.
Het harde werk van het ontdekken van FGR4-retrogene-insertie duurde meer dan 15 jaar. De jacht op de daadwerkelijke genetische mutatie had Emily Brown, DVM/Ph.D. schreeuwen door de hal zodra het werd ontdekt. Met dit project heeft ze haar proefschrift succesvol afgerond.
HOE KAN HET RISICO WORDEN VERMINDERD?
Nu er veel literatuur is die de exacte reden voor het syndroom aangeeft, is het van groot belang om de prevalentie van het retrogen in verschillende rassen te ontdekken met intensieve tests. Alleen dan kunnen de wetenschappers, dierenartsen en eigenaren de aandoening uitkweken met een goed voorbereid en opgesteld fokplan.
Dit kan alleen maar betekenen dat de toekomst voor kortbenige hondenrassen die vatbaar zijn voor chondrodystrofie helder en comfortabel kan zijn en dat frequente gevallen van IVDD tot het verleden kunnen behoren.
Journal Reference:
- Emily A. Brown, Peter J. Dickinson, Tamer Mansour, Beverly K. Sturges, Miriam Aguilar, Amy E. Young, Courtney Korff, Jenna Lind, Cassandra L. Ettinger, Samuel Varon, Rachel Pollard, C. Titus Brown, Terje Raudsepp , Danika L. Bannasch. FGF4retrogene op CFA12 is verantwoordelijk voor chondrodystrofie en tussenwervelschijfziekte bij honden. Proceedings van de National Academy of Sciences, 2017; 201709082 DOI: 1073 / pnas.1709082114
Als je meer soortgelijke artikelen wilt lezen, volg dan onze blog.
