Wat is klassieke varkenspest? (KVP)
Dit is een gemakkelijk overdraagbare ziekte met een hoog sterftecijfer onder varkens of varkens. CSFV zorgt ervoor dat geïnfecteerde varkens koorts, overmatig bloeden, lethargie, diarree met een gele kleur, kokhalzen en paarsachtige huidverkleuring van gebieden zoals de oren, benen en onderbuik ontwikkelen.
Transmissie en verspreiding
In de meeste gevallen wordt het KVP-virus overgedragen via een oraal pad, door de inname van besmet voedsel (ongekookt of onvoldoende verhit vlees). Het kan ook worden overgedragen door direct contact met geïnfecteerde varkens of geïnfecteerde objecten, omgeving (fomites). Bij drachtige zeugen kan het virus de biggen besmetten via de placenta. Het kan ook worden verspreid via sperma tijdens de copulatie. zelden komt het voor dat het virus wordt verspreid door aerosol in nauwe opsluiting of door vectoren.
Het KVP-virus is maandenlang bestand tegen de elementen in zowel varkensvlees als verwerkte varkensvleesproducten, zelfs wanneer het vlees wordt gekoeld, en schokkend jarenlang wanneer het wordt ingevroren. Varkens kunnen besmet raken door het eten van met KVP besmet varkensvlees of bijproducten.
Studies hebben aangetoond dat in sommige delen van het Europese continent de lokale fauna van wilde zwijnen een integrale rol kan spelen in de genealogie van de ziekte.
De ziekte is wijdverbreid door het legale en illegale transport van dieren en door het voeren van spoeling met geïnfecteerde weefsels aan varkens.
Diagnose van CSF
De diagnose van de virus van klassieke varkenspest is gebaseerd op factoren zoals klinische symptomen, serologie, virusisolatie en PCR.
Klassieke varkenspest wordt vooral ontdekt door dierenartsen die gespecialiseerd zijn in het veld. Dit is te wijten aan de klinische symptomen die zich manifesteren bij met KVP geïnfecteerde varkens en die ook vaak voorkomen bij andere varkensziekten. Daarom is laboratoriumbevestiging altijd vereist.
Vanuit klinisch perspectief is de verschillende diagnose afhankelijk van het beloop van liquor. AVP of Afrikaanse varkenspest is het belangrijkste verschil omdat het een vergelijkbare klinische manifestatie heeft.
Klinische symptomen van klassieke varkenspest
Het virus is te vinden in het bloed, slijm, urine, ontlasting en neusuitvloeiingen van een ooit gezond varken. Het wordt voornamelijk gerepliceerd in het tonsilgebied, gevolgd door de endotheelcellen, lymfatische organen en vervolgens het beenmerg.
De ernst van de ziekte kan variëren. Het kan acuut optreden, meestal gevolgd door een dodelijke afloop binnen een tijdsbestek van twee tot 25 dagen. Het treedt op als gevolg van het feit dat varkens niet worden gevaccineerd. Varkens of varkens worden dan geïnfecteerd met een zeer virulente van een of meer stammen van het virus.
Symptomen zoals: koorts, depressie, anorexia, diarree/obstipatie, conjunctivitis en neurale symptomen zoals (parese, verlamming), evenals hyperemie en purpura op de buik en oren, komen veel voor bij deze varkenskoorts.
In subacute en chronische gevallen worden de varkens geïnfecteerd door licht virulente virusstammen. In dit geval kan de ziekte enkele weken of zelfs maanden aanhouden. Het kan slechts enkele van de dieren treffen en klinische symptomen vertonen. De anderen mogen geen symptomen vertonen; ze zullen de ziekte echter niettemin verspreiden. Bij biggen zorgt het virus voor een langzamere groei.
Bij drachtige zeugen kunnen abortussen, vroege embryonale sterfte, doodgeborenen, levend geboren biggen voorkomen en dan groeien ze langzaam en sterven ze na een paar weken.
Pathoanatomische tekens
Hemorragische laesies, hemorragische lymfeklieren, petechiën op de epiglottis en de nieren, infarcten op de milt en "knoppen" op de dikke darm.
Testmateriaal en laboratoriumtests
Amandelen, milt, lymfeklieren, nieren, distaal deel van het ileum
Immunofluorescentie, immunoperoxidase, ELISA
Preventie en bestrijding van klassieke varkenspest
- Minimaliseer bezoekers op uw boerderij en laat personen die de afgelopen vijf dagen contact hebben gehad met dieren, vooral varkens in andere landen, geen contact hebben met uw varkens.
- Pas aankomende of terugkerende varkens moeten in quarantaine worden geplaatst en gedurende ten minste 30 dagen worden geïsoleerd voordat ze opnieuw worden geïntroduceerd bij de rest van de kudde.
- Voer geen ongekookt of onvoldoende verhit afval of vleesproducten aan varkens.
Er wordt geen behandeling geprobeerd en de aangetaste varkens moeten naar het slachthuis worden gestuurd en de karkassen moeten worden begraven of verbrand.
De eerste barrière om een uitbraak van CSF te voorkomen, is het toepassen van strikte en strikte hygiënische profylaxe, zoals gedefinieerd in de OIE Gezondheidscode voor landdieren. Goede communicatie tussen veterinaire autoriteiten, dierenartsen en varkenshouders, samen met een betrouwbaar ziekterapportagesysteem en hygiënemaatregelen die als huisdier gehouden varkens beschermen tegen contact met wilde zwijnen, zijn de meest effectieve maatregelen om te voorkomen dat de ziekte zich verspreidt en schade aanricht onder de varkenskudden in de omgeving.
Wanneer er een uitbraak plaatsvindt, moeten er dringend veel acties worden ondernomen:
- Het slachten van alle varkens op getroffen boerderijen, al dan niet commercieel.
- Veilig weggooien van karkassen, beddengoed, enz.
- Een uitgebreid desinfectieplan van hokken, stallen en andere zaken waarmee de varkens in aanraking komen.
- Aanwijzing van besmette zone, met gecontroleerde kuddebewegingen.
- Een gedetailleerd epidemiologisch onderzoek, met opsporing waar mogelijk (stroomopwaarts).
- Surveillance van de besmette zone en de omliggende gebieden.
Hoe is CSF geografisch verdeeld?
Klassieke varkenspest komt meestal voor in continenten zoals Zuid- en Midden-Amerika, Azië, Europa en bepaalde delen van Afrika. Het goede nieuws is dat landen als Noord-Amerika, Australië en Nieuw-Zeeland momenteel vrij zijn van de ziekte.
In de jaren negentig vond een grote uitbraak van KVP plaats in Nederland (1990), Duitsland (1997-1993), België (2000, 1990, 1993) en Italië (1994, 1995, 1996).
Wat moet ik doen als Producent?
Alle vermoedelijke gevallen moeten met onmiddellijke ingang worden gemeld!
Key Takeaways
In gebieden waar de ziekte endemisch kan worden, kan vaccinatie de verspreiding ervan voorkomen. De gebruikte vaccins moeten worden geproduceerd in overeenstemming met de door de OIE gereguleerde normen. Als de ziekte onder controle is, wordt de vaccinatie stopgezet, met voortdurend toezicht. de OIE bepaalt de noodzakelijke vereisten waaraan een land of gebied moet voldoen om als ziektevrij te worden beschouwd.
In ziektevrije gebieden wordt een uitroeiingsbeleid toegepast. Dit beleid heeft geleid tot de uitroeiing van klassieke varkenspest uit Noord-Amerika en een groot deel van West-Europa.
Als je favoriete dier toevallig een varken is, of vooral als je een varken als huisdier hebt, bekijk dan het videoartikel over Varkensslag- en hoefafsnijding door Dr. Evan Antin.
