Veterinary Shelter Medicine is een specialiteit op het gebied van diergeneeskunde erkend door de AVMA (American Veterinary Medical Association) in 2014. De erkenning ligt in het feit dat dierenartsen die in asielen werken, speciale vaardigheden en kennis moeten hebben om een gezondheidszorgprogramma voor dierenasiels succesvol te ontwerpen en uit te voeren. De ASV (Vereniging van Opvangdierenartsen) is in 2001 opgericht en had in 2015 al bijna 800 leden, waaronder dierenartsen, dierenarts techs, dierenartsstudenten en leden in het buitenland. Het doel van de organisatie is het vertegenwoordigen van asieldierenartsen, het publiceren van standpunten, het ontwerpen van asielrichtlijnen voor sterilisatie en castratie, het bevorderen van communicatie en informatie-uitwisseling tussen leden en het zoeken naar werkgelegenheid. De vereniging is erkend door de AVMA.
Diergeneeskunde is een vakgebied dat de afgelopen jaren veel aandacht heeft gekregen. Het werk van een asieldierenarts en de uiteindelijke doelen zijn anders dan bij de conventionele praktijk van gezelschapsdieren. Shelter-dierenartsen zijn toegewijde individuen die voor zwerf- en dakloze dieren zorgen, gezonde metgezellen produceren en nieuwe huizen voor hen zoeken; dus in vergelijking, terwijl individuele gezondheidszorg de belangrijkste focus is in privépraktijken, richt de opvanggeneeskunde zich voornamelijk op collectieve en populatiegezondheidszorg. Dit vormt een grote uitdaging voor asieldierenartsen, omdat de dieren die ze tegenkomen een onbekende medische geschiedenis hebben en vaak gedragsproblemen hebben. Dit is een populatie dieren met het grootste risico om te lijden aan infectieziekten en deze over te brengen op gezonde dieren en mensen. Bovendien leven asieldieren in een dichtbevolkte behuizing waar ze veel stress ervaren, wat resulteert in negatieve gedragseffecten. Dierenartsen van opvangcentra staan voor de uitdaging om de beste gedrags- en medische zorg te bieden aan een populatie dieren die het slechtste in mensen hebben gezien, en dat is helemaal niet eenvoudig.
Zorg van hoge kwaliteit bieden
Het verbeteren van de kwaliteit van leven van asieldieren is een van de langetermijndoelen van professionals in veterinaire asielen. Zorg van hoge kwaliteit kan worden bereikt door de behoeften van individuele dieren en de populatie als geheel in evenwicht te brengen. Op deze manier zal het asiel, als tijdelijke eigenaar van de huisdieren, hen voorbereiden om opnieuw in de gemeenschap te komen zodra ze nieuwe liefdevolle gezinnen hebben gevonden. Deze taken vergen veel tijd, toewijding en financiering. Veel opvangcentra zijn nauw verbonden als het om financiën gaat, dus vakkundig beheer van de middelen is cruciaal om de organisatie haar toegewijde werk te laten voortzetten.
Vaardigheden van Shelter Vets
Vanzelfsprekend moet elke dierenarts in het asiel bekwaam zijn op het gebied van veterinaire chirurgie en inwendige ziekten als het gaat om individuele gezondheidszorg. Het verzorgen van een grote populatie dieren en het verzorgen ervan in een ziektevrije omgeving kan echter niet worden bereikt als de verantwoordelijke niet voldoende kennis heeft van epidemiologie, infectieziektebestrijding, preventieve geneeskunde, dierhygiëne, volksgezondheid, diergezondheid gedrag en forensisch onderzoek. Opvangpersoneel en dierenartsen moeten zich kunnen aanpassen aan situaties, innovatief zijn en moedig zijn om er het beste van te maken. Steeds meer opvangcentra besluiten om fulltime en parttime dierenartsen in dienst te nemen vanwege het feit dat moderne opvangprogramma's niet kunnen functioneren zonder de chirurgische en medische vaardigheden die een dierenarts biedt. Een asiel kan de hulp van een dierenarts aanvragen door hem/haar rechtstreeks in dienst te nemen of door een contract af te sluiten met een privé-behandelaar. Wanneer een particuliere behandelaar wordt gecontracteerd, is het zeer raadzaam dat hij / zij voldoende kennis heeft van de opvanggeneeskunde en de uitdagingen van het werken in een dergelijke instelling. Een specialist in diergeneeskunde die door de raad is gecertificeerd, kan tal van taken uitvoeren naast het verstrekken van gezondheidszorg aan opvangdieren. Veel professionals kiezen ervoor om onderzoek te doen en een academische rol te spelen bij het opleiden van andere dierenartsen en dierenartsen in het veld. Voor anderen is het chirurgische deel van het werk wat ze het leukst vinden, dus concentreren ze zich vooral op het uitvoeren van veel sterilisatie- en castratieprocedures tijdens hun werkuren. Specialisten op het gebied van opvanggeneeskunde zijn ook goed opgeleid om te werken in onderzoeken naar dierenmishandeling, veterinair forensisch onderzoek en onderzoeken naar uitbraken van ziekten.
Vaccinatierichtlijnen voor opvangcentra
Over de hele wereld zijn er duizenden asielen in verschillende moeilijke omgevingen die zorgen voor miljoenen ongelukkige dieren. Er zijn duidelijke verschillen bij de zorg voor een dakloos huisdier en een huisdier, dus het implementeren van specifieke richtlijnen met betrekking tot vaccinatieprotocollen is van het grootste belang voor elk dierenasiel. Asieldieren hebben 'kudde'-immuniteit nodig die wordt bereikt door specifieke vaccinatieprotocollen te volgen. Deze dieren mogen geen gevaar vormen voor de volksgezondheid zodra ze de opvangomgeving verlaten. Onder andere sterilisatie- en castratierichtlijnen zijn een van de belangrijkste als het gaat om diergeneeskunde. De procedures zijn niet zo verschillend van gewone particuliere veterinaire praktijken, behalve dat na de operatie asieldieren moeten worden geïdentificeerd met tatoeages, microchips, oorbellen enz. De apparatuur en instrumenten die worden gebruikt voor het steriliseren/castreren van asieldieren moeten altijd grondig worden gereinigd en gedesinfecteerd vanwege de onbekende medische geschiedenis en gezondheidstoestand van de patiënten.
De toekomst van Shelter Medicine
Het lijdt geen twijfel dat dit een gebied van diergeneeskunde is dat alleen maar populairder zal worden onder professionals. Hoewel het een uitdaging is, zowel fysiek als mentaal, is het ook lonend en biedt het een zeker gevoel van voldoening voor iedereen die erin geslaagd is een dier te redden, te behandelen en een nieuw liefdevol thuis te vinden. Een van de grootste voordelen van werken in een opvangcentrum is het voorlopig vermijden van klachten van klanten en onwetende klanten.
